Το μνημείο για τα «θύματα του κομμουνισμού» στον Καναδά θα μείνει άδειο – Εκατοντάδες ονόματα αποδείχθηκαν Ναζί και φασίστες

Ένα χρόνο μετά την αποκάλυψη του μνημείου για τα «θύματα του κομμουνισμού» στον Καναδά, το οποίο υποστηρίχθηκε και από την συντηρητική κυβέρνηση του Στήβεν Χάρπερ ενόσω η χρηματοδότηση για την τέχνη και τον πολιτισμό είχαν παγώσει, το Υπουργείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της χώρας αναίρεσε την απόφασή του να χαράξει τα ονόματα των ατόμων στο μνημείο, μετά από μια έκθεση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που συνέδεε πολλά από τα «θύματα» με τους Ναζί και φασιστικές ομάδες.

Όπως αναφέρει η The Art Newspaper, αρχικά, επρόκειτο να χαραχθούν 553 ονόματα στον τοίχο του μνημείου, ωστόσο, πέρυσι, μετά από προειδοποιήσεις από εβραϊκές ομάδες και ανεξάρτητα καναδικά μέσα ενημέρωσης, όπως τα Ricochet και The Maple, το υπουργείο ενημερώθηκε ότι περισσότερα από τα μισά από τα 550 ονόματα θα έπρεπε να αφαιρεθούν λόγω πιθανής σύνδεσής τους με ναζιστικές ή φασιστικές ομάδες.

Η εκπρόσωπος του υπουργείου Caroline Czajkowski απάντησε επί του θέματος στην εφημερίδα Ottawa Citizen με ένα email, στο οποίο υποστήριξε ότι: «Ο Τοίχος της Μνήμης θα περιλαμβάνει πλέον αποκλειστικά θεματικό περιεχόμενο που θα επικοινωνεί τον ιστορικό και εκπαιδευτικό σκοπό του μνημείου».

Ο Τζέισον Κέννεϊ και η «πηγή έμπνευσης»

Το μνημείο προτάθηκε αρχικά ως ιδιωτική πρωτοβουλία το 2007. Από τότε, ο προϋπολογισμός του έχει φθάσει τα 7,5 εκατομμύρια καναδικά δολάρια, εκ των οποίων τα 6 εκατομμύρια καναδικά δολάρια προέρχονται από δημόσιους πόρους.

Φωτογραφία: Wikimedia Commons

Όλα ξεκίνησαν όταν ο τότε Υπουργός Μετανάστευσης, Προσφύγων και Ιθαγένειας του Συντηρητικού Κόμματος, Τζέισον Κέννεϊ, «άντλησε έμπνευση» από μια επίσκεψη σε ένα μνημείο στα προάστια του Τορόντο, αφιερωμένο σε όσους «πέθαναν πολεμώντας τον κομμουνισμό στην πατρίδα τους».

Ο Κέννεϊ πρότεινε ένα μεγαλύτερο μνημείο για τα «θύματα του κομμουνισμού» στην πρωτεύουσα της χώρας και το έργο υποστηρίχθηκε από την συντηρητική κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Στήβεν Χάρπερ, «παρόλο που είχε καταργήσει τη χρηματοδότηση για τις τέχνες και τον πολιτισμό», όπως αναφέρει η δημοσιογράφος Hadani Ditmars σε άρθρο της στην The Art Newspaper.

Το μνημείο, μια πρωτοβουλία της ομάδας Tribute to Liberty (TTL), υποστηρίχθηκε επίσης  τότε ηγέτη του Φιλελεύθερου Κόμματος και πρώην πρωθυπουργό Τζάστιν Τρυντώ, την ηγέτιδα του Πράσινου Κόμματος Ελίζαμπεθ Μέι, τον πρώην ηγέτη του Νέου Δημοκρατικού Κόμματος Τομ Μουλκέιρ και τον πρώην ομοσπονδιακό υπουργό Δικαιοσύνης Ίρβιν Κοτλερ.

Τον Σεπτέμβριο του 2009, η Εθνική Επιτροπή Πρωτεύουσας ενέκρινε την κατασκευή του μνημείου από την TTL.

Σκοτεινές δωρεές

Η TTL, που ιδρύθηκε το 2008 και σύμφωνα με το εισαγωγικό της σημείωμα «είναι ένας καναδικός φιλανθρωπικός οργανισμός με αποστολή την ανέγερση ενός καναδικού μνημείου προς τιμήν των θυμάτων του κομμουνισμού και διοικείται από ένα εννεαμελές εθελοντικό διοικητικό συμβούλιο, το οποίο εκπροσωπεί τις σημαντικότερες εθνο-πολιτισμικές κοινότητες του Καναδά που επλήγησαν από τον κομμουνισμό» συνεισέφερε 1,5 εκατομμύρια καναδικά δολάρια στο μνημείο μέσω ιδιωτικών δωρεών, μεταξύ των οποίων και από αντικομμουνιστικές ομάδες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, όπως η κυβέρνηση της Ουγγαρίας, η οποία συνεισέφερε 121.000 καναδικά δολάρια.

Οργανώσεις που είναι γνωστό ότι ιδρύθηκαν από και/ή υπερασπίζονται τους συνεργάτες των Ναζί και τους εγκληματίες πολέμου επίσης συνέβαλαν με σημαντικά ποσά.

Όπως αναφέρει η The Art Newspaper, η Γενική Επιτροπή των Ενωμένων Κροατών του Καναδά αφιέρωσε τη συνεισφορά της στον Αντέ Παβέλιτς, ο οποίος ηγήθηκε του ναζιστικού καθεστώτος-μαριονέτας στην κατεχόμενη Κροατία της πρώην Γιουγκοσλαβίας, όπου περίπου 32.000 Εβραίοι, 25.000 Ρομά και 330.000 Σέρβοι δολοφονήθηκαν από το καθεστώς.

Η ίδια οργάνωση θέλησε να τιμήσει και τον Μίλε Μπουντάκ, έναν υψηλόβαθμο αξιωματούχο της φασιστικής οργάνωσης Ustaše της Κροατίας, τον οποίο χαρακτήρισε «ποιητή».

Οι ιστορικοί έχουν πολλάκις αμφισβητήσει τον ισχυρισμό που διαδίδεται από την TTL, ότι ο κομμουνισμός έχει «περισσότερα από 100 εκατομμύρια» θύματα.

Ο αριθμός αυτός, σύμφωνα με τον κριτικό Billie Anania, «προέρχεται από το The Black Book of Communism, ένα αμφιλεγόμενο έργο δυτικής προπαγάνδας που έκτοτε έχει απονομιμοποιηθεί από τους ίδιους τους συντελεστές του» και περιλαμβάνει όλους τους Ναζί στρατιώτες που σκοτώθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

*Με πληροφορίες από: The Art Newspaper