Frantisek Klisik: O πρωταγωνιστής του «Better Go Mad in the Wild» πέθανε λίγες ώρες μετά τη νίκη στο Κάρλοβι Βάρι

Ο František Klišík, ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ «Better Go Mad in the Wild», πέθανε την Κυριακή, λίγες ώρες αφότου η ταινία κέρδισε το Grand Prix στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι.

Ο Klišík, Τσέχος ποιητής και πολιτικός ακτιβιστής, ο οποίος έχασε το δεξί του χέρι σε ατύχημα σε πριονιστήριο, βρέθηκε νεκρός σε λίμνη του χωριού Ohrobec.

Όπως μεταδίδει το Variety, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε επισκεφθεί έναν φίλο του και γιόρταζε την επιτυχία της ταινίας.

«Αυτό που συνέβη βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση»

Το ντοκιμαντέρ, σε σκηνοθεσία του Miro Remo («At Full Throttle», «Arsy-Versy», «Comeback» κ.α) παρακολουθεί τη ζωή του František και του δίδυμου αδελφού του, Ondřej, απόγονοι Σλοβάκων από τη Ρουμανία οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Šumava μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου και υιοθέτησαν έναν αυτόνομο τρόπο ζωής μακριά από την υπόλοιπη τοπική κοινωνία.

Τα αδέρφια είχαν παρευρεθεί στην παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο Κάρλοβι Βάρι την Πέμπτη, 10 Ιουλίου.

View this post on Instagram

A post shared by Crew United (@crew_united)

Ο Aleš Palán, ο συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου από το οποίο αντλεί έμπνευση η ταινία, επιβεβαίωσε τον θάνατο του Klišík.

«Αυτό που συνέβη τη νύχτα της 12ης προς 13η Ιουλίου στο χωριό Ohrobec βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να χαίρομαι που ο František κατάφερε να απολαύσει για λίγο αλλά πολύ έντονα την επιτυχία του ντοκιμαντέρ του Mira Remo», ανέφερε.

«Ο ουρανός ήταν γαλάζιος, χωρίς σύννεφα, το τοπίο άγρυπνο»

Σε δήλωσή του, ο σκηνοθέτης μίλησε για το μεγαλείο της ψυχής του František Klišík και περιέγραψε την αντίδρασή του στην τραγική είδηση του θάνατό του:

«Η είδηση του θανάτου σου με βρήκε στο αυτοκίνητο- ενώ το τηλέφωνό μου εξακολουθούσε να βουίζει από χαρά. Επιστρέφαμε στο σπίτι με εορταστική διάθεση και όλη η οικογένειά μας απολάμβανε το γλυκό συναίσθημα της νίκης. Τα δύο παιδιά μας ήταν στο πίσω κάθισμα, και η σύζυγός μου Veronika και εγώ κρατούσαμε τα χέρια μας, κλαίγοντας από ευτυχία – τα τελευταία χρόνια ήταν πολύ δύσκολα […] Ενώ βρίσκομαι στο αυτοκίνητο, κοιτάζω την οθόνη, με καλούσε ο Aleš Palán και με την υποτονική φωνή του, μας λέει ότι είσαι νεκρός».

»Από τότε, επικρατεί χάος μέσα μου, γελάω και κλαίω, κλαίω και γελάω – θα σου άρεσε αυτό. Χιλιόμετρα αυτοκινητόδρομου προς τη στάση για ξεκούραση. Σταμάτησα, με δάκρυα στα μάτια, στο πάρκινγκ, βγήκα από το αυτοκίνητο με το τηλέφωνό μου και ανέβηκα με τα πόδια έναν χλοερό λόφο, πάνω στον οποίο στεκόταν ένα τεράστιο, ετοιμόρροπο, υπερμεγέθες παγκάκι, λες και ήταν για έναν πραγματικό γίγαντα».

»Ο ουρανός ήταν γαλάζιος, χωρίς σύννεφα, το τοπίο άγρυπνο… ένα απαλό αεράκι έπαιζε στο γρασίδι. Έλεγξα ξανά αν ήταν όντως αλήθεια- ήταν. Κοιτάζοντας τη γυναίκα μου, απλά άνοιξα τα χέρια μου, όπως ακριβώς όταν κερδίσαμε, Franto, αλλά διαφορετικά τώρα. Από τότε, πολλά από τα ποιήματά σου αντηχούν στο μυαλό μου [σε ελεύθερη μετάφραση]: ‘Η ζωή είναι μια στιγμιαία ψευδαίσθηση, μια κραυγή στη σιωπή, μια ανόητη προσπάθεια, ένα ποτήρι που σου επιβάλλεται, μια γουλιά με υπέροχη γεύση, προϋπόθεση για το θάνατο, που τότε είναι η βεβαιότητά μας, προϋπόθεση για τη ζωή’».

»Αυτό υπάρχει ακόμη και στην ταινία, συνδεδεμένο με μια εικόνα πυρκαγιάς, που περνάει σε μια εικόνα ενός έναστρου ουρανού, και στη συνέχεια ένα cut στο μελαγχολικό σου πρόσωπο. Πίσω σου, ο Ondřej και ο σκύλος κοιμούνται. Ο Ondřej σηκώνεται από το κρεβάτι του και κάθεται δίπλα σου. Κι εσύ λες: ‘Βρέχει, βρέχει στις ψυχές μας… και δεν θα σταματήσει και δεν θα σταματήσει…’- το υποψιάστηκες, φίλε μου».

*Με πληροφορίες από: Variety | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Ο František Klišík (δεξιά) με τον αδελφό του Ondřej (αριστερά) στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι | KVIFF