Αθλήτρια του μήνα στον κόσμο η 18χρονη Βάλια Λυκομήτρου που σπουδάζει στο Yale και ακούει ροκ!

Η 18χρονη πρωταθλήτρια που εδώ και 2 χρόνια λαμβάνει μέρος σε διεθνείς αγώνες και πλέον σπουδάζει στο Yale, μίλησε στην ιστοσελίδα της World Rowing για τον εαυτό της, την καταγωγή της από αθλητική οικογένεια, τους επόμενους στόχους της καθώς και τη μουσική που ακούει.

Ερ.: Πώς ξεκίνησες την κωπηλασία;

Απ.: Δεν ήμουν ποτέ πολύ «του αθλητισμού». Ήμουν πιο κοντά στη γυμναστική, έκανα μπαλέτο, ενόργανη, τέτοια πράγματα. Όμως ο πατέρας μου [Βασίλειος Λυκομήτρος] ήταν κωπηλάτης, είχε αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς της Σεούλ, και ο αδελφός μου [Απόστολος] επίσης κωπηλάτης. Το 2021 πήγα να τον παρακολουθήσω στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων στο Πλόβντιβ. Θυμάμαι να βλέπω τους αγώνες και να είμαι κυριολεκτικά στην άκρη του καθίσματος, με ανατριχίλα σε κάθε κούρσα. Κοίταξα τον πατέρα μου και του είπα: «Θέλω πραγματικά να το κάνω αυτό».

Από την αρχή μού άρεσε πάρα πολύ. Νομίζω ότι με τράβηξε ο ανταγωνισμός, ήταν κάτι εντελώς νέο για μένα να αγωνίζομαι απέναντι σε άλλους. Μου άρεσε η ομαδικότητα, τα σκάφη, η σύνδεση με τους ανθρώπους. Και μόνο το να βγαίνω στο νερό ήταν για μένα θεραπευτικό.

Ερ.: Η πρώτη σου διεθνής συμμετοχή με την Ελλάδα ήταν το 2024 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U19. Τι εμπειρία ήταν αυτή;

Απ.: Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη που επιλέχθηκα. Την προηγούμενη χρονιά προσπάθησα αλλά δεν τα κατάφερα, οπότε η χαρά ήταν διπλή. Ήμουν ενθουσιασμένη, αλλά και αγχωμένη, γιατί έτρεχα με μία αθλήτρια που είχε πάρει ασημένιο την προηγούμενη χρονιά [Γαβριέλα Λιολιού]. Είχα πολύ υψηλές προσδοκίες, ήθελα να κάνω όλους περήφανους.

Για να είμαι ειλικρινής, ο ανταγωνισμός σε Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια είναι τεράστιος, και πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου τον φόβο μήπως μείνω πίσω στην εκκίνηση. Ήξερα όμως ότι έπρεπε να τα δώσω όλα για κάτι καλύτερο από το ασημένιο της συναθλήτριάς μου, οπότε έλεγα στον εαυτό μου: «Ό,τι κι αν γίνει, πρέπει να βγεις πρώτη σε κάθε κούρσα».

Varvara Lykomitrou, Under 19 Women’s Single Sculls, Greece, Gold, 2025 World Rowing Under 19 Championships, Trakai, Lithuania / © Detlev Seyb / MyRowingPhoto.com

Ερ.: Το φετινό καλοκαίρι κέρδισες τρία χρυσά μετάλλια. Ποιο ξεχωρίζεις;

Απ.: Όλα ήταν πολύ συναρπαστικά. Το πρώτο ήταν απροσδόκητο, το δεύτερο ακόμα περισσότερο. Στο U23 ήταν απίστευτο, δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να κατακτήσω χρυσό.

Το Παγκόσμιο U19 ήταν το αγαπημένο μου. Από την αρχή της χρονιάς είχα πει στον εαυτό μου και στον προπονητή μου ότι θα κάνω τα πάντα για να προκριθώ στο σκιφ και να διεκδικήσω μετάλλιο εκεί. Θαυμάζω όσους αγωνίζονται στο σκιφ, είναι τόσο τεχνικό σκάφος. Περίμενα όλη τη χρονιά αυτόν τον αγώνα, κάθε προπόνηση ήταν για εκείνη τη στιγμή.

Ερ.: Τι εμπειρία ήταν το διπλό σκιφ στο Παγκόσμιο U23 με τη Δήμητρα Κοντού;

Απ.: Ήταν ένα πραγματικό μάθημα. Κάθε φορά που μπαίναμε στο νερό με δίδασκε κάτι καινούργιο. Η συνεργασία μας ήταν εξαιρετική, δουλέψαμε πολύ καλά μαζί. Αντιλήφθηκα ότι η κατηγορία U23 είναι εντελώς διαφορετική από την U19. Όλοι έχουν τόσο μεγάλη εμπειρία που δεν μπορείς να σχεδιάσεις λεπτομερώς την κούρσα· πρέπει να ξεκινήσεις πολύ δυνατά και να συνεχίσεις έτσι μέχρι τέλους. Είμαι ευγνώμων που είχαμε εμπιστοσύνη η μία στην άλλη. Η Δήμητρα έχει ολυμπιακό μετάλλιο και ήταν τιμή μου να αγωνιστώ μαζί της. Ήθελα να της δώσω αυτό που πραγματικά ήθελε: το χρυσό.

Dimitra Kontou (b), Varvara Lykomitrou (s), Under 23 Women’s Double Sculls, Greece, Gold, © Detlev Seyb / MyRowingPhoto.com

Ερ.: Η ελληνική κωπηλασία δείχνει να βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Πώς είναι να συμμετέχεις σε αυτή την επιτυχία;

Απ.: Είμαστε μια μικρή ομάδα, αλλά εξαιρετικά ανταγωνιστική. Ίσως να μην έχουμε το ύψος, τη δύναμη ή τον σωματότυπο που διαθέτουν άλλες χώρες, αλλά έχουμε τη θέληση. Θα κάνουμε τα πάντα για να πετύχουμε. Το πρόγραμμα είναι πολύ σκληρό. Ζούμε σχεδόν όλο τον χρόνο σε προπονητικά καμπ, μακριά από τα σπίτια μας, με καθημερινές προπονήσεις. Πρέπει να το θέλεις πραγματικά για να αντέξεις.

Ερ.: Πρόσφατα ξεκίνησες τις σπουδές σου στο Yale. Γιατί το επέλεξες και πώς είναι η αρχή;

Απ.: Μιλούσα με αρκετά πανεπιστήμια, αλλά αυτό που με τράβηξε στο Yale ήταν το ομαδικό πνεύμα. Όλες οι αθλήτριες εδώ είναι πολύ δεμένες, θέλουν όλες να πάνε καλά. Χαίρεσαι για την επιτυχία τους και χαίρονται κι εκείνες για τη δική σου. Επιπλέον, υπάρχουν εξαιρετικοί προπονητές και ένα ευρύ πρόγραμμα σπουδών.

Με βοήθησαν πολύ και η Χριστίνα Μπούρμπου και η Αικατερίνη Γκόγκου, που επίσης αγωνίζονται σε διεθνές επίπεδο. Ακόμα και πριν έρθω εδώ, στάθηκαν δίπλα μου και έπαιξαν ρόλο στην απόφασή μου. Ελπίζω να χτίσουμε έναν ακόμα πιο ισχυρό δεσμό.

Ερ.: Μακροπρόθεσμα, ποιοι είναι οι στόχοι σου;

Απ.: Ελπίζω να συνεχίσω με την εθνική ομάδα υπό τον προπονητή μου, Τζιάνι Ποστιλιόνε. Είναι καταπληκτικός. Έχω ως στόχο τους Ολυμπιακούς, όσο δύσκολο κι αν είναι.

Δεν είμαι ο τύπος που κοιτάει μικρά βήματα, βλέπω πάντα μακριά. Θέλω να διατηρήσω το επίπεδο μου και στο πανεπιστήμιο, και το καλοκαίρι, αν πάνε όλα καλά, ίσως πάρω ένα «gap year» για να δουλέψω με την εθνική ομάδα. Θα είναι τεράστια τιμή, ακόμα και η προσπάθεια.

© Detlev Seyb / MyRowingPhoto.com

Ερ.: Ποιο είναι το αγαπημένο σου μέρος για προπόνηση;

Απ.: Ένα μικρό μέρος κοντά στην πόλη μου, τα Γιαννιτσά. Εκεί πήγαμε με τον σύλλογο και πρωτοκωπηλάτησα στο σκάφος του αδελφού μου, ένα μονό 100 κιλών. Οι πρώτες μου εμπειρίες ήταν εκεί – προετοιμασίες, 30 χιλιόμετρα στην αρχή της σεζόν. Είναι ένας υπέροχος τόπος, γεμάτος δέντρα και ησυχία. Το να κωπηλατείς εκεί, μέσα στη φύση, είναι μοναδικό συναίσθημα.

Ερ.: Τι περιλαμβάνει η playlist σου για το εργόμετρο;

Απ.: Κυρίως κλασικό ροκ: Queen, Bon Jovi, Led Zeppelin, The Clash, Dire Straits. Έχω και Michael Jackson, αλλά και λίγο Kendrick Lamar, Kanye West. Ένα μίγμα απ’ όλα, αρκεί να με «ανεβάζει». Δεν ακούω ποτέ μελαγχολική μουσική στην προπόνηση.

Ερ.: Ποιοι σε έχουν εμπνεύσει στη ζωή και στην καριέρα σου;

Απ.: Οι γονείς μου και ο αδελφός μου. Ο πατέρας μου με έχει διδάξει τα πάντα για