Από την Νταϊάνα στον πρίγκιπα Τζορτζ: Η αστεγία στην επικοινωνιακή πολιτική του Παλατιού – «Προσφορά ή πλυντήριο;»

Η προβεβλημένη φιλανθρωπία της βρετανικής μοναρχίας δεν είναι ποτέ τυχαία· είναι το «ηθικό διαβατήριο» που νομιμοποιεί τα προνόμια του στέμματος. Έχοντας ξεκαθαρίσει αυτή την (όχι ιδιαίτερα δημοφιλή) παραδοχή, ο πρίγκιπας Γουίλιαμ «γίνεται» η Νταϊάνα του σήμερα φέρνοντας τον 12χρονο γιο του, πρίγκιπα Τζορτζ στο ίδρυμα The Passage. Άλλωστε τo ίδιο είχε κάνει και η μητέρα του όταν ο διάδοχος του θρόνου ήταν πάνω κάτω στην ηλικία του γιού του σήμερα.

Ο Γουίλιαμ γνωρίζει καλά ότι η λαϊκή νομιμοποίηση του γιου του περνά μέσα από τους ξενώνες αστέγων και όχι μέσα από τα χρυσά σαλόνια ενώ η «έκθεση στην πραγματικότητα» για τον μελλοντικό μονάρχη αποτελεί ένα προσεκτικά ελεγχόμενο πείραμα δημόσιας αποδοχής.

Η πρόσφατη επίσκεψη του πρίγκιπα Γουίλιαμ με τον 12χρονο Τζορτζ στο ίδρυμα The Passage ήταν μια φιλανθρωπική χειρονομία, αλλά και μια κίνηση υψηλής στρατηγικής σημασίας.

Σε μια εποχή που η μοναρχία αναζητά νέους τρόπους σύνδεσης με τη σύγχρονη κοινωνία, η επιστράτευση της μνήμης της πριγκίπισσας Νταϊάνα και η ενεργός συμμετοχή του μελλοντικού βασιλιά σε κοινωνικά ζητήματα αποτελούν τα βασικά εργαλεία μιας καλά μελετημένης επικοινωνιακής πολιτικής -κάτι που οι επικοινωνιολόγο του Παλατιού γνωρίζουν εδώ και χρόνια, καλά.

Η επιλογή του πρίγκιπα Γουίλιαμ να πάρει τον γιο του, Τζορτζ, στον ξενώνα αστέγων The Passage ακριβώς στην ίδια ηλικία που ο ίδιος μυήθηκε από την πριγκίπισσα Νταϊάνα, αποτελεί ένα αριστοτεχνικό παράδειγμα χρήσης της οικογενειακής ιστορίας.

Η συμβολική αυτή επίσκεψη που έχει χαιρετηθεί πως κουβαλάει «βαθιά συναισθηματική αξία» από τον βρετανικό Τύπο, βρίσκει πατέρα και γιο στο The Passage και είναι ένα copy-paste από τις επισκέψεις που έκανε ο ίδιος ο Γουίλιαμ στην ίδια ηλικία με τη μητέρα του Νταϊάνα «μεταλαμπαδεύοντας τη δέσμευση για την καταπολέμηση της αστεγίας στην επόμενη γενιά».

Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας επέλεξε να εισαγάγει τον πρωτότοκο γιο του, Πρίγκιπα Τζορτζ, στον κόσμο του εθελοντισμού και της κοινωνικής μέριμνας στις 16 Δεκεμβρίου.

Η πιο «συγκινητική» στιγμή της επίσκεψης αποκαλύφθηκε από το παλάτι λίγες ημέρες αργότερα με τον Τζορτζ να υπογράφει το βιβλίο επισκεπτών του ιδρύματος στην ίδια σελίδα που είχαν υπογράψει στο παρελθόν η αείμνηστη γιαγιά του, Νταϊάνα, και ο πατέρας του.

Η υπογραφή είναι και μια σύνδεση τριών γενεών της βασιλικής οικογένειας κάτω από έναν κοινό σκοπό σημειώνει η The Telegraph.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, οι διάδοχοι του θρόνου συμμετείχαν ενεργά στην προετοιμασία του χριστουγεννιάτικου γεύματος, φτιάχνοντας πακέτα φροντίδας και διακοσμώντας ένα δέντρο που είχε προηγουμένως κοσμήσει το Αβαείο του Ουέστμινστερ για την εκδήλωση της Κέιτ Μίντλετον.

Στρατηγική ενσυναίσθησης

Η επίσκεψη αυτή εντάσσεται στη στρατηγική του Ουίλιαμ και της Κέιτ να εκθέσουν σταδιακά τα παιδιά τους στα βασιλικά καθήκοντα, δίνοντας έμφαση στην ενσυναίσθηση και την προσφορά.

Ο Τζορτζ είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με ανθρώπους που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του ιδρύματος, ακούγοντας τις εμπειρίες τους και κατανοώντας τη σημασία της στήριξης που παρέχεται.

Ο εκπρόσωπος του Πρίγκιπα τόνισε ότι ήταν σημαντικό για τον Γουίλιαμ να μοιραστεί αυτό το έργο με τον γιο του, συνεχίζοντας την παράδοση της μητέρας του, η οποία ήθελε τα παιδιά της να γνωρίζουν την πραγματική ζωή και όχι μόνο αυτή που εξασφαλίζει ο τίτλος και η προνομιακή τους θέση.

Ως προστάτης του The Passage από το 2019 και του Centrepoint για δύο δεκαετίες, ο Γουίλιαμ έχει θέσει ως στόχο να καταπολεμήσει την στεγαστική κρίση και την έλλειψη στέγης ώστε η αστεγία να είναι «σπάνια».

Η δέσμευσή του είναι τέτοια που στο παρελθόν έχει φτάσει στο σημείο να κοιμηθεί στους δρόμους του Λονδίνου για να κατανοήσει το πρόβλημα. Τώρα ο Γουίλιαμ κάνει τη δική του εισαγωγή στον διάδοχό του Τζορτζ «θέλοντας να διασφαλίσει ότι η ευαισθησία και η δράση για τα κοινωνικά ζητήματα θα παραμείνουν στο επίκεντρο του ρόλου που θα κληθεί να διαδραματίσει ο μελλοντικός βασιλιάς».

View this post on Instagram

A post shared by The Prince and Princess of Wales (@princeandprincessofwales)

«Κεφάλαιο Νταϊάνα»

Μέσα από το πρίσμα της επικοινωνιακής πολιτικής, είναι ξεκάθαρο πως το Παλάτι επενδύει στην ισχυρή πηγή αδιαμφισβήτητης λαϊκής αγάπης και δημοφιλίας που έχει στο οπλοστάσιο του.

Συνδέοντας τον Τζορτζ με τη γιαγιά που δεν γνώρισε ποτέ, το Μπάκιγχαμ επιχειρεί να μεταφέρει το «φωτοστέφανο» της ανθρωπιάς της στον αυριανό μονάρχη, θωρακίζοντας την εικόνα του από νωρίς απέναντι στην κριτική για την αποκοπή των γαλαζοαίματων από την καθημερινότητα.

This entry in The @PassageCharity visitor’s book marks The Duke of Cambridge’s first visit with his mother Diana, Princess of Wales in 1993. pic.twitter.com/iKgC5pQMaB

— The Prince and Princess of Wales (@KensingtonRoyal) February 13, 2019

Η αποκάλυψη ότι ο Τζορτζ υπέγραψε το βιβλίο επισκεπτών στην ίδια σελίδα με τη γιαγιά του είναι η κορύφωση μιας σκηνοθετημένης αλληλουχίας γεγονότων.

Στον κόσμο της επικοινωνίας, αυτή η λεπτομέρεια λειτουργεί ως ένας ισχυρός οπτικός και συναισθηματικός συνδετικός κρίκος καθώς ο Γουίλιαμ τοποθετεί στρατηγικά τον Τζορτζ μέσα σε μια ιστορική συνέχεια προσφοράς.

Η εικόνα του νεαρού πρίγκιπα να ετοιμάζει πακέτα φροντίδας και να ψήνει cupcakes δεν απευθύνεται μόνο στους ωφελούμενους του ιδρύματος, αλλά κυρίως στους πολίτες που αμφισβητούν τον ρόλο της μοναρχίας στον 21ο αιώνα. Είναι μια απάντηση στην ανάγκη για έναν «χρήσιμο» βασιλιά, που δεν φοβάται να λερώσει τα χέρια του.

Η αστεγία ως πολιτική ατζέντα του Στέμματος

View this post on Instagram

A post shared by The Prince and Princess of Wales (@princeandprincessofwales)

Η επιμονή του Γουίλιαμ στο ζήτημα της αστεγίας, το οποίο έχει αναγάγει σε κεντρικό πυλώνα της δράσης του, είναι μια συνειδητή επιλογή ενασχόλησης με ένα «σκληρό» κοινωνικό πρόβλημα.

Αντί για τις παραδοσιακές, «ασφαλείς» φιλανθρωπίες, ο Πρίγκιπας της Ουαλίας επιλέγει ένα θέμα που συνδέεται άμεσα με την οικονομική κρίση και την κοινωνική ανισότητα.

Συμπεριλαμβάνοντας τον Τζορτζ σε αυτή την ατζέντα, το Παλάτι προετοιμάζει το έδαφος για μια μοναρχία που θα παρεμβαίνει στην κοινωνική πολιτική με έναν τρόπο που την κάνει να φαίνεται απαραίτητη.

Ωστόσο, η κριτική ματιά δεν μπορεί να παραβλέψει ότι αυτή η «έκθεση στη ζωή έξω από τα τείχη» παραμένει μια ελεγχόμενη εμπειρία, μια σύντομη επίσκεψη που επιστρέφει πάντα στην ασφάλεια του παλατιού.

To στοίχημα

Το μεγάλο ρίσκο αυτής της επικοινωνιακής πολιτικής είναι η διατήρηση της αυθεντικότητας. Σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από εικόνες, το κοινό μπορεί εύκολα να διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στην πραγματική προσφορά και την εργαλειοποίηση της φιλανθρωπίας ως πλυντήριο και ξέπλυμα.

Το charity washing αναφέρεται στην πρακτική εταιρειών ή ατόμων να προωθούν την «καλοσύνη» ή τη «φιλανθρωπία» τους για να βελτιώσουν την εικόνα τους, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να έχουν αμφισβητήσιμες πρακτικές ή να εκμεταλλεύονται τον σκοπό αυτό για προσωπικό ή εταιρικό όφελος.

Αυτό το «φιλανθρωπικό ξέπλυμα» ο Γουίλιαμ φαίνεται να το αναγνωρίζει και να το αντιλαμβάνεται επιλέγοντας συχνά να κάνει αθόρυβες επισκέψεις χωρίς κάμερες.

Η δημοσιοποίηση της επίσκεψης με τον Τζορτζ αποδεικνύει ότι η δημόσια προβολή είναι αναγκαία για την επιβίωση του θεσμού. Το στοίχημα για τον Τζορτζ και το Παλάτι είναι αν αυτές οι επισκέψεις θα παραμείνουν συμβολικοί σταθμοί σε ένα επικοινωνιακό ημερολόγιο ή αν θα αποτελέσουν τη βάση για μια ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο που η μοναρχία αντιλαμβάνεται τον ρόλο της στην κοινωνία.