Τέλος στο σερί αρνητικών αποτελεσμάτων έβαλε η ΑΕΚ που πανηγύρισε την πρώτη της νίκη στο νέο έτος!
Στο ντεμπούτο του Ηλία Ζούρου η Ένωση επικράτησε σχετικά εύκολα με 95-86 εκτός έδρας της Καρδίτσας για τη 16η αγωνιστική της Basket League και ανέβηκε στο στο 7-9.
Στο 5-11 έπεσαν οι γηπεδούχοι που προέρχονταν από τέσσερις σερί νίκες στο πρωτάθλημα.
Κορυφαίοι για τους «κιτρινόμαυρους» ήταν οι Τίλμαν και Κουζέλογλου που πέτυχαν από 20 πόντους έκαστος ενώ μάζεψαν και από 8 ριμπάουντ ο καθένας. Για την Καρδίτσα που είχε πέντε διψήφιους, πρώτος σκόρερ ήταν ο Δίπλαρος με 15 πόντους ενώ έδωσε και 3 ασίστ.
Παρά το νευρικό ξεκίνημα και από τις δύο ομάδες, η ΑΕΚ πήρε γρήγορα προβάδισμα στο σκορ, με την μπάλα να περνά στον Τίλμαν κι εκείνος να σκοράρει διαδοχικά κοντά στο καλάθι. Οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν με 14-6 στο πρώτο πεντάλεπτο ενώ παρότι η Καρδίτσα ιαπωνική μείωσε σε 14-18, ένα «κιτρινόμαυρο» επιμέρους 8-1 ως το φινάλε της πρώτης περιόδου διαμόρφωσε το σκορ σε 15-26.
Με τα τρίποντα από τους Νετζήπογλου και Χόλινς οι φιλοξενούμενοι βρέθηκαν γρήγορα στο +17 (19-36 στο 12′) και συντήρησαν αυτή τη διαφορά ως και το 18′ (36-25). Στο επόμενο δίλεπτο όμως οι Θεσσαλοί έτρεξαν σερί 11-0 με αποτέλεσμα να μειώσουν σε 47-52 στο ημίχρονο.
Στις αρχές του δευτέρου μέρους ο Γουάιτ έφερε την Καρδίτσα ιαπωνική σε απόσταση ενός σουτ (51-54) με την ΑΕΚ όμως να παίρνει… ανάσα με ένα σερί 6-0 (51-60), όπως συνέβη και όταν οι γηπεδούχοι πλησίασαν εκ νέου (60-64 στο 26′). Σε εκείνο το σημείο οι «κιτρινόμαυροι» με τους Νάιτ και Κουζέλογλου έτρεξαν επιμέρους 11-2 φτάνοντας στο +13 (62-75) με το τέλος της 3ης περιόδου.
Παρά τις προσπάθειες των γηπεδούχων με τα καλάθια των Γουάτ και Δίπλαρου, ώστε να μειώσουν, η ΑΕΚ συντήρησε το προβάδισμά της με τους Ραντλ και Κουζέλογλου να δίνουν επιθετικές λύσεις. Στο 37′ ο ΜακΡέι ανέβασε και πάλι τη διαφορά σε διψήφια επίπεδα (80-91) με την εικόνα να μην αλλάζει ως και τη λήξη του ματς.
Ο Γιώργος Αγγελίδης, μετά την επιτυχία της παράστασης «Αυτόματη Εστίαση», επιστρέφει με το «Toxic» - ένα ψυχολογικό θρίλερ που επιδιώκει να υπενθυμίσει πόσο αδιόρατα μπορεί να μεταμορφωθεί το οικείο σε απειλή.