Ντελίβερι και μελό αυριανισμός

Οποιος δεν μπορεί να καταλάβει για ποιο λόγο πήραν φωτιά τα πληκτρολόγια και περίσσεψαν οι κατάρες για εταιρεία που έχει μεγάλη μερίδα των διανομών δεν έχει καταλάβει πόσο ορίζουν τις ζωές μας οι αντιλήψεις που εδραιώθηκαν στη μεταπολίτευση. Πόσο, δηλαδή, κακό πράγμα είναι η επιχειρηματικότητα, πόσο άθλιο πράγμα είναι η εργασία σε ιδιώτες επιχειρηματίες, πώς μας ενώνει και πώς μας δονεί το βασικό ιδεώδες: η εργασία στο Δημόσιο ή με συνθήκες Δημοσίου, όπου κανείς δεν σε ελέγχει και, κυρίως, κανείς δεν σε αξιολογεί.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι η παραπάνω αντίληψη για τα πράγματα είναι κοινή πεποίθηση δεξιών κι αριστερών – κι όσοι δεν την ασπάζονται ή είναι δυνάμει εκμεταλλευτές της υπεραξίας ανίσχυρων εργαζομένων ή, ακόμα χειρότερα, νεοφιλελεύθεροι και ακραίο κέντρο. Αρα, εκ των προτέρων ένοχοι για τη διαιώνιση της κοινωνικής συνθήκης όπου βασιλεύει η αλλοτριωμένη εργασία, όπως θα έλεγε κι ο Μαρξ. Οπότε κι ο προφήτης του, ο Αλέξης Τσίπρας, ξιφουλκεί κατά της εταιρείας που πίνει το αίμα των εργαζομένων της με το μπουρί της σόμπας, επιτίθεται και κατά του υπουργείου Εργασίας, διότι δεν μπορεί, είναι βέβαιο ότι θα φταίει ο νεοφιλελεύθερος Χατζηδάκης. Ο,τι περίσσεψε είναι δουλειά του συριζαϊκού αυριανισμού.

Η ιστορία είναι γνωστή. Ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε στις καταγγελίες κατά εταιρείας που διαθέτει πλατφόρμα ηλεκτρονικών παραγγελιών, η οποία κάλεσε υπαλλήλους της να αλλάξουν εργασιακό καθεστώς – από μισθωτοί να γίνουν freelancers, να δουλεύουν δηλαδή με μπλοκάκι. Μεταξύ άλλων, φόρτωσε στον νόμο του υπουργείου Εργασίας την ευθύνη για αυτή τη δυνατότητα. Αλλά ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης καταρρίπτει την ανάγνωση του Τσίπρα. Υποστηρίζει ότι το νομικό καθεστώς στα delivery και courier έχει βελτιωθεί μετά την ψήφιση του νόμου 4808/2021. Οι εταιρείες υποχρεούνται να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους, να τους παρέχουν βασικές υποδομές (μηχανή, συντήρηση, κράνος, βενζίνη) ή να καλύπτουν το κόστος τους ενώ, επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να συνδικαλίζονται. Εξάλλου, σε περίπτωση που ο εργαζόμενος δεν είναι μισθωτός αλλά με μπλοκάκι, μπορεί να αναλαμβάνει δουλειές εργολαβικά και χωρίς να πρέπει να τις διεκπεραιώσει ο ίδιος, μπορεί να αρνηθεί συγκεκριμένες παραγγελίες, μπορεί να συνδέεται και να αποσυνδέεται από την πλατφόρμα και, τέλος, έχει δικαίωμα να εργάζεται και για άλλη πλατφόρμα.

Για να εξηγήσουμε πρέπει να γνωρίζουμε τι συνέβη. Σύμφωνα με εργαζόμενους της εταιρείας, που χθες πήραν τον λόγο στα κοινωνικά δίκτυα, προτάθηκε σε 115 διανομείς (από τους περίπου 3.000 έμμισθους), στο τέλος Σεπτεμβρίου οπότε λήγει η σύμβασή τους, να μείνουν αν θέλουν στην εταιρεία με μπλοκάκι. Προφανώς, η εταιρεία κάνει ενός είδους αξιολόγηση, κρίνει ποιοι της χρειάζονται και ποιοι όχι. Αν ενεργεί σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο και δεν παραβιάζει τον νόμο για τις ομαδικές απολύσεις, δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα. Αν κάνει ομαδικές απολύσεις, η απόπειρά της θα καταπέσει στα δικαστήρια. Τόσο απλά.

Οι εργαζόμενοι σε ντελίβερι κάνουν δύσκολη δουλειά. Η αύξηση ζήτησης του επαγγέλματος στην πανδημία και η ύπαρξη εταιρειών που είναι υποχρεωμένες να τηρούν τους νόμους αναβάθμισαν το επάγγελμα, τις αμοιβές των εργαζομένων και το στάτους τους: δεν είναι εύκολο πλέον να εργάζεσαι κακοπληρωμένος και ανασφάλιστος. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, ντελιβεράς είναι μια δύσκολη, σκληρή και επικίνδυνη δουλειά. Απαραίτητη στις σημερινές κοινωνίες, όπως και άλλες δύσκολες, σκληρές και επικίνδυνες δουλειές. Είτε εκπροσωπούνται από τα μελό αντανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ είτε τα αφήνουν αδιάφορα.