Ένας διαφορετικός Στράους στο Μέγαρο με χορό και…σοκολάτες
Ακούγοντάς τον αντιλαμβάνεται κανείς γιατί πλημμύρισε η αίθουσα από ενθουσιασμό. Ο βιολονίστας και διευθυντής της Ορχήστρας Δωματίου Johann Strauss Ensemble, Ράσελ ΜακΓκρέγκορ, έδωσε τρεις ξεχωριστές συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Εκτός από άρωμα Χριστουγέννων, κατάφερε να χαρίσει στο κοινό την ομορφιά της βιεννέζικης παράδοσης μέσα από βαλς, πόλκες και λαϊκούς χορούς, αλλά και εντυπωσίασε με […]
Ακούγοντάς τον αντιλαμβάνεται κανείς γιατί πλημμύρισε η αίθουσα από ενθουσιασμό. Ο βιολονίστας και διευθυντής της Ορχήστρας Δωματίου Johann Strauss Ensemble, Ράσελ ΜακΓκρέγκορ, έδωσε τρεις ξεχωριστές συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Εκτός από άρωμα Χριστουγέννων, κατάφερε να χαρίσει στο κοινό την ομορφιά της βιεννέζικης παράδοσης μέσα από βαλς, πόλκες και λαϊκούς χορούς, αλλά και εντυπωσίασε με την εξαιρετική αμεσότητα του.
Ο αυστραλός μουσικός και η ορχήστρα του εστίασαν στη διαχρονικότητα των βιεννέζικων αρχών, στη δύναμη της παράδοσης, αλλά και στη μουσική αυτοκρατορία της οικογένειας των συνθετών Στράους.
Μετά από κάθε κομμάτι ο διευθυντής της ορχήστρας εξηγούσε στο κοινό τι πρόκειται να ακούσει, ενώ έσπαζε το ελιτίστικο καλούπι του κλασικού.
Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο in.gr, στις τρεις αυτές συναυλίες που παραχώρησε στο Μέγαρο Μουσικής, δεν είχε σκοπό να δημιουργήσει μια σαγηνευτική μουσική ατμόσφαιρα στην οποία απλά ο ακροατής θα αφηνόταν και θα έκλεινε τα μάτια του. Απεναντίας, επιδίωξή του ήταν η διαδραστικότητα, η αμεσότητα και η δημιουργία ενός οικείου προφίλ γύρω από την κλασική μουσική.
Το βιολί κατείχε ξεχωριστή θέση, δημιουργούσε ορισμένες φορές μια γαλήνια αίσθηση, άλλες μια χριστουγεννιάτικη διάθεση, ενώ σε αρκετά σημεία διεπόταν από έναν χαρμόσυνο ρυθμό.
Ο μουσικός Ράσελ ΜακΓκρέγκορ επιχείρησε να αναδείξει το διαφορετικό πρόσωπο της κλασικής μουσικής χωρίς, παράλληλα, να πέφτει η ποιοτική στάθμη.
Όπως είπε ο βιολονίστας στη συναυλία, την περσινή χρονιά είχε ζητήσει από το κοινό να ανέβει πάνω στη σκηνή και να χορέψει βαλς. Επειδή όμως διέκρινε συστολή, αποφάσισε να δώσει μόνος του τον ψυχαγωγικό τόνο και ενέταξε στο πρόγραμμα βαλς με κλασική και παραδοσιακή χροιά.
Και δεν ήταν μόνο ο χορός που ανέβασε το θερμόμετρο του ενδιαφέροντος. Καθώς ο ΜακΓκρέγκορ μιλούσε για Μότσαρτ , ξεκίνησε να μοιράζει σοκολατάκια με το πρόσωπό του στα παιδιά.
Το πρόγραμμα περιείχε και κάλαντα, με το κοινό να τραγουδά νοσταλγικά και χαρούμενα.
Ο διευθυντής της Ορχήστρας Δωματίου Johann Strauss Ensemble, εστίασε στον πλούτο της παράδοσης, στην ιστορία, αλλά και στο ελληνικό στοιχείο, που όπως είπε του είναι οικείο λόγω της παρουσίας αρκετών ελληνικών κοινοτήτων στην Αυστραλία.
Η συναυλία ζωντάνεψε το μύθο που κρύβεται πίσω από το όνομα Στράους, αλλά και του έδωσε ένα ποπ πρόσημο. Όπως, άλλωστε, είχε αναφέρει ο Ράσελ ΜακΓκρέγκορ στο in.gr, «ο Γιόχαν Στράους είναι για μενα ο πρώτος ποπ σταρ. Περιόδευσε ανά την Ευρώπη, πήγε στην Αμερική και έδωσε συναυλία για εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο στη Βοστώνη, όπως άλλωστε έκαναν και οι Ρόουλινγκ Στόουνς».