Σε ηλικία μόλις δεκαοκτώ ετών, το Μάιο του 1870, ο Χαράλαμπος Άννινος είχε λάβει μέρος στο Βουτσιναίο ποιητικό διαγωνισμό του Πανεπιστημίου Αθηνών με την πρώτη ποιητική συλλογή του, το «Λυκαυγές». Ένα από τα δεκατέσσερα ποιήματα της συλλογής αυτής ήταν το ανωτέρω. Το εν λόγω ποίημα με τις έξι οκτάστιχες στροφές είχε έντονα λυρικό και θρηνητικό χαρακτήρα.
Ο Χαράλαμπος (ευρέως γνωστός ως Μπάμπης) Άννινος γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς στις 6 Σεπτεμβρίου 1852.
Ο Άννινος διέγραψε σπουδαία πορεία στη δημοσιογραφία, με την οποία καταπιάστηκε από το 1878.
Παράλληλα ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, τη μετάφραση, την ιστοριογραφία και το δοκίμιο, ενώ έγινε ευρύτατα γνωστός για τα εύθυμα θεατρικά έργα του.
Χάρη στην κωμική φλέβα του και τα αστεία λογοπαίγνιά του, ο Άννινος διακρίθηκε στη συγγραφή επιθεωρήσεων.
Ο πολυγραφότατος Άννινος υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, πρόεδρος των Εταιρείας Ελλήνων Δραματικών Συγγραφέων, εμπνευστής και συνιδρυτής της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας.
Τιμήθηκε για τη συνεισφορά του στο χώρο των γραμμάτων με βραβεία και διακρίσεις (μεταξύ αυτών, το Χρυσούν Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, το 1914, και το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, το 1925).
Ο Χαράλαμπος Άννινος απεβίωσε στην Αθήνα στις 23 Μαΐου 1934.