Σάλι Ρούνεϊ: «Είμαι και εγώ τρομοκράτης αν αυτό ορίζει ο νόμος» – Η συγγραφέας απειλείται με σύλληψη για την Παλαιστίνη

«Το Σάββατο, 9 Αυγούστου, η βρετανική αστυνομία συνέλαβε περισσότερους από 500 ειρηνικούς διαδηλωτές με την κατηγορία της τρομοκρατίας. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών των συλλήψεων έλαβε χώρα στην πλατεία Κοινοβουλίου στο Λονδίνο, όπου μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και Ιρλανδοί πολίτες, όπως η Σινέντ Νι Σιακάις από το Λίμερικ.

Στο Μπέλφαστ, επίσης, μία γυναίκα συνελήφθη από την Αστυνομική Υπηρεσία της Βόρειας Ιρλανδίας (PSNI). Οι διαδηλωτές αυτοί δεν ενεπλάκησαν σε βίαιες πράξεις, ούτε προώθησαν οποιαδήποτε βία εναντίον οποιουδήποτε ζωντανού πλάσματος. Και παρόλα αυτά, μπορεί τώρα να αντιμετωπίσουν κατηγορίες για τρομοκρατία που θα αλλάξουν τη ζωή τους, καθώς ορισμένες από αυτές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ποινές φυλάκισης έως και 14 ετών. Γιατί; Επειδή, με πλήρη επίγνωση των συνεπειών, αυτά τα γενναία άτομα επέλεξαν να εκφράσουν την υποστήριξή τους στην ομάδα διαμαρτυρίας Palestine Action.

Από την ίδρυσή της το 2020, η Palestine Action έχει οργανώσει κυρίως δράσεις άμεσης διαμαρτυρίας κατά των κατασκευαστών όπλων: βανδαλίζοντας κτίρια, σπάζοντας παράθυρα και καταλαμβάνοντας εργοστάσια. Αυτό το καλοκαίρι, καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο συνέχισε να προσφέρει υλική και διπλωματική υποστήριξη για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα, ακτιβιστές εισέβαλαν σε αεροπορική βάση της RAF και βανδάλισαν δύο αεροσκάφη χρησιμοποιώντας σπρέι.

Η κυβέρνηση αντέδρασε χαρακτηρίζοντας την Palestine Action ως τρομοκρατική οργάνωση, τοποθετώντας την στην ίδια νομική βάση με την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος. Η συνιδρύτρια της ομάδας, Χούντα Αμόρι, δίκαια τώρα καταπολεμά αυτόν τον χαρακτηρισμό στα δικαστήρια, αλλά εν τω μεταξύ, οποιαδήποτε έκφραση υποστήριξης προς την Palestine Action, ακόμη και ένα απλό πλακάτ ή ένα T-shirt, συνιστά σοβαρό τρομοκρατικό αδίκημα σύμφωνα με τη βρετανική νομοθεσία.

Εν τω μεταξύ, η ιρλανδική κυβέρνηση –μαζί με σχεδόν κάθε ανθρωπιστική οργάνωση παγκοσμίως– έχει αναγνωρίσει ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στην Παλαιστίνη.

Η γενοκτονία είναι το σοβαρότερο από τα διεθνή εγκλήματα και, για τους περισσότερους από εμάς, πέρα από κάθε νομικό πλαίσιο, το πιο αποτρόπαιο κακό που μπορεί να φανταστεί κανείς.

Σύμφωνα με τη Σύμβαση για τη Γενοκτονία, στην οποία τόσο η Ιρλανδία όσο και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι συμβαλλόμενα μέρη, τα κράτη έχουν καθήκον όχι μόνο να τιμωρούν αλλά και να αποτρέπουν τη διάπραξη αυτού του ασύγκριτα φρικιαστικού εγκλήματος.

Ακτιβιστές που διακόπτουν τη ροή όπλων σε ένα γενοκτονικό καθεστώς μπορεί να παραβιάζουν δευτερεύοντες ποινικούς νόμους, αλλά υποστηρίζουν έναν πολύ μεγαλύτερο νόμο και μια πιο βαθιά ανθρώπινη επιταγή: να προστατεύσουν έναν λαό και έναν πολιτισμό από την εξάλειψη.

Ενώ όμως Ιρλανδοί πολίτες –συμπεριλαμβανομένων πιθανώς και εδώ στο νησί της Ιρλανδίας– κατηγορούνται για τρομοκρατία επειδή διαμαρτύρονται για μια αναγνωρισμένη γενοκτονία, η ιρλανδική κυβέρνηση μέχρι στιγμής έχει παραμείνει σιωπηλή. Όταν οι πολίτες μας συλλαμβάνονται σε αυταρχικά καθεστώτα αλλού, το κράτος και οι υπηρεσίες του τείνουν να δρουν άμεσα, ή τουλάχιστον προσποιούνται ότι το κάνουν, προκειμένου να υπερασπιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των κατόχων ιρλανδικών διαβατηρίων.

Τώρα που η εν λόγω δικαιοδοσία βρίσκεται δίπλα μας –και μάλιστα ακόμη πιο κοντά– οι ηγέτες μας φαίνεται να είναι περίεργα απρόθυμοι να δράσουν.

Αν η κυβέρνηση στο Δουβλίνο πιστεύει πραγματικά ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία, πώς μπορεί να κοιτάζει αλλού, ενώ ο πλησιέστερος γείτονάς της χρηματοδοτεί και υποστηρίζει αυτή τη γενοκτονία και οι δικοί της πολίτες συλλαμβάνονται απλώς και μόνο επειδή μιλούν ανοιχτά;

Η σύλληψη ενός διαδηλωτή στο Μπέλφαστ αποτελεί σίγουρα ένα ιδιαίτερα κραυγαλέο παράδειγμα πολιτικής αστυνόμευσης. Όταν μια καταιγίδα κατέστρεψε μια περιβόητη τοιχογραφία πιστών στο βόρειο Μπέλφαστ πέρυσι, η ανοικοδόμηση ξεκίνησε αμέσως και ο τοίχος τώρα είναι και πάλι διακοσμημένος με την εικονογραφία της Δύναμης Εθελοντών του Ούλστερ (UVF).

Δεν έγιναν συλλήψεις για τον λόγο αυτό, ούτε αφαιρέθηκε η τοιχογραφία, παρόλο που η UVF είναι μια απαγορευμένη τρομοκρατική οργάνωση υπεύθυνη για τις δολοφονίες εκατοντάδων αμάχων.

Η Palestine Action, που απαγορεύτηκε βάσει του ίδιου νόμου, είναι υπεύθυνη για μηδέν θανάτους και δεν έχει ποτέ υποστηρίξει τη χρήση βίας κατά οποιουδήποτε ανθρώπου.

View this post on Instagram

A post shared by Wear The Peace® (@wearthepeace)

Γιατί τότε οι υποστηρικτές της συλλαμβάνονται επειδή φορούν T-shirts, ενώ οι τοιχογραφίες που υμνούν τα πιστά αποσπάσματα θανάτου μένουν ανέγγιχτες; Μπορεί η PSNI να εξηγήσει αυτή την αποδεδειγμένα επιλεκτική εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού νόμου;

Ενώ οι διαδηλωτές χαρακτηρίζονται τρομοκράτες στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι Παλαιστίνιοι πολίτες, φυσικά, χαρακτηρίζονται τρομοκράτες από τις ισραηλινές δυνάμεις. Αλλά όπου οι Βρετανοί διαδηλωτές αντιμετωπίζουν κατασκευασμένες κατηγορίες και ποινές φυλάκισης, οι Παλαιστίνιοι αντιμετωπίζουν βίαιο θάνατο.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο οι ισραηλινές δυνάμεις δολοφόνησαν μια ομάδα δημοσιογράφων του Al Jazeera στη Γάζα, συμπεριλαμβανομένου του καταξιωμένου δημοσιογράφου Άνας αλ-Σαρίφ, του οποίου η δουλειά με το Reuters βραβεύτηκε με το Βραβείο Πούλιτζερ πέρυσι.

Αντί να αρνηθεί την ευθύνη για αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα πολέμου, το Ισραήλ ανέλαβε ανοιχτά την ευθύνη για τη δολοφονία, ισχυριζόμενο –χωρίς καμία αξιόπιστη απόδειξη– ότι ο Άνας αλ-Σαρίφ, ένας καταξιωμένος και αγαπητός δημοσιογράφος, ήταν στην πραγματικότητα «τρομοκράτης».

Αυτός ο ισχυρισμός, αν και αβάσιμος, έχει επαναληφθεί ευρέως στα δυτικά μέσα ενημέρωσης τις μέρες που ακολούθησαν. Μόλις επικαλείται η ειδική λέξη «τρομοκράτης», φαίνεται, όλοι οι νόμοι εξαφανίζονται και όλα επιτρέπονται.

Σε αυτό το πλαίσιο αισθάνομαι υποχρεωμένη να δηλώσω για άλλη μια φορά ότι –όπως και οι εκατοντάδες διαδηλωτές που συνελήφθησαν το περασμένο Σαββατοκύριακο– κι εγώ υποστηρίζω την Palestine Action. Αν αυτό με κάνει «υποστηρίκτρια της τρομοκρατίας» βάσει του βρετανικού νόμου, ας είναι.

Τα βιβλία μου, τουλάχιστον προς το παρόν, εξακολουθούν να εκδίδονται στη Βρετανία και είναι ευρέως διαθέσιμα σε βιβλιοπωλεία ακόμα και σε σουπερμάρκετ. Τα τελευταία χρόνια ο κρατικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Ηνωμένου Βασιλείου έχει επίσης μεταδώσει δύο εξαιρετικές μεταφορές των μυθιστορημάτων μου και επομένως μου καταβάλλει τακτικά δικαιώματα.

Θέλω να είμαι ξεκάθαρη ότι σκοπεύω να χρησιμοποιήσω αυτά τα έσοδα της δουλειάς μου, καθώς και τη δημόσια πλατφόρμα μου γενικά, για να συνεχίσω να υποστηρίζω την Palestine Action και την άμεση δράση κατά της γενοκτονίας με όποιον τρόπο μπορώ.

Αν το βρετανικό κράτος θεωρεί αυτό «τρομοκρατία», τότε ίσως θα πρέπει να ερευνήσει τις σκιώδεις οργανώσεις που συνεχίζουν να προωθούν τη δουλειά μου και να χρηματοδοτούν τις δραστηριότητές μου, όπως η WH Smith και το BBC.

Προκειμένου να διασφαλίσω ότι το βρετανικό κοινό θα ενημερωθεί για τη θέση μου, θα δημοσίευα ευχαρίστως αυτή τη δήλωση σε βρετανική εφημερίδα – αλλά αυτό θα ήταν πλέον παράνομο.

Η παρούσα κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου έχει εκούσια απογυμνώσει τους δικούς της πολίτες από βασικά δικαιώματα και ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να εκφράζουν και να διαβάζουν αντικρουόμενες απόψεις, προκειμένου να προστατεύσει τη σχέση της με το Ισραήλ.

Οι επιπτώσεις για την πολιτιστική και πνευματική ζωή στο Ηνωμένο Βασίλειο –όπου η διακεκριμένη ποιήτρια Άλις Όσβαλντ έχει ήδη συλληφθεί, και ένας αυξανόμενος αριθμός καλλιτεχνών και συγγραφέων δεν μπορούν πλέον να ταξιδέψουν με ασφάλεια στη Βρετανία για να μιλήσουν δημόσια– είναι και θα είναι βαθιές.

Αλλά όπως είπε η Σινέντ Νι Σιακάις μετά τη σύλληψή της το περασμένο Σαββατοκύριακο: «Εμείς δεν είμαστε η ιστορία. Η ιστορία είναι ο παλαιστινιακός λαός. Μας ικετεύουν να τους δώσουμε μια φωνή».

Η Palestine Action ήταν μία από τις πιο ισχυρές από αυτές τις φωνές στο Ηνωμένο Βασίλειο, κάνοντας άμεσα βήματα για να σταματήσει την φαινομενικά ασταμάτητη μηχανή της βίας.

Οφείλουμε στους γενναίους ακτιβιστές τους την ευγνωμοσύνη και την αλληλεγγύη μας. Και τώρα, σχεδόν δύο χρόνια σε μια γενοκτονία που μεταδίδεται ζωντανά, οφείλουμε στον λαό της Παλαιστίνης περισσότερα από απλά λόγια».

Sally Rooney: “I too support Palestine Action. If this makes me a “supporter of terror” under UK law, so be it. My books, at least for now, are still published in Britain, and are widely available … I want to be clear that I intend to use these proceeds of my work, as well as my… pic.twitter.com/C0t3owuE14

— Zaffar Kunial (@ZaffarKunial) August 16, 2025

Τα πολυβραβευμένα βιβλία της Σάλι Ρούνεϊ Κανονικοί άνθρωποι (Normal People) και Συζητήσεις Με Φίλους (Conversations with Friends) κυκλοφορούν στα Ελληνικά από τις Εκδόσεις Πατάκη.