Μια χαμένη μάχη για το τένις, μια μεγάλη ανάγκη για ίσες αμοιβές (pics+vids)
Το παιχνίδι της Αρίνα Σαμπαλένκα με τον Νικ Κύργιο γκρέμισε όσα έχτισε η ιστορική νίκη της Μπίλι Τζιν Κινγκ απέναντι στον Μπόμπι Ριγκς: Την ανάγκη για ισότητα - Η επί δεκαετίες μάχη των γυναικών για ίσες αμοιβές στο τένις.
Το Battle of the Sexes ανάμεσα στην Αρίνα Σαμπαλένκα και τον Νικ Κύργιο δεν είχε καμία σχέση με το ιστορικό παιχνίδι που έδωσαν η Μπίλι Τζιν Κινγκ με τον Μπόμπι Ριγκς στις 20 Σεπτεμβρίου του 1973 στο Χιούστον των ΗΠΑ. Μια από τις πιο σημαντικές αναμετρήσεις στην ιστορία του τένις, αλλά και του σύγχρονου αθλητισμού, που μετέτρεψε την Μπίλι Τζιν Κινγκ σε σύμβολο των γυναικών και έγινε εφαλτήριο για να υπάρξουν ριζικές αλλαγές σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, με σημαντικότερο όλων: ίσα δικαιώματα για τα δύο φύλα.
Ένα παιχνίδι – χτύπημα στην φαλλοκρατία και στον τρόπο που αντιμετώπιζαν οι άνδρες εκείνη την εποχή το αντίθετο φύλο, με την θρυλική Μπίλι Τζιν Κινγκ να ενώνει τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο και να ζητάει το αυτονόητο: ισότητα.
Ένας αγώνας, που ήταν παραπάνω από ένα αθλητικό γεγονός. Ήταν μια κραυγή των γυναικών. Ήταν μια ανάγκη για αλλαγή. Ήταν μια μάχη που δεν μπορούσε να χαθεί για την Αμερικανίδα τενίστρια. Και δεν χάθηκε. Μια αναμέτρηση την οποία είδαν από κοντά 30.942 θεατές, όπως επίσης 50 εκατομμύρια τηλεθεατές στις ΗΠΑ και περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο.
«Ο δικός μου αγώνας ήταν βαθιά πολιτικός. Ήξερα ότι έπρεπε να τον κερδίσω για την κοινωνική αλλαγή. Είχα πολλούς λόγους να νικήσω. Η μόνη ομοιότητα είναι ότι παίζει ένας άνδρας με μία γυναίκα. Αυτό και μόνο. Όλα τα υπόλοιπα όχι. Ο δικός μας αγώνας αφορούσε την κοινωνική αλλαγή, το πολιτισμικό πλαίσιο του 1973», είχε δηλώσει η Αμερικανίδα, πριν τη μάχη της Σαμπαλένκα με τον Κύργιο.
Η Μπίλι Τζιν Κινγκ είχε εξ αρχής τις αμφιβολίες της για το εάν το παιχνίδι της Αρίνα με τον Νικ θα βοηθούσε πραγματικά το τένις ή θα ήταν απλά ένα ακόμα αθλητικό event, όπως οι αγώνες επίδειξης που γίνονται συχνά – πυκνά σε όλο τον κόσμο.
Τελικά, συνέβη κάτι χειρότερο. Το παιχνίδι της Λευκορωσίδας με τον Αυστραλό (σ.σ ολοκληρώθηκε με νικητή τον Κύργιο με 2-0 σετ [6-3, 6-3]) ήταν εφαλτήριο για να αναζωπυρωθεί το κίνημα που δεν θεωρεί ότι οι τενίστες και οι τενίστριες θα πρέπει να αμείβονται με τα ίδια χρήματα. Δεν πρέπει να έχουν ίσες αμοιβές.
Ήταν ένα παιχνίδι, που πήγε το τένις πολλά χρόνια πίσω. Πάρα πολλά. Γκρέμισε την προσπάθεια που κάνουν όλα αυτά τα χρόνια οι τενίστριες για ίσα χρηματικά ποσά, ειδικά σε combined τουρνουά. Στα τουρνουά δηλαδή, στα οποία παίζουν την ίδια χρονική περίοδο και στις ίδιες εγκαταστάσεις με τους άνδρες.
Η τεράστια διαφορά
Τέτοια τουρνουά είναι τα 1000άρια, όπως αυτά που γίνονται στο Indian Wells, στο Μαϊάμι, στη Ρώμη, στο Σινσινάτι κτλ, όπου άνδρες και γυναίκες συνυπάρχουν και παίζουν στα ίδια γήπεδα, τις ίδιες ημέρες και στις ίδιες αγωνιστικές συνθήκες.
Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες παίζουν στα δύο νικηφόρα σετ, αλλά οι συμμετέχοντες και τελικά οι νικητές αμείβονται διαφορετικά, παρότι έχουν μοχθήσει το ίδιο. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα του Σινσινάτι.
Πέρσι τον τίτλο στους άνδρες πήρε ο Κάρλος Αλκαράθ και στις γυναίκες η Ίγκα Σβίατεκ. Ο Ισπανός τενίστα έλαβε ως χρηματικό έπαθλο το ποσό των 1.124.380 δολαρίων, ενώ η Πολωνή πήρε 752.275 δολάρια, για τη νίκη της στο τουρνουά.
Carlos Alcaraz will receive $1,124,380 for winning the ATP1000 event in Cincinnati
Iga Swiatek will receive $752,275 for winning the WTA1000 event in Cincinnati
They played at the same venue for 12 days They played best of 3 sets for 12 days They will NOT get paid the same pic.twitter.com/C9zJx0hW3R
Έπαιξαν στα ίδια γήπεδα. Την ίδια χρονική διάρκεια (12 ημέρες) και στις ίδιες συνθήκες (2 νικηφόρα σετ), αλλά δεν πήραν τα ίδια χρήματα. Η χρηματική διαφορά δεν είναι μόνο στους νικητές, αλλά σε ολόκληρο το τουρνουά.
Ενδεικτικά, όσοι αποκλείστηκαν στη φάση των «64» στο ταμπλό των ανδρών πήραν 35.260 δολάρια, ενώ οι γυναίκες πήραν 18.200 δολάρια. Στα ημιτελικά οι άνδρες πήραν 332.160 δολάρια και οι γυναίκες 206.100 δολάρια. Ο ηττημένος στον τελικό των ανδρών πήρε 597.890 δολάρια και στις γυναίκες 391.600 $.
Το συνολικό χρηματικό έπαθλο που μοιράστηκαν οι συμμετέχοντες στο ταμπλό των ανδρών ήταν 9.193.540 δολάρια, ενώ το αντίστοιχο ποσό στο ταμπλό των γυναικών ήταν 5.152.599 δολάρια: Σχεδόν διπλάσια χρήματα για τους άνδρες.
Τα Grand Slams
Μέχρι τώρα τα μοναδικά τουρνουά που έχουν ίσες αμοιβές για τα δύο φύλα είναι τα τέσσερα Grand Slams. Αυστραλιανό Όπεν, Ρολάν Γκαρός, Γουίμπλεντον και US Open. Εκεί οι συμμετέχοντες και στα δύο ταμπλό παίρνουν τα ίδια χρήματα, παρά το γεγονός ότι οι άνδρες παίζουν στα πέντε σετ (3 νικηφόρα) και οι γυναίκες στα τρία σετ (2 νικηφόρα). Μια σημαντική διαφορά, που έχει κάνει τους υπέρμαχους της διαφορετικής αμοιβής των δύο φύλων να ζητούν περικοπή χρημάτων για τις γυναίκες, αφού θεωρούν άδικο οι άνδρες να παίζουν περισσότερα σετ. Όμως, όσοι είναι υπέρμαχοι αυτής της άποψης, αγνοούν επιδεικτικά τις αντοχές και τη διαφορά που υπάρχει στη σωματική δύναμη ενός άνδρα από μια γυναίκα.
Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια της Γκαρμπίνε Μουγκουρούθα, πρώην Νο.1 στον κόσμο, λίγες ημέρες πριν τη μάχη του Νικ Κύργιου με την Αρίνα Σαμπαλένκα.
«Πιστεύω πως ακόμα και ένας junior παίκτης θα με κέρδιζε όσο ήμουν στο Νο.1 του κόσμου. Καταλαβαίνεις πόσο μεγάλη είναι η διαφορά και με τους sparring partners (παρτενέρ χτυπημάτων στις προπονήσεις). Παίζαμε σετ στην προπόνηση και με εξόργιζαν γιατί δεν μπορούσα να κερδίσω ούτε ένα σετ. Και δεν ήταν επαγγελματίες παίκτες ήταν μόνο sparring partners, όμως ναι, η διαφορά είναι πολύ μεγάλη. Δεν είναι μόνο η δύναμη, αλλά και η φυσική κατάσταση, η αντοχή όταν παίζεις πολλή ώρα. Είναι πολλά πράγματα.
Έχω δύο αδερφούς και συνέχεια τους έλεγα ότι θα σας κερδίσω κάποια στιγμή και ποτέ δε συνέβη, ποτέ δεν τους κέρδισα. Ήταν επαγγελματίες παίκτες, αλλά δεν ήταν κοντά στο Top 100. Ακόμα και όταν ένας παίκτης είναι στο Νο.1000 ή ακόμα και αν δεν έχει ranking, είναι καλύτερος από μια παίκτρια του Top 10».
Οι ορμόνες, που είναι εντελώς διαφορετικές ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, οι οποίες μάλιστα κατά τη διάρκεια ενός τουρνουά έχουν να αντιμετωπίσουν πολλές φορές και την έμμηνο ρύση, παίζουν επίσης μεγάλο ρόλο στην αντοχή των δύο φύλων, κάνοντας πολύ πιο δύσκολο το έργο των γυναικών. Πολλές φορές τενίστριες, που βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με αντίστοιχους άνδρες, έχουν μοχθήσει πολύ περισσότερο για να βρεθούν στο top-100, top-50, top-30 κτλ.
Οι γυναίκες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν βοηθήσει πολύ στην ανάπτυξη του αθλήματος. Έχουν προσφέρει πολλά και θα πρέπει να αμείβονται, τουλάχιστον όταν μιλάμε για combined τουρνουά, με τα ίδια χρήματα. Οι αγώνες που έχουν δώσει η θρυλική Μπίλι Τζιν Κινγκ, αλλά και νεότερες τενίστριες, όπως οι Μαρία Σαράποβα και Σερένα Γουίλιαμς, ήρθε ο καιρός να δικαιωθούν.
Αγώνες, μάλιστα, που πολλές φορές έχουν πλαισιωθεί και από άνδρες τενίστες, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Ντένις Σαποβάλοφ. «Αν θέλουμε το τένις να είναι δίκαιο, θα πρέπει να εξαλειφθεί επιτέλους το χάσμα στις αμοιβές των φύλων», είχε αναφέρει ο Καναδός, πρώην Νο.10 της παγκόσμιας κατάταξης.
Κλείνοντας, όσον αφορά στα Grand Slams και τη διαφορά στα σετ (5 έναντι 3), αξίζει να σημειώσουμε ότι τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι της ATP δοκιμάζουν διάφορα πράγματα, για να μειώσουν τον χρόνο των παιχνιδιών και να κάνουν πιο τηλεοπτικό το τένις. Αυτές τις αλλαγές τις έχουμε δει στα ATP Next Gen Finals, όπου μεταξύ άλλων τα σετ είναι πιο μικρά. Μια προσπάθεια, που δείχνει ότι ίσως το μοντέλο των πέντε σετ στους άνδρες θα αποτελέσει σύντομα παρελθόν…
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.