Μητσοτάκης – Δένδιας αναζητούν κοινό βηματισμό προς τον Άγνωστο Στρατιώτη πατώντας σε μία δημιουργική ασάφεια

Με μία «δημιουργική ασάφεια» και την ανακοίνωση περί διαγωνισμού που θα αναδείξει το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκος Δένδιας θέλησαν να αποδείξουν ότι έχουν αφήσει πίσω τους το θέμα της διχαστικής τροπολογίας και προχωράνε μπροστά «ενωμένοι».

Οι ανακοινώσεις έγιναν στην τελετή αποκαλυπτηρίων της νέας βιοκλιματικής όψης του κεντρικού κτιρίου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Ενότητα διά της ασάφειας για τον Άγνωστο Στρατιώτη

Την αρχή έκανε στην ομιλία του ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, με επανειλημμένες αναφορές στην «ενότητα».

«Με δεδομένο το νέο ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων στον χώρο του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη, νομίζω ότι η σημερινή εκδήλωση είναι ο ιδανικός χρόνος για να ανακοινώσω ότι, πολύ σύντομα θα προκηρυχθεί διαγωνισμός για την ανάδειξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη και του ρόλου του ως σημείου Εθνικής Ενότητας και κοινής Ιστορικής Αναφοράς. Αναφορά μνήμης και σεβασμού στον Άγνωστο νεκρό των πολέμων της Ελλάδας», ήταν η χαρακτηριστική αναφορά Δένδια.

Για να ακολουθήσει ο Μητσοτάκης λέγοντας πως είναι «τιμητικό καθήκον για το Υπουργείο να φροντίζει κάθε τοπόσημο το οποίο συνδέεται με τους ήρωές μας, με πρώτο βέβαια τον χώρο του Άγνωστου Στρατιώτη, ένα μνημείο το οποίο, όπως επεσήμανε και ο κ. Υπουργός, θα αποκτήσει τη νέα μορφή που του αξίζει, υπηρετώντας πρώτα και πάνω απ’ όλα την ενότητα και την κοινή διαδρομή του λαού μας».

Στην ερώτηση ωστόσο τι σημαίνει ο διαγωνισμός για την ανάδειξη του Μνημείου για τον Άγνωστο Στρατιώτη κανείς δεν ήταν σε θέση να απαντήσει.

Θα απαντήσει ο διαγωνισμός για τον Άγνωστο Στρατιώτη

Τι θα περιλαμβάνει; Ποιος θα είναι ο στόχος; Θα έχει κάγκελα; Θα είναι προσβάσιμο και υπό ποιες προϋποθέσεις;

Η απάντηση όσων ρωτήθηκαν ήταν πως «αυτό θα το απαντήσει ο διαγωνισμός». Με τις δυνατότητες και τα ενδεχόμενα να είναι απεριόριστα. Και όχι απαραίτητα αποδεκτά, εν τέλει.

Και αν κανείς δεν γνωρίζει εκ των προτέρων τον στόχο του διαγωνισμού, τι δηλαδή θα απαντά στο ερώτημα της «ανάδειξης», ο στόχος του «συμβιβασμού» επετεύχθη.

Η ενότητα καταπνίγει την… «επανάσταση»

Με τον Μητσοτάκη να φτάνει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, έχοντας κορονοϊό, θέλοντας να δείξει ότι παραβρίσκεται πάση θυσία, ακόμα και παραβιάζοντας τους κανόνες της ίδιας της κυβέρνησης του, για τον COVID, (όπως το μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς) και τον Δένδια να επιχειρεί να διαχειριστεί την τροπολογία με το μικρότερο δυνατό κόστος, αξιοποιώντας τη δημιουργική ασάφεια ενός μελλοντικού διαγωνισμού

Την ίδια στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλησε να διαλύσει το αφήγημα που θέλει τον Νίκο Δένδια μόνιμο «επαναστάτη» εντός της κυβέρνησης, φέρνοντας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σχεδόν όλο το Υπουργικό Συμβούλιο, μεταξύ αυτών και τους ισχυρότερους των επικριτών του Νίκου Δένδια, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης. Δείχνοντας πως όλες οι διαφωνίες είναι «διαχειρίσιμες» τελικά και πως οι όποιες αποφάσεις είναι συλλογικές. Εν ολίγοις κανείς δεν ξεφεύγει από τη «γραμμή».

Με τις αναφορές του πρωθυπουργού στο τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα που ξεκίνησε επί Νίκου Παναγιωτόπουλου και συνεχίζεται επί Νίκου Δένδια, να στέλνουν και το απαραίτητο μήνυμα στα δεξιά της ΝΔ.

Συνοδοιπόροι, όχι αντίπαλοι

Σε αυτή την τελετή, που κανείς δεν μπορεί να χαρακτηρίσει «λιτή», ο Δένδιας δεν εμφανίστηκε ως «αντάρτης» αλλά ως συνοδοιπόρος του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Από το κάδρο, εφόσον ήταν ο πρωθυπουργός, έλειπαν Αντώνης Σαμαράς και Κώστας Καραμανλής.

Τα μηνύματα Δένδια διά συμβολισμών

Ο Δένδιας στην ομιλία του επέλεξε να χρησιμοποιήσει σειρά συμβολισμών, που για κάποιους θα μπορούσαν να είναι και πολιτική πρόταση.

Περιγράφοντας το κτίριο μίλησε μεταξύ άλλων για «εξέλιξη και αναβάθμιση», για την απαιτούμενη «αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή φιλοσοφίας του θεσμού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων».

Γιατί όπως είπε «μπορούμε να αλλάξουμε. Μπορούμε να εξελιχθούμε. Μπορούμε να σκεφτούμε έξω από το στενό πλαίσιο ενός άσχημου τσιμεντένιου κουτιού, όπως αυτό που για δεκαετίες ήταν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας». Κάτι που θα μπορούσε να είναι ένα παράδειγμα για πολλούς…

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, επέμεινε ακόμα στον εξορθολογισμό, όπως είπε «της οργανωτικής και ιεραρχικής Δομής θα απέφερε εξοικονομήσεις, που επιτρέπουν σημαντικές αυξήσεις για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και τους κληρωτούς χωρίς επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού. Χωρίς επιβάρυνση του Έλληνα φορολογούμενου». Έστω και αν έξω από το Υπουργείο την ώρα της τελετής διαδήλωναν οι Υπαξιωματικοί, που αντιτίθενται στο νέο νομοσχέδιο, που έχει μπει σε διαβούλευση.

Με τον Δένδια να μιλά για ένα «νέο υπόδειγμα. Ένα υγιές, φιλελεύθερο, ενάρετο υπόδειγμα» και να κοιτά προς όλα τα Υπουργεία.

Ελπίδα, προοπτική, περηφάνεια και εθνική αποστολή

Έκανε λόγο για όραμα, ελπίδα, προοπτική, περηφάνεια και εθνική αποστολή. «Οφείλουμε να ξεπεράσουμε τη κουλτούρα του στατικού, του αποσπασματικού, του ξεπερασμένου» είπε χαρακτηριστικά και υποστήριξε ότι «είμαστε υποχρεωμένοι να «αναγνώσουμε» την Ελλάδα και βέβαια τα κτίριά της. Ιδίως αυτά που εκφράζουν τους θεσμούς του Κράτους. Να «επέμβουμε» όπου απαιτείται. Είμαστε υποχρεωμένοι να κωδικοποιήσουμε τους τρόπους αυτής της επέμβασης, ώστε να καταστούν αντιληπτοί ως συμβολισμοί από την Ελληνίδα και τον Έλληνα πολίτη. Οι αλλαγές πρέπει να εκφράζουν την ατζέντα του φιλόδοξου εκσυγχρονισμού που απαιτούν οι καιροί». Με τους συμβολισμούς να αγγίζουν όλες τις πτυχές τις πολιτικής.

«Και πρέπει οι συμβολισμοί να συμπαρασύρουν και τους συμπολίτες μας που αδυνατούν μέχρι σήμερα να κατανοήσουν την ταχύτητα των εξελίξεων που ζούμε. Γιατί μαζί με την αλλαγή πρέπει να διατηρήσουμε και την Εθνική μας Ενότητα. Να κατανοήσουν όλοι οι Έλληνες ότι ο κόσμος γύρω μας έχει οριστικά αλλάξει», όπως είπε.

Στις δημοκρατίες οι θεσμοί είναι διαυγείς

Το γυαλί, το μέταλλο είναι σύγχρονα υλικά, είπε ο Δένδιας για να προσθέσει πως «το γυαλί αναδεικνύει με τη διαύγειά του το εγκώμιο στους 121.692 νεκρούς των πολέμων της Ελλάδας. Το ένδοξο διαυγές καταυγάζον παρελθόν της». Ενω «το ευθύ μέταλλο απεικονίζει με την αυστηρή και συμπαγή δομή του τη σιγουριά και τη δωρικότητα που μας οδηγεί στο μέλλον».

Σύμφωνα με τον Δένδια δε «το κτίριο είναι λιτό, δεν είναι φλύαρο. Τις δημοκρατίες άλλωστε εκφράζουν τα λιτά κτίρια. Στις δημοκρατίες οι θεσμοί πρέπει να είναι διαυγείς, όπως η επιφάνεια του γυαλιού, και θωρακισμένοι, όπως η στιβαρότητα του μετάλλου. Οι δημοκρατικοί θεσμοί δεν είναι απλώς νοητές έννοιες. Δεν αποτελούν ένα τυπικό περίβλημα. Πρέπει να διαθέτουν ουσιαστική διάρθρωση σε βάθος. Όπως και οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να είναι βαθιές» με αρκετούς να βλέπουν στην ομιλία του έμμεσες αναφορές στα τεκταινόμενα στην πολιτική σκηνή της χώρας.

Το αν Μητσοτάκης και Δένδιας θα καταφέρουν να βρουν ένα «κοινό βηματισμό» όχι μόνο προς τον Άγνωστο Στρατιώτη, αλλά γενικά μένει να φανεί. Και αν τελικά διά των δηλώσεων περί «ενότητας» θα εξαφανιστούν οι φήμες περί «ανταρσίας». Σε κάθε περίπτωση έγινε μία κατ΄αρχήν δήλωση προθέσεων για «εκεχειρία», σε μία κυβέρνηση που αναζητά διέξοδο από την πίεση. Και στην εκεχειρία, ακόμα και αν απώλειες υπάρχουν για όλες τις πλευρές, τον κυρίαρχο ρόλο έχει ο ισχυρός.