Από θνητή κόρη, δίχρονη ζωντανή Θεά του Νεπάλ: Η Αριατάρα Σάκυα αποθεώνεται -και διχάζει

Τη στιγμή που η Gen Z του Νεπάλ ξαναγράφει την ιστορία της χώρας, μια παράδοση διχάζει. Το Νεπάλ ανέδειξε τη νέα Ζωντανή Θεά του, Αριατάρα Σάκυα.

Η παράδοση, γνωστή και ως κουμάρι ντεβί, αφορά τη λατρεία νεαρών κοριτσιών που δεν έχουν φτάσει ακόμη στην ήβη, ως εκδηλώσεις της ιερής θηλυκής ενέργειας, της ντεβί, στην ινδουιστική και βουδιστική θρησκευτική παράδοση. Η λέξη Κουμάρι προέρχεται από τη Σανσκριτική λέξη κοουμάρια, η οποία σημαίνει «πριγκίπισσα».

Αυτή η τιμητική, αλλά αμφιλεγόμενη τα τελευταία χρόνια για τους περιορισμούς της, θέση ανήκει πλέον στη δίχρονη Αριατάρα Σάκυα (Aryatara Shakya), η οποία επιλέχθηκε με αυστηρά κριτήρια για να γίνει η νέα «παρθένα θεά» του Κατμαντού.

Για τη μικρή Αριατάρα μία ζωή αφιερωμένη στη λατρεία μόλις ξεκινά, αφήνοντας πίσω της την αθωότητα της απλής καθημερινότητας.

Η δίχρονη Σάκυα ανακηρύχθηκε επίσημα η νέα Κουμάρι την Τρίτη, 30 Σεπτεμβρίου, κατά τη διάρκεια της όγδοης ημέρας του μεγάλου ινδουιστικού φεστιβάλ Ντασάιν (Dashain).

Το κορίτσι μεταφέρθηκε από τον περήφανο πατέρα της και μέλη της οικογένειάς της από το σπίτι τους στο ναό-παλάτι Κουμάρι Γκαρ (Kumari Ghar), το οποίο θα είναι η νέα της κατοικία για τα επόμενα χρόνια.

«Χθες ήταν κόρη μου, σήμερα Θεά»

View this post on Instagram

A post shared by The Associated Press (AP) (@apnews)

Η τελετή ανάληψης των καθηκόντων της συνοδεύτηκε από λατρευτικές εκδηλώσεις, με πλήθος πιστών να παρατάσσεται για να αγγίξει το μέτωπό του στα πόδια της, σε ένδειξη σεβασμού, προσφέροντάς της χρήματα και λουλούδια.

Στο Νεπάλ, η Κουμάρι είναι ένα κορίτσι που δεν έχει φτάσει στη φάση της ήβης και ανήκει είτε στην κάστα Σάκια είτε στη φυλή Μπατζρατσάρια της νεπαλέζικης βουδιστικής κοινότητας Νεβάρι.

Η Κουμάρι είναι σεβαστή και λατρεύεται από κάποιους Νεπαλέζους Ινδουιστές. Ενώ υπάρχουν πολλές Κουμάρι σε όλο το Νεπάλ, με ορισμένες πόλεις να έχουν πάνω από μία, η πιο γνωστή είναι η Βασιλική Κουμάρι του Κατμαντού, η οποία ζει στο Κουμάρι Γκαρ, ένα παλάτι στο κέντρο της πόλης.

Αψογο δέρμα, μάτια, δόντια και μαλλιά. Η διαδικασία επιλογής της είναι ιδιαίτερα αυστηρή σημειώνει το Associated Press

View this post on Instagram

A post shared by KIDDAAN | Vlueprints | Anurag Sharma (@kiddaan)

Η επιλογή της Αριατάρα έρχεται να διαδεχθεί την 11χρονη Τρίσνα Σάκυα (Trishna Shakya), η οποία υπηρετούσε στον ρόλο από την ηλικία των τριών ετών και αποσύρθηκε λίγο πριν την έναρξη της εφηβείας – καθώς η παράδοση ορίζει πως η θεϊκή ιδιότητα διατηρείται μέχρι αυτή τη φυσική μετάβαση.

Η ζωντανή θεά Κουμάρι είναι μια σεβαστή φιγούρα στον πολιτισμό του Νεπάλ και θεωρείται η γήινη εκδήλωση της ινδουιστικής θεάς Ταλέτζου αλλά η τιμή έχει ημερομηνία λήξηες.

Όταν αρχίζει η πρώτη έμμηνος ρύση, η θεά «αδειάζει το σώμα της». Επιπλέον, μια σοβαρή ασθένεια ή σοβαρή απώλεια αίματος από έναν τραυματισμό προκαλεί την απώλεια της θεϊκής ιδιότητάς της.

Η Κουμάρι επιλέγεται γενικά για μια ημέρα και λατρεύεται αναλόγως σε ορισμένα φεστιβάλ όπως το Ναβαράτρι ή τη Ντούργκα Πούτζα, μια ιδιαίτερα διαδεδομένη πρακτική στην Κοιλάδα του Κατμαντού.

Όσον αφορά την Τρίσνα, κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Ίντρα Τζάτρα τον προηγούμενο μήνα, είχε παρελάσει πάνω σε άρμα που έσυραν πιστοί, ενώ την Τρίτη αποχώρησε από το ναό-παλάτι από την πίσω είσοδο, μεταφερόμενη από την οικογένειά της.

Οι Κουμάρι επιλέγονται συνήθως μεταξύ των ηλικιών δύο και τεσσάρων ετών. Τα κριτήρια επιλογής είναι εξαιρετικά αυστηρά και εκτός από την ηλικία, απαιτούν: άψογο δέρμα, μάτια, δόντια και μαλλιά, να μην φοβούνται το σκοτάδι και να φορούν πάντοτε κόκκινα ρούχα.

Επιπλέον, τους ζωγραφίζεται ένα «τρίτο μάτι» στο μέτωπο και πρέπει να έχουν τα μαλλιά τους πιασμένα ψηλά.

Η νέα Κουμάρι θα λατρεύεται τόσο από Ινδουιστές όσο και από Βουδιστές, αποτελώντας ένα σπάνιο σύμβολο ενότητας

«Χθες ήταν απλώς η κόρη μου, αλλά σήμερα είναι μία θεά», δήλωσε ενθουσιασμένος ο πατέρας της Αριατάρα, Ανάντα Σάκυα (Ananta Shakya), προσθέτοντας πως η σύζυγός του είχε δει στον ύπνο της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πως το παιδί τους θα ήταν μία θεά και έτσι γνώριζαν ότι «θα ήταν κάποια πολύ ξεχωριστή».

Ωστόσο η ζωή της Κουμάρι είναι ιδιαίτερα απομονωμένη και έχει πολλούς περιορισμούς.

Η Κουμάρι επιτρέπεται να βγαίνει από το ναό-παλάτι μόνο λίγες φορές τον χρόνο για συμμετοχή σε φεστιβάλ, ενώ έχει συγκεκριμένους επιλεγμένους συνομηλίκους για παιχνίδι.

Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποιες παραχωρήσεις στην παράδοση επικαιροποιώντας το πρωτόκολλο. Πλέον επιτρέπεται στην Κουμάρι να έχει τηλεόραση και να λαμβάνει κατ’ οίκον εκπαίδευση από ιδιωτικούς δασκάλους.

Επιπλέον, οι «συνταξιούχες» Κουμάρι λαμβάνουν μία μηνιαία σύνταξη περίπου 93,60 ευρώ, ένα ποσό ελαφρώς υψηλότερο από τον κατώτατο μισθό της χώρας.

Την Πέμπτη, η Αριατάρα θα ευλογήσει τον πρόεδρο του Νεπάλ και τους πιστούς υποστηρικτές της παράδοσης.

Η αρχαία τελετή συνεχίζεται, σηματοδοτώντας την έναρξη μίας θεϊκής ζωής για τη μικρή δίχρονη.

Η πρακτική έχει αμφισβητηθεί από ακτιβιστές των δικαιωμάτων του παιδιού και η υπόθεση έφτασε Ανώτατο Δικαστήριο του Νεπάλ το 2005

Η ιστορία της Αριατάρα Σάκυα αποτυπώνει με τον πιο παραστατικό τρόπο την ιερότητα και τον σεβασμό με τον οποίο αντιμετωπίζεται η παράδοση της Ζωντανής Θεάς στο Νεπάλ ακόμη και αν πίσω πίσω από την χρυσή άμαξα και τη λατρεία, βρίσκεται ένα δίχρονο κορίτσι που καλείται να ζήσει μία εξαιρετικά διαφορετική παιδική ηλικία από άλλα παιδιά.

Η αλλαγή από την οικογενειακή θαλπωρή στην απομόνωση του ναού-παλατιού, αν και εν μέσω τιμών, θέτει ένα διαχρονικό ερώτημα για το βάρος της παράδοσης και τον αντίκτυπό του στην ατομική ζωή καταλήγει το AP.

Η παράδοση της λατρείας της Κουμάρι χρονολογείται από τον 13ο αιώνα με την πρακτική να έχει αντιμετωπίσει πρόσφατα σφοδρή κριτική από ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι καταγγέλλουν ότι παραβιάζει τα δικαιώματα του παιδιού, καθώς η Κουμάρι καλείται να ζήσει μία εξαιρετικά απομονωμένη ζωή μέσα στον ναό-παλάτι μέχρι την πρώτη έμμηνο ρύση ή έναν σοβαρό τραυματισμό.

Η υπόθεση έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Νεπάλ το 2005, με τους υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να επικαλούνται εκθέσεις διεθνών οργανισμών, όπως η Σύμβαση για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW).

Οι κατηγορίες που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου περιλάμβαναν καταναγκασμό, κράτηση του παιδιού σε αιχμαλωσία καθώς και το κοινωνικό στίγμα που ακολουθεί τις πρώην Κουμάρι, κυρίως λόγω της δεισιδαιμονίας ότι όποιος παντρευτεί μία πρώην Κουμάρι θα πεθάνει πρόωρα.

Το debate πέρασε τα σύνορα της χώρας με τους  θιασώτες του πολιτισμικού σχετικισμού να υποστηρίζουν ότι τα καθολικά ανθρώπινα δικαιώματα, ως «δυτική έννοια», επιβάλλονται αυθαίρετα από ισχυρά έθνη, αγνοώντας τις τοπικές κουλτούρες και την εθνική κυριαρχία.

Υποστηρίζουν ότι αυτές οι διεθνείς νόρμες αποτελούν «σύγχρονο αποικισμό», με σκοπό τον «εκπολιτισμό της Ανατολής» και την επιβολή του καπιταλισμού και της πολυκομματικής δημοκρατίας.

Οι κατηγορίες που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου περιλάμβαναν καταναγκασμό, κράτηση του παιδιού σε αιχμαλωσία καθώς και το κοινωνικό στίγμα που ακολουθεί τις πρώην Κουμάρι, κυρίως λόγω της δεισιδαιμονίας ότι όποιος παντρευτεί μία πρώην Κουμάρι θα πεθάνει πρόωρα

Ο λόγιος Μάκαου Ματούα (Makau Matua) αποκάλεσε αυτή τη στάση «δυτικό πολιτισμικό ιμπεριαλισμό», τονίζοντας ότι οι δυτικές δυνάμεις χρησιμοποιούν την «ευγενή ιδέα» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως πέπλο για να καλύψουν τον ιμπεριαλισμό τους, χρησιμοποιώντας μεταφορές για «αγρίους, θύματα και σωτήρες» σε διεθνείς εκθέσεις.

Στο πλαίσιο αυτό, η κριτική της παράδοσης της Κουμάρι, βασισμένη αποκλειστικά σε δυτικά πρότυπα, φαίνεται ιμπεριαλιστική και ανίκανη να κατανοήσει πλήρως το βάθος αυτής της κουλτούρας σημειώνει η Republica.

Μία πρώην Κουμάρι, η Ρασμίλα, αρνήθηκε στον βιβλίο της τις περισσότερες καταγγελίες των ακτιβιστών, συμπεριλαμβανομένης της «επιμονής» ότι τα κορίτσια εξαναγκάζονταν σε τρομακτικά τελετουργικά, όπως το να περνούν μία νύχτα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο περιτριγυρισμένο από κεφάλια βουβαλιών.

Αντίθετα, δήλωσε ότι η ζωή της ήταν χαρούμενη και ότι τα προβλήματα που αντιμετώπισε ήταν λιγότερα από εκείνα που έχουν, για παράδειγμα, τα παιδιά διαζευγμένων γονέων.

Ωστόσο κανείς δεν διαφωνεί ότι η διατήρηση της πολιτισμικής κληρονομιάς πρέπει να συμβαδίζει με τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του παιδιού.