Όταν οι Sopranos απογειώθηκαν, ο Τζέιμς Γκαντολφίνι εκτροχιάστηκε – Οι κοπάνες, το πρόστιμο των 250 χιλιάδων
Σε μια νέα βιογραφία του Τζέιμς Γκαντολφίνι, οι ηθοποιοί και τα μέλη του συνεργείου των Sopranos θυμούνται τη δύσκολη εποχή κατά την οποία ο πρωταγωνιστής εξαφανιζόταν από τα γυρίσματα: «Κάποια στιγμή, το HBO του επέβαλε πρόστιμο 250 χιλιάρικα την ημέρα. Και εκείνος έλεγε: "Γάμα το. Δεν μπορώ να έρθω στη δουλειά"».
Στο «Gandolfini: Jim, Tony and the Life of a Legend», ο Jason Bailey καταγράφει τη ζωή και το έργο του Τζέιμς Γκαλντοφίνι, ενός ταλέντου που εμφανίζεται μόνο μία φορά σε κάθε γενιά και ο οποίος κέρδισε μια μόνιμη θέση στο πολιτιστικό στερέωμα με τη βραβευμένη με Emmy δουλειά του στους Sopranos.
Αλλά όπως και ο συγκρουσιακός μαφιόζος που τόσο εύστοχα υποδύθηκε, ο Γκαντολφίνι ήταν ένας περίπλοκος άνθρωπος – και στα μισά της διαδρομής της επιτυχίας του στο HBO, η πίεση της δουλειάς του και οι προσωπικοί του δαίμονες απείλησαν να σταματήσουν όλη την επιχείρηση.
Σε αυτό το αποκλειστικό απόσπασμα, παρακάτω, οι συμπρωταγωνιστές Έντι Φάλκο, Στίβεν Βαν Ζαντ και Στιβ Σκιρίπα, καθώς και διάφορα μέλη του συνεργείου των Sopranos, θυμούνται την πιο δύσκολη εποχή του δράματος.
Οι μη εμφανίσεις άρχισαν κατά τη διάρκεια της τρίτης σεζόν. Το άγχος των Sopranos βάρυνε τον Τζέιμς Γκαντολφίνι από την αρχή- ο συμπρωταγωνιστής του Βαν Ζαντ θυμάται ότι ξόδεψε «τον περισσότερο χρόνο μου για να τον πείσω να επιστρέψει την επόμενη μέρα… Είχαμε την ίδια συζήτηση τουλάχιστον μία φορά το μήνα».
Ο Βαν Ζαντ επιβεβαίωνε πόσο τυχεροί ήταν που έπαιζαν σε μια τόσο εξαιρετική σειρά, πόσο λίγοι ανάλογοι κινηματογραφικοί ρόλοι υπήρχαν εκεί έξω, και μετά τον έριχνε στο φιλότιμο.
«Γύρνα πίσω και κάνε σε όλους μας μια χάρη, γιατί στο τέλος της ημέρας βοηθάς να απασχολούνται… δεν ξέρω, εξήντα άτομα εδώ;» του υπενθύμιζε. «Γι’ αυτό σκέψου τους κάθε φορά που θέλεις να παραιτηθείς.
»Σκέψου τους άλλους πενήντα ανθρώπους που προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζην, εξαρτώμενοι από σένα».
«Μερικές φορές έπαιρνε μερικές μέρες άδεια…» λέει ο Βαν Ζαντ. «Αλλά πάντα επέστρεφε… Πάντα επέστρεφε και ήταν ο πιο γενναιόδωρος άνθρωπος στον κόσμο».
«Του αρέσει να περνάει καλά» εξηγεί η επόπτρια του σεναρίου των Sopranos, Κριστίν Τζι, «αλλά μερικές φορές, ξέρετε… μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν πότε να σταματήσουν»
Οι λόγοι για τα «ρεπό» του Γκαντολφίνι ποικίλλουν. Μερικές φορές απέφευγε μια δύσκολη ή ενοχλητική σκηνή. Άλλες φορές οι δυσκολίες της απομνημόνευσης των ατάκας τον έριχναν σε περιπέτειες.
Κάποιες φορές είχε ξεκινήσει από νωρίς ένα Σαββατοκύριακο με πάρτι, το οποίο ήταν όλο και περισσότερο ο μηχανισμός αντιμετώπισης της δυστυχίας του στο σπίτι- τις περισσότερες φορές δεν είχε συνέλθει αρκετά από ένα τέτοιο Σαββατοκύριακο.
«Του αρέσει να περνάει καλά» εξηγεί η επόπτρια του σεναρίου των Sopranos, Κριστίν Τζι, «αλλά μερικές φορές, ξέρετε… μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν πότε να σταματήσουν».
Ό,τι κι αν το προκάλεσε, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Το γραφείο παραγωγής έπαιρνε ένα τηλεφώνημα από το τμήμα μεταφορών- ο οδηγός που είχε πάει στο διαμέρισμα του Τζιμ για να τον παραλάβει ανέφερε ότι δεν απαντούσε στο κουδούνι ή στο τηλέφωνό του.
«Βρείτε κάτι άλλο να γυρίσετε ή γυρίστε ό,τι μπορείτε, εφόσον ακούμε ότι μπορεί να έρθει» εξηγούσε ο διευθυντής τοποθεσίας, Μαρκ Καμίν
«Γυρίστε ό,τι μπορείτε»
«Έτσι, αυτό μπορούσε να προκαλέσει μια σοβαρή αναστάτωση» λέει ο Στιβ Κορνάκι, τότε βοηθός συντονιστή παραγωγής, «γιατί τότε έπρεπε να βρεθεί μια λύση… τι να κάνεις μέχρι κάποιος να βρει τον Τζιμ».
Καθώς οι ενημερώσεις μεταφέρονταν από τον οδηγό του στην συν-καπετάνισσα της εταιρίας παραγωγής, την εκτελεστική παραγωγό, Ιλέν Λάντρες -είναι ξύπνιος, είναι στο ντους, βγαίνει από το αυτοκίνητο-, το συνεργείο έκανε ό,τι μπορούσε: καθιερωμένα πλάνα, ίσως, ή κάλυψη των συνεργατών του στη σκηνή πάνω από τον ώμο του αντικαταστάτη του, με τον Τζι να διαβάζει τις ατάκες του Τζιμ.
«Βρείτε κάτι άλλο να γυρίσετε ή γυρίστε ό,τι μπορείτε, εφόσον ακούμε ότι μπορεί να έρθει» εξηγούσε ο διευθυντής τοποθεσίας, Μαρκ Καμίν.
«Βγάζεις ό,τι δουλειά μπορείς να κάνεις χωρίς αυτόν μέχρι να έρθει ή να πει ότι δεν θα έρθει. Και τότε ο υπεύθυνος λέει στον άλλο υπεύθυνο, ο οποίος το λέει στον παραγωγό, ο οποίος το λέει σε μένα, αν είμαι εγώ στο πλατό, ότι δεν θα έρθει. Και τότε η πρώτη ερώτηση είναι, τι μπορείς να κάνεις αντ’ αυτού; Και αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, η μόνη απάντηση είναι: «Εντάξει, πήγαινε σπίτι σου»».
«Δεν είμαι καθόλου ήρεμος στη σειρά», δήλωσε ο Γκαντολφίνι σε συνέντευξή του το 2001. Ήταν θέμα πίεσης – της πίεσης να διατηρήσει την ποιότητα του The Sopranos και την απόδοσή του
Στις περιπτώσεις που ο οδηγός μπορούσε να τον βγάλει από το διαμέρισμα, έστω και αργά και μεθυσμένο, του έδιναν καφέ για να τον ξεμεθύσουν, να τον ετοιμάσουν για την κάμερα και να τον αφήσουν να τους φτιάξει τη μέρα.
«Μετά την πρώτη φορά, υπήρχε ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης» σημειώνει ο Κορνάκι. «Οι παραγωγοί ήταν έτοιμοι γι’ αυτό…».
«Κοιτάξτε, ήταν δύσκολο για την παραγωγή, προφανώς» λέει ο κινηματογραφιστής Φιλ Άμπραχαμ.
«Ο Τζιμ μάλιστα τους προειδοποιούσε εκ των προτέρων… έλεγε δεν θα έρθω αύριο. Και δεν θα ερχόταν αύριο! Δεν έβγαινε απαραίτητα για ποτό… Θέλω να πω, αυτό συνέβαινε συχνά. Αλλά ξέρω ότι χρειαζόταν μια εκτόνωση – σαν ο θόρυβος στο κεφάλι του να ήταν μάλλον υπερβολικός. Τώρα, αν είναι ή όχι αυτός ο σωστός τρόπος…».
Οι απουσίες του Γκαντολφίνι έγιναν κυκλικές τις επόμενες δύο σεζόν. «Κάποια στιγμή, το HBO του επέβαλε πρόστιμο 250 χιλιάδων ευρώ την ημέρα. Και εκείνος έλεγε: «Γ@μα το. Δεν μπορώ να έρθω στη δουλειά. Οπότε καταλάβαμε τότε ότι ήταν βαθύτερο από τις καταχρήσεις».
«Δεν είμαι καθόλου ήρεμος στη σειρά», δήλωσε ο Γκαντολφίνι σε συνέντευξή του το 2001. Ήταν θέμα πίεσης – της πίεσης να διατηρήσει την ποιότητα του The Sopranos και την απόδοσή του.
«Ο τύπος ήταν τόσο εργασιομανής και ασκούσε τόση πίεση στον εαυτό του» είπε η Λάντρες. «Ο Τζίμι δεν θα σου έδινε ποτέ μια απόδοση Β. Πάντα θα σου έδινε μια απόδοση Α. Και αν ένιωθε ότι δεν μπορούσε να δώσει μια απόδοση Α, ήταν τόσο σκληρός με τον εαυτό του».
Όπως ήταν φυσικό, ο δημιουργός των Sopranos, ο Ντέιβιντ Τζέις, ήταν συχνά εξαντλημένος.
«Ανησυχούσα, αλλά είχα επίσης βαρεθεί τις μαλακίες του», θυμάται.
«Με έφεραν αεροπορικώς από τη Γαλλία και μετά πάλι πίσω. Ήταν τρελό. Κι εκείνος με είχε σιχαθεί. Επιτρέψτε μου να το πω αυτό. Δεν ήταν μονόδρομος. Πάντα μπορούσε να βρει κάτι εξευτελιστικό και ταπεινωτικό, ώστε να μην χρειαστεί να εμφανιστεί στο γύρισμα».
Το χάσμα ανάμεσα στον Τζιμ και τον Τόνι
Όσο περισσότερh η πίεση της σειράς και το σκοτάδι του χαρακτήρα κλυδωνίζονταν μέσα στον Γκαντολφίνι, τόσο μικρότερο γινόταν το χάσμα ανάμεσα στον Τζιμ και τον Τόνι, τόσο περισσότερο χρειαζόταν μια καταπακτή διαφυγής.
«Απλώς πιστεύω ότι, όταν νιώθεις το βάρος τόσο μεγάλης ευθύνης ή ότι σε βαρύνουν τα πάντα, τότε πρέπει να υπάρχει μια απελευθέρωση» λέει η συνεργάτιδα και παραγωγός Τσιέμι Καρασάουα.
«Νιώθω ότι πρέπει να αναζητούσε ανακούφιση και ανάπαυλα από αυτή την πίεση».