Το Ηρώδειο «μέθυσε» από συγκίνηση με τον Μάριο Φραγκούλη
Η φωνή του σαν λυτρωτικό νερό ταξιδεύει, συγκινεί, και αφήνει τη γεύση της κάθαρσης. Δροσίζει την ψυχή με συναίσθημα, ξεκλειδώνει την «πόρτα» του πάθους, αγγίζει κάθε χορδή φτάνοντας στην ανάταση. Ο απολαυστικός Μάριος Φραγκούλης έδωσε ρεσιτάλ την Τετάρτη 18 Ιουνίου στο Ηρώδειο συμπράττοντας με τον διάσημο αμερικανό μουσικό Eugene Kohn. Στη μουσική εκδήλωση που διοργάνωσε […]
Η φωνή του σαν λυτρωτικό νερό ταξιδεύει, συγκινεί, και αφήνει τη γεύση της κάθαρσης. Δροσίζει την ψυχή με συναίσθημα, ξεκλειδώνει την «πόρτα» του πάθους, αγγίζει κάθε χορδή φτάνοντας στην ανάταση. Ο απολαυστικός Μάριος Φραγκούλης έδωσε ρεσιτάλ την Τετάρτη 18 Ιουνίου στο Ηρώδειο συμπράττοντας με τον διάσημο αμερικανό μουσικό Eugene Kohn.
Στη μουσική εκδήλωση που διοργάνωσε τo Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου του Κέντρου Περιβαλλοντικής Υγείας, ο διεθνώς καταξιωμένος μουσικός ερμήνευσε από Bellini, Tosti μέχρι Θεοδωράκη και Χατζιδάκι.
Έργα σπουδαίων συνθετών που όσα χρόνια και εάν περάσουν παραμένουν βασικό κομμάτι της μουσικής κληρονομιάς «ζωντάνεψε» ξανά ο Μάριος Φραγκούλης έχοντας στο «πλευρό» του την ευαισθησία και την ποιότητα. Η φωνή του όπως πάντα διέθετε δύναμη αγγίζοντας υψηλά φωνητικά, αλλά και συναισθηματικά επίπεδα.
Το άρωμα πάθους «μέθυσε» το Ηρώδειο, ενώ μια συγκινητική ζάλη αναρριχήθηκε όταν ο Μάριος Φραγκούλης τραγούδησε το «Mattinata» του Ruggiero Leoncavallo, το Ideale του Paolo Tosti και το «Άσπρο Περιστέρι» του Χατζηδάκι.
Φόρο τιμής απέτισε στους μεγάλους έλληνες ποιητές Οδυσσέα Ελύτη και Βιτσέντζο Κορνάρο μέσα από την ερμηνεία του «Άξιον Εστί» και του «Ερωτόκριτου».
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα ξένα έργα ανέδειξαν περισσότερο τη δύναμη και το πάθος που χαρακτηρίζουν τη φωνή του Φραγκούλη, ενώ όταν «έφτασε» στον Μαρκόπουλο οι χορδές του ανέδυαν κάτι το πατριωτικό που συνόρευε με την έννοια της ελευθερίας και του αγωνιστικού πνεύματος.
Ο ρυθμός του άλλοτε ρομαντικά και μελωδικά αργός και άλλοτε πιο γρήγορος και κοφτός, με τη μορφή εμβατηρίου στα τραγούδια του Θεοδωράκη, καθήλωσε το κοινό και υπό το φως του φεγγαριού η φωνή του Φραγκούλη έκλεβε την παράσταση.
Τα χειροκροτήματα ανέβασαν στροφές όταν ερμήνευσε το «Granada», ενώ το κοινό σιγοτραγουδούσε πλημμυρισμένο από συγκίνηση και διάθεση για ψυχική εκτόνωση.
Η σύμπραξη με τον Eugene Kohn στο πιάνο έδινε στη βραδιά μια άλλη δυναμική χρωματίζοντάς την με ρομαντισμό, έρωτα, πάθος, συγκίνηση, γαλήνη και ψυχική απελευθέρωση.
Η συναυλία απογαλακτισμένη από το αποστασιοποιημένο απρόσωπο ενέτασσε το κοινό από την αρχή στη μαγεία της αμεσότητας, ενώ στις παύσεις ανάμεσα στα τραγούδια ο Μάριος Φραγκούλης έδινε την προσωπική του νότα. Τα χειροκροτήματα δεν άφηναν το μουσικό να ρίξει την αυλαία, ενώ για δύο, περίπου, ώρες οι σαγηνευτικές μελωδίες επισκίασαν άγχη και προβληματισμούς.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τρίτη 23.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/samuel-quek-1YzWh7ZrJlA-unsplash-1-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442