Από το Οβάλ Γραφείο στην Σίντνεϊ Σουίνι – Βλέπει ο Ντόναλντ Τραμπ «τον εαυτό του ως CEO των ΗΠΑ»;

Ο Ντόναλντ Τραμπ της δεύτερης θητείας είναι ένας πρόεδρος που βλέπει τον εαυτό του ταυτόχρονα ως ηγέτη, μάνατζερ και σχολιαστή της ποπ κουλτούρας — και η εμπλοκή του με την περίπτωση της Σίντνεϊ Σουίνι είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα που το αποδεικνύουν, σύμφωνα με το Reuters.

Ο Τραμπ είναι «ο καλύτερος δικός του εκπρόσωπος Τύπου»

Περισσότερο από έξι μήνες μετά την ορκωμοσία για τη δεύτερη θητεία του, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει διαμορφώσει ένα έντονα προσωπικό και παρεμβατικό στυλ διακυβέρνησης, αναφέρει το πρακτορείο.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν περιορίζεται σε τυπικές συσκέψεις ή στη διαμεσολάβηση των υπουργών του, αλλά μπαίνει ο ίδιος στο επίκεντρο κάθε υπόθεσης, από μεγάλα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής μέχρι υποθέσεις γύρω από την ποπ κουλτούρα. Παρακάμπτει τις ιεραρχίες και τις αργές διαδικασίες της γραφειοκρατίας, επιλέγοντας να κινείται με τον τρόπο ενός διευθύνοντος συμβούλου που παίρνει άμεσες αποφάσεις ή ενός executive producer που ελέγχει και το παραμικρό στοιχείο της «παραγωγής» του.

Η υπόθεση American Eagle

Η υπόθεση της Σίντνεϊ Σουίνι, σύμφωνα με το Reuters, είναι χαρακτηριστική. Ο πρόεδρος επαίνεσε δημόσια τη διαφημιστική καμπάνια της American Eagle με το σλόγκαν «Sydney Sweeney has great jeans», λογοπαίγνιο με τις λέξεις «jeans» (το τζιν παντελόνι) και «genes» (τα γονίδια). Η παρέμβασή του συνέπεσε με άνοδο της μετοχής της εταιρείας.

Ενώ, σύμφωνα με το Politico, το περιστατικό με τη διαφήμιση της Σίντνεϊ Σουίνι και το λογοπαίγνιο «good jeans»/«good genes» δεν είναι απλώς ένα ασήμαντο επεισόδιο της ποπ κουλτούρας, αλλά παράδειγμα του πώς οι Ρεπουμπλικάνοι κερδίζουν το «πολιτιστικό πεδίο» της δημόσιας συζήτησης. Όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας Ρομπ Φλάχερτι, ενώ η διαδικτυακή αριστερά αντέδρασε αμήχανα και ενίοτε υπερβολικά, συνδέοντας το σποτ με υπαινιγμούς ευγονικής, οι συντηρητικοί αντέδρασαν γρήγορα και μεθοδικά, εντάσσοντας το περιστατικό στη ρητορική τους για την «κουλτούρα της ακύρωσης» και την υπερβολική πολιτική ορθότητα.

Το Politico τονίζει ότι η δεξιά διαθέτει πλέον ένα ισχυρό επικοινωνιακό οικοσύστημα που μπορεί να μετατρέπει τέτοια πολιτιστικά θέματα σε εργαλεία πολιτικής επιρροής, ενώ οι Δημοκρατικοί υστερούν σε ταχύτητα και στρατηγική, αφήνοντας στους αντιπάλους τους την πρωτοβουλία κινήσεων.

Στο ίδιο πνεύμα, σύμφωνα με το Reuters, ο Τραμπ παρενέβη προσωπικά στην κορυφή της ομοσπονδιακής στατιστικής υπηρεσίας εργασίας, το Bureau of Labor Statistics, ζητώντας και επιβλέποντας την απομάκρυνση της επικεφαλής, Ερίκα Λ. ΜακΈνταρφερ.

Η κίνηση ήρθε αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του Ιουλίου για την αγορά εργασίας, που κατέγραψαν μόλις 73.000 νέες θέσεις εργασίας – πολύ λιγότερες από τις προβλέψεις των αναλυτών – και περιλάμβαναν μεγάλες αναθεωρήσεις προς τα κάτω για τους δύο προηγούμενους μήνες, συνολικής απώλειας 258.000 θέσεων.

Ο Τραμπ αντέδρασε οξύτατα, κατηγορώντας, χωρίς να παρουσιάσει αποδείξεις, ότι τα δεδομένα ήταν «ψεύτικα» και «στημένα» εναντίον του. Παράλληλα, αμφισβήτησε την αμεροληψία της ΜακΈνταρφερ, χαρακτηρίζοντάς την «πολιτικό διορισμό της κυβέρνησης Μπάιντεν», υπονοώντας ότι εξυπηρετούσε κομματικά συμφέροντα.

Ο Λευκός Οίκος, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο, υπερασπίστηκε την κίνηση αυτή, με τον οικονομικό σύμβουλο Κέβιν Χάσετ να δηλώνει ότι «ο πρόεδρος είχε δίκιο να ζητήσει νέα ηγεσία» και να διαβεβαιώνει ότι νέος επικεφαλής θα διοριστεί μέσα σε λίγες ημέρες.

O «CEO των ΗΠΑ»

Υποστηρικτές του προέδρου, όπως ο πρώην Ρεπουμπλικανός βουλευτής Κάρλος Κουρμπέλο, υποστηρίζουν ότι «βλέπει τον εαυτό του ως CEO των ΗΠΑ» και ότι παίρνει γρήγορες αποφάσεις. Άλλοι, όπως ο πρώην βουλευτής Τσάρλι Ντεντ, λένε ότι «δεν μπορεί να εστιάσει» και χάνει χρόνο με δευτερεύοντα ζητήματα, αναφέρει το ίδιο μέσο.

Αναλυτές που επικαλείται το πρακτορείο τον χαρακτηρίζουν marketer-in-chief — ηγέτη που λειτουργεί σαν υπεύθυνος μάρκετινγκ της δικής του πολιτικής «μπράντας», δίνοντας έμφαση στην εικόνα και την αφήγηση. Ο πολιτικός σύμβουλος Φορντ Ο’Κόνελ σχολιάζει ότι ο Τραμπ είναι «ο καλύτερος δικός του εκπρόσωπος Τύπου».

Ο «Τραμπ» ως brand

Το Reuters αναφέρει επίσης ότι επικριτές θεωρούν τις παρεμβάσεις σε ζητήματα ποπ κουλτούρας, όπως η Σουίνι, μέσο για να αλλάζει την ειδησεογραφική ατζέντα και να αποσπά την προσοχή από πιο σοβαρά θέματα, όπως η υπόθεση του Τζέφρι Έπστιν ή πολιτικές και δικαστικές κρίσεις.

«Ο Τραμπ, αν και δεν είναι σχολαστικός σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με την πολιτική, ασχολείται με λεπτομέρειες σε θέματα που τον ενδιαφέρουν, τόσο πολιτιστικά όσο και πολιτικά, όπως η ανακαίνιση του Οβάλ Γραφείου με χρυσό, η πλακόστρωση του Rose Garden και η κατασκευή μιας νέας αίθουσας χορού στους κήπους του Λευκού Οίκου», γράφει ο ανταποκριτής του Λευκού Οίκου Τζεφ Μέισον στο Reuters.

Τέλος, όπως σημειώνει ο ίδιος, «παραμονές της προεδρίας του σε μια ειρηνευτική συμφωνία με αμερικανική μεσολάβηση μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας αυτή την εβδομάδα, ο Τραμπ ανάρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να προβάλει τον ρόλο του: «Πολλοί ηγέτες προσπάθησαν να τερματίσουν τον πόλεμο, χωρίς επιτυχία, μέχρι τώρα, χάρη στον ‘ΤΡΑΜΠ’.».