Τελευταίο «αντίο» στην Πολυχρονίδου από την ελληνική γυμναστική
Το τελευταίο «αντίο» στην Ελένη Πολυχρονίδου, η οποία έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τρίτης σε ηλικία 50 ετών, είπε η «οικογένεια» της ελληνικής γυμναστικής, αποχαιρετώντας μία από τις πλέον εξέχουσες προσωπικότητες της ρυθμικής γυμναστικής στην Ελλάδα.
Το τελευταίο «αντίο» στην Ελένη Πολυχρονίδου, η οποία έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τρίτης σε ηλικία 50 ετών, είπε η «οικογένεια» της ελληνικής γυμναστικής, αποχαιρετώντας μία από τις πλέον εξέχουσες προσωπικότητες της ρυθμικής γυμναστικής στην Ελλάδα.
Η Ελένη Πολυχρονίδου υπέκυψε έπειτα από πολυετή μάχη με την επάρατη νόσο, στο θεραπευτήριο του Ευγενιδείου Ιδρύματος στην Αθήνα, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα. Υπέμεινε με γενναιότητα το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε, ασκώντας μέχρι τέλους τα καθήκοντά της ως τεχνική διευθύντρια ρυθμικής γυμναστικής της Ε.Γ.Ο., ενώ παράλληλα ήταν μέλος της Τεχνικής Επιτροπής ρυθμικής γυμναστικής της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Γυμναστικής (UEG).
Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη το μεσημέρι της Τετάρτης στον ιερό ναό Υψώσεως Τιμίου Σταυρού στο Πρόχωμα Θεσσαλονίκης, από όπου καταγόταν η εκλιπούσα, μπροστά στους συγγενείς της αλλά και σε πλήθος φίλων από το άθλημα που με τόση αγάπη υπηρέτησε.
Εκτός άλλωστε από τη διεθνή φήμη της ως εξπέρ της ρυθμικής γυμναστικής και πέρα από τις διακρίσεις που είχε, τόσο ως προπονήτρια όσο και σε επιτελικό οργανωτικό ρόλο σε κορυφαίες διοργανώσεις, η Ελένη Πολυχρονίδου θα μείνει στη μνήμη όλων ως ένας υπέροχος άνθρωπος…
«Η Ελένη Πολυχρονίδου θα μείνει αξέχαστη. Πρόσφερε πάρα πολλά στο άθλημά μας και είχε ακόμα περισσότερα να προσφέρει. Υπήρξε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στην ιστορία της ελληνικής ρυθμικής γυμναστικής. Θα τη θυμόμαστε, όχι μόνο για την πλούσια συνεισφορά της, αλλά και για τα σπάνια χαρίσματα που είχε ως άνθρωπος», ανέφερε σε δήλωσή του ο πρόεδρος της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας, Θανάσης Βασιλειάδης.
Στο άκουσμα του θανάτου της τεχνικής διευθύντριας ρυθμικής γυμναστικής της Ε.Γ.Ο., ο πρόεδρος και το δ. σ. της Ομοσπονδίας είχαν σπεύσει να συλλυπηθούν τους οικείους της εκλιπούσας, εκφράζοντας βαθιά θλίψη για το χαμό της.