Η δέσμευση, ο Ζούρος και τα πολλά φαβορί του Ευρωμπάσκετ από τον Ζήση

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σε συνεντευξή του στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»:

Ποοιες ομάδες θεωρεί φαβορί: «Τα τελευταία χρόνια η Ισπανία έχει δείξει ότι στέκεται στο υψηλότερο επίπεδο. Θεωρητικά έχει τον πρώτο λόγο. Η ιδιομορφία του φετινού τουρνουά είναι ότι συμμετέχουν καμία σαρανταριά παίκτες του ΝΒΑ, εξαιτίας του λοκ άουτ και του κινήτρου για μία θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ακόμη και οι ομάδες που λογίζονται ασθενέστερες, με τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν έναν παίκτη νατουραλίζε, αυξάνουν την ανταγωνιστικότητα τους. Δεν μπορεί κανείς να ξεγράψει τη Λιθουανία, που έχει με απουσίες αλλά και το πλεονέκτημα της έδρας.

Τη Σερβία που είναι ανεβασμένη την τελευταία διετία και είναι σκληρό καρύδι, τη Ρωσία που με τον Κιριλένκο έχει την οντότητα, τη Γαλλία. Μπορεί κανείς να ξεγράψει την Ιταλία με τρεις από το NBA, τη Γερμανία του Νοβίτσκι ή την Τουρκία και τη Σλοβενία;»

Τον… πρωτάρη Ζούρο: «Είναι εξαιρετικά καταρτισμένος, επιμένει στον καταμερισμό των ρόλων, στην άμυνα, στον ελεγχόμενο ρυθμό της επίθεσης. Έχει κάνει μία πολύ σημαντική διαδρομή και έχει κερδίσει το σεβασμό όλων μας. Μας βοηθάει και τεχνικά και ψυχολογικά. Συν τοις άλλοις, σας θυμίζω ότι δεν είναι η παρθενική εμφάνιση του σε ένα Ευρωμπάσκετ, αφού ήταν στο προπονητικό τιμ της Εθνικής πριν από 12 χρόνια»

Το τι θα είναι επιτυχία και τι αποτυχία: «Επιτυχία θα είναι να πάρουμε αυτό που μας αξίζει με βάση την εμφάνιση που θα κάνουμε και σε σχέση με τις άλλες ομάδες που θα βρεθούν απέναντί μας. Για το μόνο που δεσμευόμαστε είναι ότι θα δείτε στο γήπεδο μία ομάδα που εκτός από δυνατά θα προσπαθήσει να παίξει και καλό μπάσκετ, και ότι σε κάθε παιχνίδι θα μπαίνομε με στόχο τη νίκη.

Μην ξεχνάτε ότι το 2009 κανείς δεν το περίμενε και πήραμε μετάλλιο, το οποίο πανηγυρίσαμε σαν χρυσό, ή ότι το 2008 στο Πεκίνο πήραμε την πέμπτη θέση και γυρίσαμε λες και είχαμε αποτύχει ολοσχερώς. Ρεαλιστικά για αρχή, ο πρώτος στόχος μπορεί να είναι η εξασφάλιση ενός εισιτηρίου για το Προολυμπιακό εν όψει Λονδίνου»

Την πίεση που έχει μία τόσο νέα και νεανική ομάδα: «Ξεκινάμε με δεδομένο ότι ακόμη και πλήρεις να ήμασταν, αυτό το Ευρωμπάσκετ θα ήταν το ίδιο σκληρό και αμφίρροπο. Θεωρώ ότι το να φτάσεις στην τελική φάση ενός Ευρωμπάσκετ, τα τελευταία χρόνια, έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από την αντίστοιχη φάση ενός Παγκοσμίου ή ενός ολυμπιακού τουρνουά.

Πόσω μάλλον το φετινό, που για πρώτη φορά διεξάγεται με 24 ομάδες, εκ των οποίων επτά με οχτώ βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και έχουν τις ίδιες βλέψεις για το βάθρο, με την υποχρέωση να αντέξουν ένα μαραθώνιο 11 αγώνων με ταχύτητα σπρίντερ.

Από εκεί και πέρα η Ελλάδα είναι σταθερά μέσα στις μεγάλες δυνάμεις του παγκόσμιου μπάσκετ, ανεξάρτητα αν θα πάρει το χρυσό ή θα μείνει εκτός δωδεκάδας στο τέλος.

Η φανέλα είναι βαριά και ο καθένας που τη φοράει ξέρει τι αντιπροσωπεύει. Άρα ξέρει ότι το βασικότερο ζητούμενο είναι να δώσει τον καλύτερό του εαυτό. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ