Οι 30άρηδες σε διαρκές στρες – Αγώνας για καριέρα, σχέσεις και οικονομία

Για πολλούς ανθρώπους, η δεκαετία των 30 και τα πρώτα χρόνια των 40 δεν φέρνουν τη σταθερότητα που υποτίθεται ότι ακολουθεί τη νεότητα. Αντίθετα, είναι η περίοδος όπου καριέρα, οικογένεια, οικονομικές υποχρεώσεις και φροντίδα άλλων ανθρώπων συμπίπτουν χρονικά, δημιουργώντας ένα συνεχές αίσθημα πίεσης.

Οι κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών έχουν μετατοπίσει τα «μεγάλα» γεγονότα της ζωής πιο αργά στη ζωή μας με αποτέλεσμα, για πολλούς, η ενήλικη ζωή να γίνεται πιο απαιτητική ακριβώς τη στιγμή που θα περίμεναν να σταθεροποιείται.

Επαγγελματική εξέλιξη, γάμος, γονεϊκότητα, αγορά σπιτιού, φροντίδα ηλικιωμένων γονιών — για πολλούς ανθρώπους σήμερα όλα αυτά τα ορόσημα συμπυκνώνονται σε ένα σύντομο και καταιγιστικό χρονικό διάστημα, σύμφωνα με το The Atlantic.

Η πίεση των 30

Για να καταλάβει κανείς τι αλλάζει στην εδραιωμένη ενήλικη ζωή, πρέπει πρώτα να εξετάσει τη φάση των 18 έως 29 ετών που ο Jeffrey Jensen Arnett, συγγραφέας, αποκαλεί emerging adulthood. Πρόκειται για «την πιο ταραχώδη δεκαετία της ζωής», όταν οι άνθρωποι αλλάζουν κατοικία, δουλειά και συντρόφους πιο συχνά από κάθε άλλη περίοδο. Ο μέσος εικοσάρης έχει συνήθειες και ρυθμούς που «βρίσκονται σε συνεχή μεταβολή», επειδή ακόμα αποφασίζει τι είδους ενήλικη ζωή θέλει — και τι είδους ζωή μπορεί ρεαλιστικά να έχει.

Τα τελευταία χρόνια, αυτή η περίοδος αβεβαιότητας διαρκεί περισσότερο. Πολλοί νέοι είναι επιβαρυμένοι με χρέη, αναζητούν εργασία σε μια σκληρή αγορά και αδυνατούν να αγοράσουν σπίτι. Η οικοδόμηση καριέρας, σπιτιού ή σταθερών σχέσεων — στοιχεία που συμβάλλουν στη διαμόρφωση της ταυτότητας — έχει γίνει πιο δύσκολη. Και όσο η αναδυόμενη ενήλικη ζωή επεκτείνεται, «τρώει» χρόνο από το επόμενο στάδιο.

Επαγγελματική εξέλιξη, γάμος, γονεϊκότητα, αγορά σπιτιού, φροντίδα ηλικιωμένων γονιών — για πολλούς ανθρώπους σήμερα όλα αυτά τα ορόσημα συμπυκνώνονται σε ένα σύντομο και καταιγιστικό χρονικό διάστημα.

Η εδραιωμένη ενήλικη ζωή είναι συνήθως η περίοδος κατά την οποία τα μεγάλα ερωτήματα της νεότητας αρχίζουν να βρίσκουν απαντήσεις. Μετά από σύντομα περάσματα από διαφορετικές δουλειές, κάποιος ίσως καταλάβει ποιος επαγγελματικός τομέας τον ενθουσιάζει πραγματικά. Ή, μετά από χρόνια διαδοχικών χωρισμών, αποκτά μεγαλύτερη σαφήνεια για το τι αναζητά σε μια σχέση — και τελικά βρίσκει τον κατάλληλο άνθρωπο.

Μπορεί να χάνεται το αίσθημα των απεριόριστων δυνατοτήτων, αλλά το αντάλλαγμα είναι μια αύξηση της αίσθησης της ασφάλειας ότι η ζωή είναι προβλέψιμη και ότι, γνωρίζοντας τι να περιμένεις, μπορείς να χρησιμοποιείς τον χρόνο σου ουσιαστικά.

Η αβεβαιότητα

Ωστόσο, σήμερα, όταν η φτάνουν τα 30, το συμπιεσμένο χρονοδιάγραμμα μπορεί να κάνει την ζωή πιο χαοτική. Ορισμένα παραδοσιακά ορόσημα δεν μπορούν να αναβληθούν επ’ αόριστον.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η μέση ευτυχία εδώ και χρόνια εμφανίζει σχήμα U: οι άνθρωποι τείνουν να είναι λιγότερο ευτυχισμένοι γύρω στα 40. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει μια βιολογικά προκαθορισμένη κρίση μέσης ηλικίας που όλοι πρέπει να περάσουμε. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι απλώς πρόκειται για μια περίοδο κατά την οποία οι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερη στήριξη απ’ όση λαμβάνουν.

Μια μελέτη του 2016 ανέλυσε δεδομένα από πολλές βιομηχανικές χώρες και κατέγραψε ένα χάσμα ευτυχίας ανάμεσα σε γονείς και μη γονείς — το οποίο όμως ήταν αισθητά μικρότερο σε χώρες με γενναιόδωρες πολιτικές αμειβόμενης άδειας και επιδοτούμενης παιδικής φροντίδας. Μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί ότι με περισσότερη κρατική στήριξη — υποχρεωτική γονική άδεια, άδεια για φροντίδα ασθενών γονιών ή άλλων αγαπημένων προσώπων — η εδραιωμένη ενήλικη ζωή θα ήταν πολύ λιγότερο στρεσογόνα.

Η ειρωνεία, ωστόσο, είναι ότι αυτό που κάνει τη ζωή δύσκολη είναι συχνά και αυτό που της δίνει νόημα. Το 2021, η εταιρεία έρευνας αγοράς OnePoll ρώτησε 2.000 ανθρώπους ποια ηλικία θα επέλεγαν αν μπορούσαν να παραμείνουν για πάντα σε μία. Η πιο συχνή απάντηση ήταν τα 36.

Πρόσφατα, ερευνητές διαπίστωσαν ότι η καμπύλη ευτυχίας σε σχήμα U ίσως αλλάζει.

Πρόσφατα, ερευνητές διαπίστωσαν ότι η καμπύλη ευτυχίας σε σχήμα U ίσως αλλάζει. Μια μελέτη του 2024, βασισμένη σε δεδομένα του CDC, έδειξε ότι από περίπου το 2014 και μετά, η ευτυχία μειώνεται στους ανθρώπους 18 έως 25 ετών — ιδιαίτερα στις γυναίκες. Η ζωή στα 20 έχει γίνει τόσο πιο δυσάρεστη κατά μέσο όρο, ώστε η ζωή στα 30 να μοιάζει πλέον με περίοδο σχετικής ικανοποίησης: με λιγότερο αυτοαναφερόμενο στρες και κατάθλιψη.

Το «τακτοποιημένη» δεν σημαίνει πάντα σπίτι, σύζυγο και παιδιά. Σημαίνει αίσθηση συνέχειας στη ρουτίνα και την ταυτότητα. Σύμφωνα με τον Πάτρικ Τζέφερσον, ερευνητή στο Τέξας, στην εδραιωμένη ενήλικη ζωή άρχισε να προσφέρει εθελοντική εργασία — να μοιράζει γεύματα την Ημέρα των Ευχαριστιών, να περνά χρόνο με ηλικιωμένους — κάτι που τον έκανε υπερβολικά απασχολημένο, αλλά του έδινε αίσθηση σκοπού. «Θέλεις να είσαι κάποιος», είπε. «Θέλεις να σε σέβονται. Θέλεις να νιώθεις ότι καταφέρνεις κάτι».