Dorothea Puente: Μια μοχθηρή εγκληματίας στο σώμα μιας μικροκαμωμένης ηλικιωμένης κυρίας

Η Dorothea Puente, ίσως η πιο διαβόητη δολοφόνος του Σακραμέντο της Καλιφόρνιας, ήταν φαινομενικά ακίνδυνη: ήταν μικροκαμωμένη, ηλικιωμένη και πρόσεχε περιθωριοποιημένους ανθρώπους που είχαν ανάγκη την συντροφιά και τη φροντίδα της.

Οι αρχές την θεωρούσαν τόσο αθώα που την άφηναν να ξεφεύγει από τα χέρια τους ξανά και ξανά – ακόμη και αφού ξέθαψαν επτά πτώματα στην πίσω αυλή του σπιτιού της το 1988.

Η σπιτονοικοκυρά που μοίραζε φαγητό

Η Puente, μια ηλικιωμένη κυρία που διατηρούσε μια τοπική πανσιόν, θα πέθαινε τελικά στη φυλακή το 2011, αφού καταδικάστηκε για τρεις από τους εννέα φόνους για τους οποίους ήταν ύποπτη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980.

Αλλά για χρόνια, η «ασπρομάλλα σπιτονοικοκυρά που μοίραζε σπιτικά ταμάλες και φρόντιζε τα παρτέρια με τις τριανταφυλλιές και τον λαχανόκηπό της», όπως την περιέγραψε κάποτε το περιοδικό Sactown, έκρυβε ένα σκοτεινό μυστικό πίσω από τις αγαθοεργίες της.

«Το να πηγαίνω στην εκκλησία κάθε μέρα. Να μαγειρεύω ό,τι θέλω. Να ασχολούμαι με την αυλή μου»

Καθώς η υπόθεση απασχόλησε πρόσφατα εκ νέου τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ας κάνουμε μια αναδρομή στις δολοφονίες της δεκαετίας του 1980 και στο πώς τελικά εξιχνιάστηκαν.

Οι ραδιουργίες

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, η Puente άνοιξε το σπίτι της ως οικοτροφείο για άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας και κατάχρησης ουσιών, σύμφωνα με το Sactown. Αρκετοί κοινωνικοί λειτουργοί της περιοχής της πρότειναν πιθανούς ενοικιαστές και η ίδια απέκτησε καλή φήμη στην κοινότητα, σύμφωνα με το περιοδικό.

Όμως, όπως ανέφερε το KCRA σε ένα επεισόδιο αληθινών εγκλημάτων πέρυσι σχετικά με τους φόνους της Puente, η 59χρονη τότε γυναίκα φορούσε το προσωπείο του καλού σαμαρείτη αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια στυγνή εγκληματίας.

Όπως αποδείχθηκε Puente δολοφονούσε αρκετούς από τους ενοικιαστές της όλα αυτά τα χρόνια και εισέπραττε τις επιταγές κοινωνικής ασφάλισής τους, σύμφωνα με το τοπικό KGPE.

«Το πρακτορείο αναφέρει ότι η Puente συνέχιζε ακόμη και να γράφει επιστολές στα μέλη των οικογενειών των ενοικιαστών της για μήνες μετά τους θανάτους τους, προκειμένου να καλύψει τα ίχνη της» γράφει στο PEOPLE ο Sean Neumann.

Μέχρι το Μεξικό

Τον Φεβρουάριο του 1988, η Puente ανέλαβε τη φροντίδα του Alvaro «Bert» Montoya μετά από σύσταση της κοινωνικής λειτουργού Judy Moise, σύμφωνα με το Sactown. Αλλά όταν ο 52χρονος άνδρας σταμάτησε να εμφανίζεται στις συναντήσεις με τη Moise, εκείνη ανησύχησε – και στη συνέχεια έγινε καχύποπτη αφού η Puente έδωσε αντιφατικές απαντήσεις σχετικά με το πού είχε πάει ο Montoya. Η ανησυχία της Moise οδήγησε τους ερευνητές να σαρώσουν το σπίτι του Puente για στοιχεία, ξεθάβοντας τελικά τα πτώματα του Montoya και άλλων έξι ανθρώπων στην πίσω αυλή.

Σύμφωνα με το Sactown, παρόλο που βρέθηκαν τα πτώματα, η αστυνομία δεν υποπτεύθηκε αρχικά την Puente και δεν τη συνέλαβε. Την επόμενη μέρα, η Puente διέφυγε στο Λος Άντζελες, με την αστυνομία να επιδίδεται με χρονοκαθυστέρηση σε ένα τετραήμερο ανθρωποκυνηγητό – φτάνοντας μέχρι το Μεξικό.

Η Puente τέθηκε τελικά υπό κράτηση αφού ένας ηλικιωμένος άνδρας σε ένα μπαρ του Λος Άντζελες έπιασε κουβέντα μαζί της και σύντομα την αναγνώρισε από τις ειδήσεις. Δικάστηκε για τις δολοφονίες το 1993 και, σύμφωνα με το Sactown, κρίθηκε ένοχη για τρεις ανθρωποκτονίες μετά από 24 ημέρες διαβουλεύσεων των ενόρκων.

Call Me Grandma (2022)

«Ένα απαίσιο, φρικτό άτομο»

Η Puente πέθανε από φυσικά αίτια το 2011, αλλά όχι πριν σπάσει τελικά τη σιωπή της, συμφωνώντας να δώσει έξι συνεντεύξεις στη φυλακή με το Sactown λίγο πριν από το θάνατό της. «Δεν είμαι ένοχη», υποστήριξε στο περιοδικό, το οποίο την περιέγραψε ως εξαιρετικά προσηλωμένη στη ρουτίνα της και ανέφερε ότι ισχυριζόταν ότι ήταν βαθιά θρησκευόμενη.

Και τι έλειπε περισσότερο στην Puente από τον έξω κόσμο μετά από δεκαετίες στη φυλακή; «Το να πηγαίνω στην εκκλησία κάθε μέρα. Να μαγειρεύω ό,τι θέλω. Να ασχολούμαι με την αυλή μου», είπε.

Φωτογραφία: Call Me Grandma (2022)

Το ακίνητο της Puente έχει γίνει ένα είδος μακάβριου τουριστικού αξιοθέατου στο Σακραμέντο, το οποίο τώρα ανήκει στην Barbara Holmes και τον Tom Williams, οι οποίοι αγόρασαν το σπίτι το 2010 σε δημοπρασία, σύμφωνα με την εφημερίδα Sacramento Bee.

«Ήταν πραγματικά μια σατανική … εγκληματίας στο σώμα μιας μικροκακωμένης ηλικιωμένης κυρίας», δήλωσε κάποτε ο Williams στην εφημερίδα «The Sacramento Bee».

«Ένα απαίσιο, φρικτό άτομο», συμπλήρωσε.

*Με πληροφορίες από: People