Τα 10 τραγούδια που ξεχωρίζει ο ξένος Τύπος για το 2014
Τα γνωστά δεν κερδίζουν, αλλά τα τραγούδια που ξεχωρίζει το BBC για το 2014 ξεφεύγουν από τα ύδατα του αναμενόμενου. Μέσα στη λίστα με τα καλύτερα μουσικά κομμάτια της χρονιάς δεν βλέπει κανείς μόνο επώνυμες «υπογραφές», αλλά ακούσματα που είτε λόγω περιεχομένου είτε λόγω ρυθμού κατακτούν τα σκήπτρα. Τα μελαγχολικά τραγούδια κλέβουν την παράσταση, ενώ […]
Τα γνωστά δεν κερδίζουν, αλλά τα τραγούδια που ξεχωρίζει το BBC για το 2014 ξεφεύγουν από τα ύδατα του αναμενόμενου. Μέσα στη λίστα με τα καλύτερα μουσικά κομμάτια της χρονιάς δεν βλέπει κανείς μόνο επώνυμες «υπογραφές», αλλά ακούσματα που είτε λόγω περιεχομένου είτε λόγω ρυθμού κατακτούν τα σκήπτρα.
Τα μελαγχολικά τραγούδια κλέβουν την παράσταση, ενώ η νοσταλγία και η θλίψη αφήνουν πίσω τους το χαρούμενο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με ψυχολογική έρευνα, η μελαγχολική μουσική ενέχει κάτι το αντιφατικό, καθώς βοηθά τους ανθρώπους να νιώσουν καλύτερα. Στη ψυχοσύνθεση εγκολπώνονται ρομαντικά και λιγότερο τραγικά συναισθήματα. Τα τραγούδια αυτά λειτουργούν ως συναισθηματικοί αιματοδότες με συνοδό την αμφιθυμία.
Παράλληλα, έρευνα του πανεπιστημίου ΜακΓκιλ στον Καναδά έδειξε πως η συναισθηματικά φορτισμένη μουσική, ανεξάρτητα από το εάν είναι εύθυμη ή μελαγχολική, διεγείρει το κέντρο ευχαρίστησης του εγκεφάλου, όπως ακριβώς συμβαίνει με το φαγητό, το σεξ και τα ναρκωτικά.
Τα δέκα καλύτερα τραγούδια
Το τραγούδι «All of Me» του John Legend ξεχωρίζει το BBC, ενώ βασίζει την επιτυχία του κομματιού στην ευαισθησία, στον πόνο και στα έντονα συναισθήματα που εκπέμπει η φωνή του καλλιτέχνη. Μιλά, παράλληλα, για τη συσσωρευμένη οργή και για τη σπάνια εκείνη δύναμη που έχει μπαλάντα, η οποία δημιουργεί το πολύ από το λίγο.
Στον αντίποδα της μελαγχολίας, το τραγούδι «Happy» του Pharrell Williams διαθέτει ενέργεια και χαρούμενο ρυθμό. Θα ήταν εύκολο να το απορρίψει κανείς θεωρώντας το κενό και χαζό. Είναι, επίσης, δύσκολο να προσπαθήσει να βρει κανείς βάθος στο κομμάτι. Ο Williams δεν πτοήθηκε, όμως, από τις «θεωρίες» αυτές. Τα παλαμάκια και η γραμμή του μπάσου δημιούργησαν ένα διαφορετικό κομμάτι, που ξεφεύγει από τον κανόνα που θέλει τα μελαγχολικά ακούσματα να επιβιώνουν στο χρόνο, και θυμίζει τις επιτυχίες του Stevie Wonder.
Από την εμφάνιση της Amy Winehouse το κοινό έχει να ακούσει κομμάτι που να συνδυάζει παλιούς και νέους σχολικούς ήχους . Ο Sam Smith, που καθιερώθηκε με το «Latch», είδε την καριέρα του να ανεβαίνει σκαλοπάτια και με το τραγούδι «Stay With Me», ένας ύμνος για τη δύναμη της αγάπης.
Μέσα στα νέα ταλέντα, εκτός από τον Sam Smith, και η Mary J Blige . Το κομμάτι της «Therapy» παρομοιάζεται με το «Rehab» της Amy Winehouse ως προς τον παιχνιδιάρικο ρυθμό του. Η συναισθηματική κορύφωση, δε, έρχεται με τα παλαμάκια.
Η τραγουδίστρια Laura Jane Grace, της πανκ ροκ μπάντας «Against Me!», «μιλά» για την προσωπική της μεταμόρφωση με εξαιρετική αμεσότητα. Το «Transgender Dysphoria Blues» μοιάζει με πρόχειρη συναυλία, με τις λέξεις να «κόβονται» από αγωνία, θυμό και απογοήτευση. Ο αφηγητής στοχεύει στην αποδοχή, αλλά συναντά την απόρριψη. Το κομμάτι δεν προστίθεται απλά στη λίστα του mainstream που επιχειρεί να «αναμετρηθεί» με τη σκληρή εμπειρία του τρανσέξουαλ, αλλά εκθέτει το ζήτημα με ενδοσκοπική ματιά.
Η αγάπη δεν απέχει πολύ από την τρέλα και το αίσθημα της εκδίκησης. Και εκεί ανάμεσα στην αγάπη και στην παράνοια μπορεί να «χαθεί» ένας τραγουδοποιός. Ωστόσο, η νεαρή τραγουδίστρια Lydia Loveless αποφεύγει το «σκόπελο», και «μιλά» για μια αιμοβόρα αγάπη ανάμεσα σε δύο ποιητές του 19ου αιώνα στο «Verlaine Shot Rimbaud». Η τραγουδίστρια δεν κάνει υπερβολική χρήση του δράματος, αλλά κινείται ανάμεσα στην έκσταση και στη βία.
Περνώντας στα «ύδατα» της ποπ, η Taylor Swift ανεβάζει τη διάθεση με το «Shake It Off». Ο ενθουσιασμός και το «κουδούνι» της ανεξαρτησίας χτυπούν ασταμάτητα καλλιεργώντας κέφι και ενέργεια.
Πονηρό, ενωτικό, φιλικό, αλλά και ποιητικό τόνο έχει το «Cradle Your Device» του Tom Brosseau, στο οποίο η κιθάρα δίνει ρεσιτάλ.
Το «Acetylene» της ροκ μπάντας Wussy ανασύρει τη μελαγχολία του χειμώνα με αρμονικά φωνητικά και ηλεκτρική κιθάρα.
Νεανική χροιά, μελαγχολική υφή και συναίσθημα εμπεριέχονται στο «Have You Seen My Son?» του Benjamin Booker, που θίγει τη δύναμη της μητρικής αγάπης.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τρίτη 23.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/samuel-quek-1YzWh7ZrJlA-unsplash-1-315x220.jpg)
![Επίδομα θέρμανσης: Πόσα χρήματα θα πάρετε [παραδείγματα]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/shutterstock_1528316801-1200x780-1200x780-768x499-1-1-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442