H εγχώρια jazz σκηνή

Jazz – H μουσική της καταπίεσης

Η jazz γεννήθηκε στη Βόρεια Αμερική, συγκεκριμένα στη Νέα Ορλεάνη, γι’ αυτό και η πόλη χαρακτηρίστηκε το λίκνο της jazz μουσικής, γαλουχήθηκε στο Σικάγο, την πόλη που οι μαύροι μουσικοί έμαθαν να αυτοσχεδιάζουν και να πειραματίζονται και κατέληξε να διαπρέπει στη Νέα Υόρκη.
Φυσικά κι άλλες ήπειροι και πόλεις αυτών, διεκδίκησαν μερίδιο της ομορφιάς αυτής της μουσικής, άλλες τα κατάφεραν και άλλες το παλεύουν ακόμα.

Ας δούμε τι συμβαίνει με τη jazz μουσική στην Ελλάδα, που αυτή η «Μεγάλη» κυρία της παγκόσμιας μουσικής, εδώ στη χώρα μας είναι «μικρή» παρ’ όλο που οι μουσικοί που την επέλεξαν είναι και πολλοί και ταλαντούχοι και ικανότατοι.
Ναι, και η Ελλάδα έχει τη jazz της και μάλιστα πλούσια και εν ενεργεία. Απλώς πρέπει κανείς να την ψάξει γιατί είναι ακριβοθώρητη. Όχι γιατί της ίδιας της αρέσει να κρύβεται, αλλά γιατί το -αμύητο σε αυτό το είδος μουσικής κοινό- τη σνομπάρει γιατί είναι Ελληνίδα.

Τι συμβαίνει και ένα τόσο διαδεδομένο είδος μουσικής παγκόσμια, στη χώρα μας είναι περιορισμένο?
Είναι η έλλειψη μυημένου κοινού, το είδος δεν είναι τόσο δημοφιλές προς τους Ελληνες, δεν υπάρχουν χώροι στέγασης, δεν είναι επικερδής?
Για όλα αυτά υπάρχουν απαντήσεις και μάς τις δίνουν οι ειδικοί του θέματος.

Αρθρο του εκδότη του μοναδικού ελληνικού jazz περιοδικού “Jazz & Τζαζ” Γιώργου Χαρωνίτη

Οι Ελληνες τζαζίστες Τάκης Μπαρμπέρης (κιθαρίστας) και Μιχάλης Καπηλίδης (τύμπανα), καθώς και ο ιδιοκτήτης του Half Note Jazz Club Παναγιώτης Γιώργας, μιλούν στο in.gr για τη δική τους Jazz:

Δείτε το βίντεο: Συνέντευξη με τους Ελληνες τζαζίστες

Οι Ελληνες μουσικοί της Jazz
Μακρύς ο κατάλογος των μουσικών που ασχολούνται αποκλειστικά με τη jazz μουσική, είτε παίζοντας σε μπάντες κάνοντας εμφανίσεις σε μικρές μουσικές σκηνές και μπαράκια, είτε γράφοντας μουσική που εκδίδουν σε cd από ανεξάρτητες μουσικές δισκογραφικές εταιρείες.
Ολοι τους είναι πλήρως καταρτισμένοι μουσικοί, με σπουδές και περγαμηνές πάνω στο συγκεκριμένο είδος, κάποιοι από αυτούς έχουν πάρει μέρος σε μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού και ενώ διαπρέπουν στην αλλοδαπή, στη χώρα τους είναι γνωστοί σε περιορισμένο αριθμό φίλων της jazz.

Ελληνες μουσικοί της ανεξάρτητης, εναλλακτικής και jazz σκηνής
Αχιλλέας Περσίδης (έγχορδα)
Τάκης Μπαρμπέρης (κιθάρα)
Κώστας Μπαλταζάνης (κιθάρα)
Βασίλης Ρακόπουλος (κιθάρα)
Βασίλης Τσαμπρόπουλος (πιάνο)
Τάκης Φαραζής (πιάνο)
Δημήτρης Βασιλάκης (σαξόφωνο)
Βασίλης Βασιλάτος (κρουστά)
Σταυρος Λάντσιας (πιάνο)
Γιώτης Κιουρτσόγλου (μπάσο)
David Lynch (σαξόφωνο)
Σταύρος Λάντσιας (πλήκτρα)
Γιώργος Κοντραφούρης (πιάνο – hammond)
Γιώργος Φακανάς (μπάσο)
Λάκης Ζώης (κιθάρα)
Γιώργος Τρανταλλίδης (ντραμς)
Κώστας Θεοδώρου (κόντραμπασο)
Νίκος Τουλιάτος (κρουστά)
Πέτρος Κούρτης (κρουστά)
Δημήτρης Ζαφειρέλης (κιθάρα)
Γιώτης Σαμαράς (κιθάρα)
Κώστας Μαγγίνας (κιθάρα)
Μάνος Αχαλινωτόπουλος (κλαρίνο)
Ηλίας Ζάικος (κιθάρα)
Αντώνης Λιβιεράτος (πλήκτρα)
Δημήτρης Καλαντζής (πιάνο)
Βαγγέλης Κατσούλης (πιάνο)
Μιχάλης Καπηλίδης (τύμπανα)
Τάκης Πατερέλης (σαξόφωνο)
Νίκος Τουλιάτος (κρουστά)
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος (τρομπέτα)
Σωκράτης Σινόπουλος (πολίτικη λύρα)
Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι)
Βαγγέλης Καρίπης (κρουστά)
Θοδωρής Ρέλλος (σαξόφωνο)
Παντελης Στόικος (τρομπέτα)
Δημήτρης Τσάκας (σαξόφωνο)
Αλέξανδρος Κτιστάκης (ντραμς)
Μάνος Σαριδάκης (πιάνο)
Αντώνης Ανδρέου (τρομπόνι)
Γιώργος Γεωργιάδης (μπάσο)

Jazz Tips
• Η jazz πρωτοεμφανίστηκε στη Βόρεια Αμερική, ως συνονθύλευμα ιδιωμάτων που μετέφεραν οι Αφρικανοί δούλοι το 1619 στη συγκεκριμένη ήπειρο.
Το βασικό όργανο που μπόρεσαν να μεταφέρουν οι δούλοι ήταν το τύμπανο, το οποίο χαρακτηρίστηκε ως η καρδιά της αφρικανικής μουσικής.
• Η πρώτη μπάντα που ηχογράφησε τη μουσικής της το 1917 ήταν η Original Dixieland jazz Band στη Νέα Ορλεάνη

• Λουίς Αρμστρονγκ – ο πρώτος μεγάλος σολίστας της jazz
• H πόλη Μέμφις του Τενεσή γέννησε πολλούς άριστους μεμονωμένους μουσικούς της jazz
• O ρόλος των ηχογραφήσεων στην επαγγελματική ζωή κάποιου τραγουδιστή ή στην καριέρα μιας μπάντας, έγινε προοδευτικά όλο και πιο σημαντικός στη δεκαετία του 1920
• Το 1930 η Νέα Υόρκη καθιερώθηκε ως το παγκόσμιο κέντρο της jazz.
• Μέχρι το 1930 δεν υπήρχαν μόνιμα μικτά (λευκών και μαύρων) γκρουπ στη Νέα Υόρκη.

Μικρό jazz Γλωσσάρι
Ατονική μουσική: Μουσική χωρίς συγκεκριμένη τονικότητα ή τονικό κέντρο
Κυνηγητό: Όταν δύο ή περισσότεροι μουσικοί αυτοσχεδιάζουν διαδοχικά πάνω σε σύντομα μέρη ενός θέματος. Η διάρκεια ενός κυνηγητού είναι 4 μέτρα.
Walking bass: τρόπος παιξίματος του μπάσου όπου δεν παίζεται ποτέ η ίδια νότα διαδοχικά αλλά συνεχώς μετακινείται η φράση από τη μία στην άλλη νότα των συγχορδιών
Μπόσα νόβα: συνδυασμός βραζιλιάνικων ρυθμών και αυτοσχεδιασμών της jazz που έγινε δημοφιλής στις αρχές της δεκαετίας του 1960
Οστινάτο: Μουσικό σχήμα ή φράση που επαναλαμβάνεται διαρκώς όπως το μπούγκι-γούγκι
Σκατ: Στιλ φωνητικών (τραγουδιού) που ο τραγουδιστής αυτοσχεδιάζει ακατανόητα σχήματα συλλαβών.
Φημολογείται ότι το στιλ αυτό γεννήθηκε όταν ένα χαρτί με στίχους έπεσε από τα χέρια του Λούις Αρμστρονγκ στη διάρκεια μιας ηχογράφησης κι εκείνος για να μη χαλάσει τη συνέχεια τραγούδησε ρυθμικούς ηχους αντί για λόγια
Τζαμ σέσιον: Ανεπίσημη συνάντηση όπου οι μουσικοί της jazz αυτοσχεδιάζουν χωρίς να χρησιμοποιούν ενορχηστρώσεις (γραπτές ή προφορικές).
Τρόποι (modes): Το αρχείο σύστημα κλιμάκων που χρησιμοποιούσαν πριν από την επινόηση των κλιμάκων ματζόρε και μινόρε γύρω στο 1600 μ.Χ.

H jazz έγινε σιγά σιγά μια διεθνής μουσική, με ήχους που διαθέτουν την ικανότητα να γεφυρώνουν τις διαφορές των τάξεων, των θρησκειών, ακόμα και των γλωσσών.
Το απρόοπτο του χαρακτήρα της, ίσως να την αποκλείει πάντα, από τις μεγάλες δημοτικότητες, αλλά, όσο οι ακροατές θα ανταποκρίνονται με θέρμη στους ήχους της, η μουσική αυτή θα επιζεί και θα εξαπλώνεται!

Ελσα Γράψα

Κάντε Like στη σελίδα της Ψυχαγωγίας στο Facebook