Το παιδί και ο σκύλος μπορούν, κάλλιστα, να γίνουν αχώριστα φιλαράκια. Να αναπτυχθεί μια σχέση που να βασίζεται στον σεβασμό και την κατανόηση.
Ο τρόπος είναι ένας και μοναδικός: το παιδί να αποκτήσει γνώσεις για αυτό το μοναδικό πλάσμα, που είναι ο σκύλος.
Προτού, λοιπόν, ένας σκύλος έρθει στο σπίτι μας «το παιδί πρέπει να έχει την παιδεία από την οικογένεια του. Να αρχίσει να καταλαβαίνει, δηλαδή, και να σέβεται τον τρόπο που μπορεί να προσεγγίζει έναν σκύλο. Να τού διδάξουν ορισμένες βασικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες που έχει», επισημαίνει ο εκπαιδευτής σκύλων, Γιώργος Μαντζουράνης.
Μακάρι, όπως λέει, η παιδεία αυτή να άρχιζε από τα σχολεία. Ελπιδοφόρος εξέλιξη είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται κάτι, καθώς πραγματοποιούνται διάφορα επιμορφωτικά προγράμματα.
Όταν το παιδί μπαίνει στη θέση του διδάσκοντος, αποκτά περισσότερη αυτοπεποίθηση
Είναι πολύ σημαντικό να φέρουμε σε επαφή το παιδί με τον σκύλο, για να μην αποκτήσει φοβίες
«Στο παιδί μας πρέπει να τού δώσουμε να καταλάβει ότι ο σκύλος δεν είναι παιχνίδι, ότι την ώρα που αναπαύεται ή τρώει, δεν τον ενοχλούμε», τονίζει ο κ. Μαντζουράνης.
Επίσης, εξηγεί ότι στις πιο πολλές περιπτώσεις ατυχημάτων (δαγκωμάτων) από σκύλους δεν έχουμε να κάνουμε με ένα άγριο ζώο. Αλλά με ένα ζώο, το οποίο έχει εθιστεί σε υπερβολική έντασης παιχνίδι. Δηλαδή, είναι ένας σκύλος που όλη την ώρα βρίσκεται σε εκνευρισμό, από την ένταση που τού προκαλούν τα άτσαλα παιχνίδια των παιδιών.
Το νέο μέλος της οικογένειας (ο σκύλος) κατέφθασε στο σπίτι – Το παιδί σε ρόλο εκπαιδευτή και πώς αλλάζει τη ζωή του
Τα παιδιά, όπως υπογραμμίζει ο κ. Μαντζουράνης, πρέπει να συμμετέχουν στη διαδικασία εκπαίδευσης του σκύλου. Είτε αυτή γίνεται από έναν επαγγελματία, είτε από τις οικογένειες τους, καθώς τους μαθαίνουν τις βασικές αρχές.
«Στην περίπτωση, δε, του επαγγελματία εκπαιδευτή, η εκπαίδευση του σκύλου γίνεται με βάση τα άτομα με τα οποία ο σκύλος θα θεωρεί πιο κοντά σε αυτόν (σε συμπεριφορά). Έτσι, θα καταφέρουμε, βάζοντας ένα παιδί στη θέση του κυναγωγού – εκπαιδευτή, να τού δώσουμε το ερέθισμα να ασχοληθεί δημιουργικά με τον σκύλο», διευκρινίζει ο εκπαιδευτής.
Από τη χρόνια εμπειρία του, όπως επισημαίνει ο κ. Μαντζουράνης, έχει διαπιστώσει ότι, όταν ένα παιδί ηλικίας 4-8 αναλαμβάνει τον ρόλο του κυναγωγού, με τη συμμετοχή του στο μάθημα, τού κεντρίζουμε το ενδιαφέρον. Έτσι, ώστε να αποκτήσει γνώσεις για τον σκύλο και την ασχολία μαζί του. «Μπαίνει στη θέση του διδάσκοντος, κάτι που απολαμβάνει ιδιαίτερα. Στην πορεία το παιδί αποκτά περισσότερη αυτοπεποίθηση και πολύ καλή συμπεριφορά στο ζώο», υπογραμμίζει ο κ. Μαντζουράνης.
Η γνώση διώχνει τον φόβο για τον σκύλο
Ένας ακόμη πολύ σημαντικός λόγος, σύμφωνα με τον εκπαιδευτή, για να έρθει το παιδί σε επαφή με τον σκύλο, είναι για να δημιουργήσουμε ανθρώπους, οι οποίοι δεν θα ταλαιπωρηθούν με φοβίες στη ζωή τους.
Αναφέρει, μάλιστα, ότι πολλές φορές τον επισκέπτονται οικογένειες, προκειμένου τα παιδιά τους να ξεπεράσουν τις φοβίες τους που νιώθουν για τους σκύλους, ενώ δεν έχουν. Όπως και ενήλικες. «Μην ξεχνάμε ότι πολλά προβλήματα, κυρίως με τα αδέσποτα ζώα, δημιουργούνται από ανθρώπους που ζουν με μία φοβία για τον σκύλο. Τα αδέσποτα ζώα έρχονται αντιμέτωπα με άσχημες συμπεριφορές από ανθρώπους που τα φοβούνται ή δεν τα ανέχονται δίπλα τους», διευκρινίζει ο κ. Μαντζουράνης.
Η επιλογή σκύλου
Είναι πολύ σημαντικό, όπως λέει ο εκπαιδευτής, πριν βάλουμε έναν σκύλο στην οικογένεια μας, να κάνουμε τη σωστή επιλογή.
Σε μια οικογένεια που έχουμε πολύ ζωηρά παιδιά, δεν θα επιλέξουμε έναν νευρικό και υπερκινητικό σκύλο.
Αντίθετα, όταν έχουμε εσωστρεφή παιδιά, ένας πολύ παιχνιδιάρης σκύλος μπορεί να βελτιώσει πολύ την κατάσταση τους. Δηλαδή, να τα κάνει πιο δραστήρια και κοινωνικά.
Σε περίπτωση που στην οικογένεια μας έχουμε ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, η απόκτηση ενός σκύλου λειτουργεί θεραπευτικά.
Τέλος, ο κ. Μαντζουράνης υπογραμμίζει: «Σε κάθε περίπτωση, το να βάλουμε στη ζωή μας ένα σκύλο πρέπει να γίνει κατόπιν ώριμης σκέψης. Και σε καμία περίπτωση, επειδή το θέλουν τα παιδιά. Ο σκύλος μας θα μάς συντροφεύσει για μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής μας ως σύντροφος, φύλακας και μέλος της οικογένειας μας».
Ο εκπαιδευτής σκύλων, Γιώργος Μαντζουράνης
● Ο κύριος Γιώργος Μαντζουράνης δραστηριοποιείτε στον χώρο της εκπαίδευσης από τη δεκαετία του ‘90.
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, εκτός από τους κλασικούς τύπους εκπαίδευσης σκύλων (υπακοή, σωματοφυλακή κ. α), έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τους σκύλους θεραπείας για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Από το 2009 έχει δημιουργήσει το δικό του εκπαιδευτήριο Casual k9.