Ζει με περισσότερα από 100 φίδια στο σπίτι του – Τα παιδιά του μοιράζονται τα κρεβάτια τους με τα ερπετά

Ενας Κύπριος, πατέρας δύο παιδιών, ζει σε σπίτι με περισσότερα από 100 φίδια και αφήνει τα παιδιά του να κοιμούνται μαζί τους.

Πρόκειται για τον Σωκράτη Χριστοφόρου, 45 ετών, ο οποίος εξηγεί πως η σχέση του με τα ερπετά ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία στο Νιου Τζέρσεϊ, όταν έπαιζε στα δάση πίσω από το σπίτι του και μια μέρα μάζεψε μωρά φίδια χωρίς να γνωρίζει ότι ήταν δηλητηριώδεις οχιές.

«Αγαπούσα επίσης τα δηλητηριώδη είδη, κόμπρες, οχιές, κροταλίες, ό,τι να ‘ναι. Αυτό που ξεκίνησε ως φόβος έγινε εμμονή»

Ο 45χρονος Σωκράτης Χριστοφόρου, πατέρας δύο παιδιών, έχει πάνω από 100 φίδια στο σπίτι του και ξοδεύει περισσότερα από 800 δολάρια τον μήνα για τη φροντίδα τους

Οι κύπριοι γονείς του πανικοβλήθηκαν όταν ανακάλυψαν το «κρυφό του καταφύγιο», με τον φόβο τους να τον συνοδεύει για χρόνια.

«Οι γονείς μου, που γεννήθηκαν και οι δύο στην Κύπρο, μεγάλωσαν μαθαίνοντας να φοβούνται τα φίδια λόγω των δηλητηριωδών ειδών που υπάρχουν εκεί. Αυτός ο φόβος μου έμεινε χαραγμένος», αναφέρει.

«Παρόλο που πίστευα ότι τα φίδια ήταν εξωτικά και μυστηριώδη, κουβαλούσα αυτόν τον φόβο για χρόνια», προσθέτει.

Αφησε ένα φίδι να σε δαγκώσει

Ετσι, όταν ενηλικιώθηκε αποφάσισε να αντιμετωπίσει αυτήν την τραγική ανάμνηση. Οπως αφηγείται, πήγε σε ένα κατάστημα κατοικίδιων ζώων και ρώτησε πώς θα ξεπεράσει τον φόβο. Η απάντηση ήταν απλή, να αφήσει ένα ακίνδυνο φίδι να τον δαγκώσει.

Από εκείνη τη στιγμή το πάθος του φούντωσε. Μέσα σε δύο χρόνια η συλλογή του είχε ξεπεράσει τα 300 φίδια, μαζί με άλλα εξωτικά ζώα – ακόμη και έναν αλιγάτορα.

Η κόρη του, Αριάνα, έχει περίπου 20 πύθωνες στο δωμάτιό της, ενώ ο γιος του, Μάξιμος, δύο

«Το σπίτι μου ήταν ένας ζωντανός ζωολογικός κήπος», αστειεύεται. «Αγαπούσα επίσης τα δηλητηριώδη είδη, κόμπρες, οχιές, κροταλίες, ό,τι να ‘ναι. Αυτό που ξεκίνησε ως φόβος έγινε εμμονή».

«Ζωντανή τέχνη»

Το 2008, με την οικονομική κρίση, τα έχασε όλα και αναγκάστηκε να αποχωριστεί τον «ζωολογικό κήπο» του.

Η σπίθα όμως αναζωπυρώθηκε το 2017, όταν επισκέφθηκε με την τότε δίχρονη κόρη του ένα κατάστημα κατοικίδιων ζώων και της αγόρασε έναν αλμπίνο κολουβρίτη, το ίδιο είδος με το πρώτο του φίδι. Από τότε η συλλογή του μεγάλωσε ξανά, φτάνοντας σήμερα τα περίπου 130 φίδια.

«Δεν συντηρώ φίδια μόνο επειδή είναι ήρεμα, τα κρατάω επειδή αποτελούν ζωντανή τέχνη», εξηγεί. Οι πύθωνες των πράσινων δέντρων αλλάζουν τα χρώματά τους καθώς μεγαλώνουν, κόκκινα, κίτρινα, ελεκτρίκ πράσινα, ακόμη και καθαρό μπλε.

«Οι πύθωνες Boelens είναι κατάμαυροι σαν πίδακας με ιριδισμούς ουράνιου τόξου και κυριολεκτικά «φυσούν αέρα» ως τρόπο επικοινωνίας. Αυτά τα ζώα με συναρπάζουν κάθε μέρα», αναφέρει.

Τα φροντίζει καθημερινά με επιμέλεια, ξοδεύοντας σχεδόν 800 δολάρια τον μήνα, αλλά – όπως λέει – πρόκειται για «εργασία από αγάπη»:

Η αγάπη πέρασε και στα παιδιά του

«Κάθε μέρα καθαρίζω κλουβιά, αλλάζω νερό και ελέγχω τις θερμοκρασίες. Η περίοδος αναπαραγωγής είναι ακόμη πιο απαιτητική: ζευγαρώματα φιδιών, παρακολούθηση αυγών, επώαση και στη συνέχεια εβδομάδες υπομονετικής διδασκαλίας στα νεογέννητα για να τρώνε».

Η αγάπη αυτή έχει περάσει και στα παιδιά του. Η μεγαλύτερη κόρη του, Αριάνα, διατηρεί είκοσι φίδια στο δωμάτιό της, ενώ ο γιος του, Μάξιμος, δύο ακόμη.

Τα παιδιά κοιμούνται αγκαλιά με τα φίδια

«Διαβάζουν, κάνουν τα μαθήματά τους ή βλέπουν κινούμενα σχέδια έχοντας τα φίδια τους δίπλα τους. Είναι μέλη της οικογένειας», λέει.

Παρά τα επικριτικά σχόλια από τον κόσμο, ο Χριστοφόρου επιμένει πως δεν υπάρχει κίνδυνος, αφού δεν διατηρεί δηλητηριώδη ερπετά. «Οι περισσότεροι φοβούνται χωρίς λόγο. Τα φίδια δεν είναι τέρατα, είναι παρεξηγημένα πλάσματα», υποστηρίζει.

Κοιτάζοντας πίσω, αναγνωρίζει πως τα φίδια τού χάρισαν όχι μόνο μια ασυνήθιστη αγάπη αλλά και τη δύναμη να σταθεί ξανά όρθιος μετά τις δυσκολίες.

«Αυτό δεν είναι μόνο μια ιστορία για ερπετά. Είναι ιστορία αντοχής, δεύτερων ευκαιριών και μαθήματος προς τα παιδιά μου: ότι όσο κι αν η ζωή σε ρίξει κάτω, πάντα μπορείς να ξανασηκωθείς πιο δυνατός», καταλήγει.

Πηγή: Daily Mail/sigmalive.com