Την καλημέρα του μας λέει για άλλη μια μέρα ο γνωστός σκιτσογράφος Αρκάς με τον δικό του τρόπο.
Στο σημερινό σκίτσο βλέπουμε ένα κορίτσι και ένα αγόρι να συνομιλούν.
«Αυτός ο χοντρός συμμαθητής μου, που σου έλεγα, κάθε πρωί μου αρπάζει το σάντουιτς και με φωνάζει Αποστολία!», λέει το αγόρι στο κορίτσι. Τότε, το κορίτσι, φανερά εκνευρισμένο του απαντά: «Πρώτον: Γιατί αποκαλείς ένα άτομο ‘χοντρό’, ρε ρατσιστή;… Δεύτερον σου παίρνει το σάντουιτς γιατί αυτός έχει μεγαλύτερες διατροφικές ανάγκες από εσένα, ρε ανάλγητε εγωιστή!… Και τρίτον: Τι κακό έχει το ‘Αποστολία’, ρε ομοφοβικό σκουπίδι;»
«Δηλαδή, αυτό δεν είναι μπούλινγκ;», λέει το αγόρι.
«Φυσικά και είναι και απορώ γιατί δεν σ’ έχουν αποβάλει ακόμα από το σχολείο!», λέει το κορίτσι.
Τελικά, ποιο από τα δύο παιδιά κάνει bullying;
Ο σχολικός εκφοβισμός, γνωστός και ως bullying, αποτελεί ένα σοβαρό κοινωνικό φαινόμενο που επηρεάζει παιδιά και εφήβους σε όλο τον κόσμο. Εκδηλώνεται με λεκτική, σωματική ή ψυχολογική βία, όπως προσβολές, απειλές, σπρωξίματα ή αποκλεισμό από την ομάδα. Οι συνέπειές του μπορεί να είναι καταστροφικές, καθώς θίγουν την αυτοεκτίμηση, προκαλούν άγχος, φόβο και ακόμη και απομόνωση στα θύματα. Η αντιμετώπισή του απαιτεί συνεργασία γονέων, εκπαιδευτικών και μαθητών, ώστε να καλλιεργηθεί κλίμα σεβασμού, αλληλεγγύης και ασφάλειας σε κάθε σχολικό περιβάλλον.
Είναι λάθος να λέμε ότι κάποιος «κάνει bullying» όταν κατηγορεί έναν άλλον για ρατσισμό, γιατί το bullying και η αντιρατσιστική κριτική είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Το bullying σημαίνει συστηματική βία, εκφοβισμό ή ταπείνωση με στόχο να πληγωθεί ή να περιθωριοποιηθεί κάποιος. Αντίθετα, η επισήμανση μιας ρατσιστικής συμπεριφοράς δεν στοχεύει στο να εκφοβίσει, αλλά να αναδείξει μια άδικη ή προσβλητική στάση που θίγει ανθρώπινα δικαιώματα και αξιοπρέπεια. Το να ταυτίζουμε την αντιρατσιστική κριτική με το bullying, συγχέει τις έννοιες, αθωώνει τον ρατσισμό και αποδυναμώνει την προσπάθεια για μια πιο δίκαιη και ισότιμη κοινωνία.