Γελάει στις κηδείες, διαβάζει βιβλία με μανία: Η Κάια Γκέρμπερ δεν είναι μόνο κόρη της Σίντι Κρόφορντ
Στα 23 της χρόνια, η Κάια Γκέρμπερ έχει περπατήσει ήδη «χιλιόμετρα» στη μόδα από το ντεμπούτο της στην πασαρέλα στα 17 της μόλις χρόνια. Βέβαια η κόρη της Σίντι Κρόφορντ δεν θέλει να είναι μόνο αυτό. Μοντέλο, ηθοποιός και σε αποστολή να διαδώσει τη μαγεία της ανάγνωσης βιβλίων η Κάια Γκέρμπερ είναι εύκολα ένα κορίτσι-φαινόμενο
Η Κάια Γκέρμπερ γεννήθηκε το 2001, πράγμα που σημαίνει ότι τη δεκαετία του ’90 η ύπαρξή της δεν ήταν καν ιδέα -παρόλα αυτά, αυτή η δεκαετία, είναι μία από τις πιο καθοριστικές για την ίδια γράφει η Vogue Spain στην εισαγωγή του άρθρου της για τη διάδοχο της Σίντι Κρόφορντ, που είναι και μητέρα της.
Τα 90s ταιριάζουν στην Γκέρμπερ που ενσαρκώνει όσο λίγα μοντέλα το πνεύμα του χαλαρού μινιμαλισμού και βέβαια ήταν και η δεκαετία ορόσημο που καθιέρωσε τη μητέρα της ως ένα από τα πιο εμβληματικά supermodels της δεκαετία.
Ακριβώς αυτός ο παράγοντας -το ότι είναι κόρη της Σίντι Κρόφορντ- ήταν ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες που η Γκέρμπερ έπρεπε να αντιμετωπίσει από το 2027, όταν και αποφάσισε να περπατήσει στην πασαρέλα για να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση. Η επιλογή της έμοιαζε κάπως αυτονόητη σε πολλούς.
Γρήγορα και εύλογα η Γκέρμπερ έγινε ένα από τα πιο περιζήτητα νέα γενιάς. Το κύκλωμα τη γνώριζε, ο σωματότυπος της και η φυσική γοητεία της την καθιέρωσαν και η «ανεμελιά» του κοριτσιού από την Καλιφόρνια την έκαναν ένα από τα πιο ευπώλητα πρόσωπα στη βιομηχανία του στιλ. Βέβαια όλα τα παραπάνω ήταν και ένα αιχμηρό, δίκοπο μαχαίρι.
«Οι πρώτες χρονιές, ήταν πολύ δύσκολες για μένα. Δεν μπορούσα να προσαρμοστώ. Συνειδητοποίησα ότι ο κύκλος μου απομακρυνόταν, και δεν ήξερα τι είχε αλλάξει. Μου πήρε λίγο χρόνο να καταλάβω ότι οι σχέσεις στην πραγματικότητα απαιτούν περισσότερη προσοχή όταν δεν είσαι εκεί. Έχω μάθει πολλά για την ιεράρχηση αυτών των σχέσεων, γιατί, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, η δουλειά δεν σου σώζει τη ζωή. Είναι οι φίλοι σου, η οικογένειά σου, και οι αγαπημένοι σου που το κάνουν» λέει στη συνέντευξή της.
Σήμερα, στα 23 της χρόνια, η προσέγγιση της Γκέρμπερ είναι προφανώς πιο ώριμη, κατασταλαγμένη και χαλαρή. Έχοντας γνωρίσει από κοντά τις δυσκολίες και το εφήμερο της βιομηχανίας από νεαρή ηλικία και προσεγγίζοντας το μόντελινγκ με την εμπειρία κάποιου που γνωρίζει πια τον δρόμο του, η Κάια Γκέρμπερ επανασυστήνεται με πολλαπλές ταυτότητες. Δεν θέλει να είναι απλά ένα μοντέλο ή η κόρη της μητέρας της. Θέλει να είναι ο εαυτός της.
Ηθοποιός και ακτιβίστρια της λογοτεχνίας μέσω της λέσχης ανάγνωσης Library Science που σύστησε και διευθύνει η Γκέρμπερ πιστεύει ότι όλοι είμαστε πολυπρισματικοί.
«Είναι φυσιολογικό να μην έχει κανείς μόνο μία δουλειά ή να μην επικεντρώνεσαι μόνο σε ένα πράγμα. Υπάρχουν φορές που η ίδια σκέφτομαι: «Τι θα γινόταν αν έκανα μόνο κάτι συγκεκριμένο, αυστηρά;» Δεν έχω ιδέα. Είμαι φιλόδοξη σε πολλούς τομείς και μου αρέσει να τους ακολουθώ όλους».
«Πόσο δύσκολο ήταν για μένα να δημιουργήσω τη δικιά μου ιστορία; Λοιπόν, υπήρξε μια περίοδος που προσπαθούσα πραγματικά, με πάθος να διαφοροποιηθώ από τη μητέρα μου και να χαράξω το δικό μου δρόμο στη μόδα», θυμάται, αναφερόμενη στις αναπόφευκτες συγκρίσεις.
«Νομίζω ότι αυτή η αντίσταση δεν με βοήθησε καθόλου στην προσπάθεια μου να με ανακαλύψω, να με βρω. Όταν επιμένεις ενάντια σε κάτι, πετυχαίνεις το αντίθετο. Μέχρι που μια μέρα σκέφτηκα: «Γιατί προσπαθώ τόσο πολύ να μην είμαι σαν κάποια που θαυμάζω τόσο πολύ;» Μόλις σταμάτησα να προσπαθώ, ο δρόμος αποκαλύφθηκε», παραδέχεται η Γκέρμπερ.
Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση ήταν αναμφίβολα μία από τις βιομηχανίες που η Γκέρμπερ βρήκε πιο εύκολα τη θέση της.
«Υπάρχουν φορές που με τραβάει το σενάριο, ενώ σε άλλα έργα είναι οι ίδιοι οι χαρακτήρες», λέει για τις κινηματογραφικές της επιλογές που είναι τόσο ετερόκλητες όσο και η ίδια.
Η Γκέρμπερ έχει χιούμορ, και ως τέτοια, είναι γειωμένη και σοβαρή. Έχοντας εμφανιστεί σε κωμωδίες στον κινηματογράφο -όπως το Bottoms- ή την τηλεόραση -βλέπε Palm Royale ή την πρόσφατη cameo εμφάνιση της στο πολυβραβευμένο και εξαιρετικό Hacks του HBO- η Γκέρμπερ έχει αποδείξει ότι αυτό το είδος την ενδιαφέρει πραγματικά.
«Η κωμωδία είναι για μένα ένας σημαντικός αμυντικός μηχανισμός» λέει. «Είμαι αυτό το άτομο που γελάει στις πιο ακατάλληλες στιγμές… Έχω γελάσει σε κηδείες! Νιώθω ότι τα συναισθήματά μου είναι πάντα σε αντίθεση με αυτό που βρίσκεται μπροστά μου, οπότε, για μένα, αυτό το είδος δουλειάς είναι απίστευτο».
Ωστόσο η Γκέρμπερ λάμπει περισσότερο μακριά από φλας ή κάμερες και το πρόσωπό της φωτίζεται με διαφορετικό τρόπο όταν αποκαλύπτει επιτέλους την αλήθεια για το πραγματικό της πάθος: τη λογοτεχνία. Ένα πεδίο στο οποίο πάντα έβρισκε παρηγοριά και από το 2020, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έγινε ένα πεδίο δράσης της με αφοσίωση και στρατηγική. Τότε που ξεκίνησε το πιο προσωπικό της έργο: την λέσχη ανάγνωσης Library Science.
«Κατά τη διάρκεια του lockdown δεν είχα δουλειές, δεν μπορούσα να εργαστώ οπότε αυτό με ανάγκασε να κάνω ένα διάλειμμα. Τότε ξεκίνησα την λέσχη ανάγνωσης για να με διεγείρω, για να αναπτύξω πλευρές του εαυτού μου που μέχρι τότε δεν είχα προλάβει να εξερευνήσω λόγω της δουλειάς» ξεκαθαρίζει.
Σήμερα, το προφίλ της λέσχης έχει 82.000 ακολούθους που απολαμβάνουν συνεντεύξεις με συγγραφείς, σχολιασμούς κειμένων και υπογραμμισμένα αποσπάσματα. Ένα από τα πιο πρόσφατα, είναι μια παράγραφος της Βιρζινί Ντεπάντ, της Γαλλίδας συγγραφέως που έπεσε θύμα βιασμού στα δεκαεπτά της και έγραψε βιβλίο για αυτό είκοσι χρόνια μετά.
«Αξιοποίησε στο έπακρο τη στιγμή. Σε είκοσι χρόνια, τίποτα δεν θα έχει τόσο αγνή γεύση» διαβάζει.
«Ξέρω να απολαμβάνω τη στιγμή; Μάλλον όχι», αστειεύεται. «Έχω έναν πολύ ανήσυχο εγκέφαλο, έχω αχαλίνωτη φαντασία. Νομίζω ότι αυτός είναι σε μεγάλο βαθμό ο λόγος που έγινα ηθοποιός. Καταναλώνω πολύ κινηματογράφο, λογοτεχνία και ποίηση γιατί κατά κάποιο τρόπο με αποσπούν από την πραγματικότητα, αλλά και με συνδέουν πολύ πιο στενά με αυτήν», λέει για τα πάθη της.
Το απόσπασμα από τη Γαλλίδα συγγραφέα είναι μόνο ένα παράδειγμα από τα πολλά posts που συγκεντρώνει ο λογαριασμός που έχει πολλές αναφορές στη φεμινιστική λογοτεχνία. Είναι μία ακόμη από τις αδυναμίες της.
Σχολιάζοντας μια έρευνα του Υπουργείου Πολιτισμού του 2023, σύμφωνα με την οποία οι άνδρες διαβάζουν σήμερα 10% λιγότερο από τις γυναίκες η Γκέρμπερ απαντάει αποστομωτικά:
«Είναι ενδιαφέρον, γιατί, αν και δεν θέλω να γενικεύσω, νομίζω ότι αν ένας άνδρας έχει διαβάσει ένα βιβλίο, θα σου το πει. Οπότε θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι μια αρκετά εκδηλωτική μειονότητα. Στατιστικά, οι γυναίκες διαβάζουν περισσότερο, αλλά για εμάς είναι πολύ σύνηθες να διαβάζουμε κάτι και να μην το μοιραστούμε με κανέναν ενώ παράλληλα υπάρχουν κάποιοι άνδρες που πιστεύουν ότι ο κανόνας της ανάγνωσης ενός βιβλίου είναι ότι πρέπει να το εξηγήσεις σε κάποιον μετά» λέει γελώντας.
Η λέσχη της έχει λανσάρει τη δική της σειρά εμπορικών προϊόντων. Ένα από τα πιο πρόσφατα κομμάτια είναι ένα μπλουζάκι που γράφει: Hot/Can Read (Ελκυστική/Μπορεί να Διαβάζει). Είναι η ειρωνεία ο καλύτερος τρόπος για να αμφισβητήσουμε τα στερεότυπα;
«Είναι αστείο γιατί δεν νιώθω ότι η ανάγνωση είναι κάτι που με κάνει να ξεχωρίζω από τους άλλους, αλλά γνωρίζω την αντίληψη που έχουν κάποιοι άνθρωποι και τα στερεότυπα που εξακολουθούν να υπάρχουν. Στην πραγματικότητα όλα αυτά τα βρίσκω αρκετά διασκεδαστικό. Ακόμα με ρωτούν : «Πραγματικά διαβάζεις αυτό;» Παλιά κάτι τέτοιο με εκνεύρισε αλλά τώρα το διασκεδάζω. Μερικές φορές μου αρέσει να προσποιούμαι ότι δεν έχω διαβάσει ένα βιβλίο, απλά για να ακούσω έναν άνδρα να μου το εξηγεί. Αρκετά διεστραμμένο, αλλά είναι πραγματικά εύκολο να εντυπωσιάσεις τέτοιους ανθρώπους».
Μετρώντας ήδη 46 εξώφυλλα, 18 κινηματογραφικά projects, σχεδόν 10 εκατομμύρια ακολούθους, και το δικό της λογοτεχνικό podcast η Γκέρμπερ μπορεί πραγματικά, με ανέμελη ευκολία, να εντυπωσιάσει όποιον θέλει. Και, όπως η ίδια προειδοποιεί, υπάρχει ακόμα χώρος για περισσότερα.
«Θα έγραφα τη δική μου ιστορία; Είναι κάτι στο οποίο είμαι ανοιχτή, αλλά νομίζω ότι η γραφή είναι η μορφή τέχνης που σέβομαι περισσότερο, και δεν μπορώ να γράψω μιμούμενη το στιλ των ανθρώπων που θαυμάζω περισσότερο», λέει. «Αν και αν μπορούσα να επιλέξω οποιοδήποτε όνομα για να γράψει τη βιογραφία μου, θα ήταν η Κλαρίσε Λισπέκτορ [σσ. η Κλαρίσε Λισπέκτορ είναι μια από τις πιο διακεκριμένες λογοτεχνικές φωνές της Βραζιλίας και το βιβλίο της Κατά Α.Γ. Πάθη (εκδόσεις Αντίποδες) συγκαταλέγονται στα μεγάλα αριστουργήματα του λατινοαμερικανικού πολιτισμού σύμφωνα με τον κατάλογο της Ουνέσκο]. Δεν έχω νιώσει ποτέ περισσότερη ταύτιση με κανέναν άλλον.
Ίσως γιατί οι δυό τους συμφωνούν στο παρακάτω: «Η υπεροχή της απλότητας επιτυγχάνεται μόνο μέσα από τεράστια προσπάθεια».