Στα βράχια του νησιού μπορείς να δεις να σκαρφαλώνουν… κρι-κρι, ενώ παλιότερα υπήρχαν λαγοί και πόνυ, τα οποία όμως δεν άντεξαν τις συνθήκες του νησιού.
Η Μονή ήταν και παραμένει καταπράσινη, (προ)καλώντας τον επισκέπτη να την εξερευνήσει περπατώντας ανάμεσα στους κέδρους, τα σχίνα και τις αγριελιές για να φτάσει μέχρι το Παρατηρητήριο, ένα απομεινάρι της γερμανικής κατοχής, που προσφέρει πανοραμική θέα στον Σαρωνικό.
Το νησάκι προσφέρεται για φθινοπωρινές αποδράσεις, αφού διαθέτει ξαπλώστρες και beach bar για να διασκεδάσει τον επισκέπτη, αλλά και δυο μαγικές παραλίες με καταγάλανα νερά.
Ωστόσο, αν δεν είσαι από τους ελάχιστους τυχερούς που διαθέτουν το δικό τους σκάφος, θα πρέπει να νοικιάσεις καραβάκι από το λιμάνι ή την Πέρδικα της Αίγινας. Ευτυχώς, το κόστος είναι χαμηλό και τα δρομολόγια συχνά, ενώ ξεκινούν από τις 10 το πρωί και σταματούν στις 6 το απόγευμα.
Αν όμως θέλεις να περάσεις το βράδυ σου στη Μονή, θα σε απογοητεύσουμε: Η διανυκτέρευση απαγορεύεται, προκειμένου το οικοσύστημα του νησιού να παραμείνει ασφαλές από την ανθρώπινη παρέμβαση.