Το ουρλιαχτό των 165 δευτερολέπτων: Ο Πολ Μακάρτνεϊ ηγείται της εξέγερσης των καλλιτεχνών ενάντια στην Τεχνητή Νοημοσύνη

Ο Σερ Πολ Μακάρτνεϊ πρωτοστατεί στη μάχη ενάντια στον αλγόριθμο της Τεχνητής Νοημοσύνης καθώς η ένταση στον δημιουργικό κόσμο κλιμακώνεται όσο οι κολοσσοί της ΑΙ απειλούν ευθέως τα πνευματικά δικαιώματα και τα μέσα διαβίωσης των καλλιτεχνών.

Ο Μακάρτνεϊ, ο θρύλος των «Σκαθαριών» και ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή τραγουδοποιούς της Βρετανίας, συμμετέχει σε μία «εκκωφαντικά σιωπηλή» δισκογραφική κίνηση αναφέρει ο The Guardian.

Στα ογδόντα τρία του χρόνια και εν μέσω περιοδείας στη Βόρεια Αμερική, ο Πολ Μακάρτνεϊ κυκλοφορεί την πρώτη του νέα ηχογράφηση έπειτα από πέντε χρόνια, η οποία όμως, εσκεμμένα, στερείται μελωδίας και στίχων.

Η διαμαρτυρία του πρώην μέλους των Beatles είναι ένα κομμάτι σχεδόν απόλυτης σιωπής σε ένα στούντιο ηχογράφησης. Η διάρκεια του κομματιού, δύο λεπτά και 45 δευτερόλεπτα, είναι παρόμοια με εκείνη του κλασικού With a Little Help From My Friends, αλλά η ουσία του είναι διαμετρικά αντίθετη.

Αντί για μία μελωδία που σε παρασύρει, το κοινό ακούει έναν ήπιο συριγμό, έναν «αδιευκρίνιστο κρότο» —ίσως από το άνοιγμα μιας πόρτας— και έναν ήχο που θυμίζει θρόισμα.

Αυτή η «σύνθεση» είναι ηχηρή: είναι μία άμεση υπόδειξη πως, αν οι εταιρείες ΤΝ συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται την πνευματική ιδιοκτησία των μουσικών για να «εκπαιδεύουν» τα γενεσιουργά τους μοντέλα (Generative AI) χωρίς άδεια ή αποζημίωση, το δημιουργικό οικοσύστημα θα καταρρεύσει και η πρωτότυπη μουσική θα σιγήσει.

«Αυτό θέλουμε;»

Η συμβολή του Μακάρτνεϊ αποτελεί το μπόνους κομμάτι στην πίσω όψη (B-side) ενός συλλεκτικού βινυλίου με τίτλο Is This What We Want? (Αυτό θέλουμε;), το οποίο είναι γεμάτο με άλλες σιωπηλές ηχογραφήσεις από μία πληθώρα διακεκριμένων καλλιτεχνών. Στην καμπάνια συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, οι Κέιτ Μπους, Σαμ Φέντερ, Χανς Τσίμερ και οι Pet Shop Boys.

Η ίδια η λίστα των κομματιών του άλμπουμ σχηματίζει μία ξεκάθαρη και αδυσώπητη δήλωση: «Η βρετανική κυβέρνηση δεν πρέπει να νομιμοποιήσει την κλοπή μουσικής προς όφελος των εταιρειών ΤΝ».

Ο συνθέτης και ακτιβιστής για τη δικαιοσύνη των πνευματικών δικαιωμάτων, Εντ Νιούτον-Ρεξ, ο οποίος βρίσκεται πίσω από το εν λόγω άλμπουμ διαμαρτυρίας, εκφράζει την έντονη ανησυχία του. «Με προβληματίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι η κυβέρνηση δίνει μεγαλύτερη σημασία στα συμφέροντα των αμερικανικών τεχνολογικών εταιρειών παρά στα συμφέροντα των Βρετανών δημιουργών» είπε.

Παράγοντας Τραμπ

Η πρωτοβουλία των καλλιτεχνών έρχεται σε μία κρίσιμη στιγμή, καθώς η βρετανική κυβέρνηση βρίσκεται σε διαβούλευση για τη θέσπιση ενός νέου νομικού πλαισίου που θα επιτρέπει την «εξόρυξη κειμένου και δεδομένων» (text and data mining) ως εξαίρεση από τη νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με τις προτάσεις, οι κάτοχοι δικαιωμάτων θα πρέπει να επιλέγουν ενεργά την εξαίρεση (opt out) των έργων τους από τη χρήση για την εκπαίδευση μοντέλων ΤΝ.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει μία ισορροπία ανάμεσα στα συμφέροντα των δημιουργικών βιομηχανιών, που αποφέρουν 125 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου, και στους αμερικανικούς τεχνολογικούς κολοσσούς (όπως οι OpenAI, Google, Anthropic και xAI του Έλον Μασκ) που απαιτούν ελαφριά νομοθεσία και έχουν ήδη ανακοινώσει επενδύσεις άνω των 35 δισεκατομμυρίων ευρώ (30 δισεκατομμύρια στερλίνες) στη χώρα, κυρίως σε κέντρα δεδομένων.

Η κατάσταση περιπλέκεται περαιτέρω από τις δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ασκεί πίεση κατά της ρύθμισης από τον Λευκό Οίκο υποστηρίζοντας το παρακάτω: «Πρέπει να επιτρέψουμε στην ΤΝ να χρησιμοποιεί αυτήν την «δεξαμενή γνώσης» [τα έργα με πνευματικά δικαιώματα] χωρίς να περνά από την πολυπλοκότητα των διαπραγματεύσεων συμβάσεων».

Από την πλευρά της κυβέρνησης, η Λιζ Κένταλ, Υπουργός Επιστήμης, Καινοτομίας και Τεχνολογίας, δεσμεύτηκε να βρει μία λύση ανάμεσα στις δύο πλευρές, αναγνωρίζοντας ότι πρόκειται για «δύο βρετανικές ιστορίες επιτυχίας».

Ωστόσο, η πρόσφατη πρόσληψη ενός ειδικού συμβούλου, ο οποίος είχε υποστηρίξει προηγουμένως ότι οι μεγάλες εταιρείες ΤΝ «στην πράξη δεν θα χρειαστεί ποτέ να αποζημιώσουν νομικά τους δημιουργούς περιεχομένου», έχει προκαλέσει σημαντικές ανησυχίες.

Κραυγή για το μέλλον

Ο Πολ Μακάρτνεϊ είναι κατηγορηματικός για τον κίνδυνο. «Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, γιατί [η ΤΝ] θα μπορούσε απλώς να πάρει τον έλεγχο και δεν θέλουμε να συμβεί αυτό, ειδικά για τους νέους συνθέτες και συγγραφείς [για] τους οποίους αυτό μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος να κάνουν καριέρα. Αν η ΤΝ το αφανίσει αυτό, θα είναι ένα πολύ θλιβερό γεγονός» είπε ο ισχυρός άνδρας της βρετανικής μουσικής βιομηχανίας.

«Στη μουσική του μέλλοντος, οι φωνές μας θα μείνουν χωρίς να ακουστούν;» σημείωσε η Κέιτ Μπους ενώ ο συνθέτης Μαξ Ρίχτερ υπογράμμισε: «Οι προτάσεις της κυβέρνησης θα φτωχοποιήσουν τους δημιουργούς, ευνοώντας εκείνους που αυτοματοποιούν τη δημιουργικότητα έναντι των ανθρώπων που συνθέτουν τη μουσική μας, γράφουν τη λογοτεχνία μας, ζωγραφίζουν την τέχνη μας».

Οι καλλιτέχνες και η βρετανική κυβέρνηση βρίσκονται σε μία αντιπαράθεση όπου διακυβεύεται το ίδιο το μέλλον της ανθρώπινης δημιουργίας.

Την ίδια στιγμή, ένα κομμάτι φτιαγμένο εξ ολοκλήρου με τεχνητή νοημοσύνη ανέβηκε στο Νο. 1 του country chart του Billboard, ξεπερνώντας τα 3 εκατ. streams και πυροδοτώντας έντονες αντιδράσεις καλλιτεχνών και ακροατών.