Η πορεία προς τη Γάζα και το whataboutism της γενοκτονίας

Δεν παύει να εκπλήσσει η ζέση με την οποία άνθρωποι που δεν έχουν συμμετάσχει ποτέ σε οτιδήποτε συλλογικό ψέγουν εκείνους που παίρνουν μέρος σε συλλογικές πρωτοβουλίες με το επίδικο των οποίων οι «επικριτές» δεν συμφωνούν. Τελευταίο παράδειγμα αυτό της γενοκτονίας που συμβαίνει στη Γάζα.

Στη μετανεωτερική Ελλάδα της κατακερματισμένης συζήτησης, αυτή η συλλογιστική που θυμίζει περισσότερο whataboutism (σ.σ: υπεκφυγές μέσω αντικριτικής) συνοψίζεται στο ερώτημα «ναι αλλά για το τάδε δεν λέτε, κινητοποιήστε, οργανώνετε συναυλίες, ακτιβιστικές δράσεις».

Όπου τάδε, βάλτε οτιδήποτε δεν έχει σχέση με το εκάστοτε θέμα συζήτησης. Ακόμη και στις περιπτώσεις του «τάδε» που φέρνουν ως παράδειγμα κάθε φορά,  οι βολεμένοι επικριτές ουδέποτε πήραν κάποια σχετική πρωτοβουλία. Ούτε κινητοποίηση, ούτε συναυλία, ούτε ακτιβιστική δράση είδαμε ποτέ να διοργανώνεται από τους «ναι, αλλά για το τάδε δεν λέτε».

Στρεψοδικία

Αντίθετα, χρησιμοποιούν την ευαισθησία, το πάθος, το όραμα, την ιδεολογία, την ανιδιοτέλεια όλων εκείνων που επιλέγουν τον δρόμο της κινητοποίησης και της συμμετοχής, στρεψόδικα.

Από την υπόθεση των Τεμπών ως την γενοκτονία στη Παλαιστίνη, τα πληκτρολόγια (τους) παίρνουν φωτιά, προσφέροντας τα πιο απίθανα «ναι, αλλά για το τάδε δεν λέτε», για να κρύψουν τελικά τη διαφωνία τους με τον σκοπό. Για να μην πουν ότι στηρίζουν εκείνοι ένα κράτος που λειτουργεί ως τρομοκράτης, βαφτίζουν όλους όσοι παίρνουν θέση απέναντι στη γενοκτονία, φιλοτρομοκράτες.

Πιο πρόσφατο και πιο κακόγουστο -αν όχι γκροτέσκο- παράδειγμα αυτής της στρεψόδικης τακτικής ήταν οι αντιδράσεις για την Madleen και τους δώδεκα ακτιβιστές και ακτιβίστριες του πληρώματος που στόχευαν να σπάσουν συμβολικά τον αποκλεισμό της Γάζας μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια στην μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του πλανήτη.

Ρεσάλτο

Αντί να συζητούν για το παράνομο ρεσάλτο των ισραηλινών δυνάμεων σε διεθνή ύδατα, για τα χιλιάδες παιδιά που έχουν βρει μαρτυρικό θάνατο, συζητούν για το αν μετέφεραν ακτιβιστές ανθρωπιστική βοήθεια ικανή να λύσει το πρόβλημα των δύο εκατομμυρίων παλαιστινίων που λιμοκτονούν, για το αν η δράση χρηματοδοτείται από μη κυβερνητική οργάνωση προσκείμενη στην Τουρκία ενώ δεν παρέλειψαν να δημιουργήσουν με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης φωτογραφίες της Γκρέτα Τουνμπεργκ να πινει άπερολ στο κατάστρωμα στο ηλιοβασίλεμα με μια κεφίγια ριγμένη στους ώμους.

Κι όλα αυτά, όταν πριν 15 χρόνια, σε αντίστοιχη αποστολή ένα άλλο ρεσάλτο των ισραηλινών δυνάμεων στο Mavi Marmara άφησε 9 νεκρούς και κάποιες δεκάδες τραυματίες.

Ακόμη και στους επίσημους λογαριασμούς του, το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ, βάφτισε το Madleen «selfie yacht»· ο υπουργός Άμυνας χαρακτήρισε τους ακτιβιστές της πρωτοβουλίας Freedom Flotilla Coalition «εκπροσώπους Τύπου της Χαμάς», ενώ αποκάλεσε την 22χρονη Σουηδή ακτιβίστρια Γκρέτα Τουνμπεργκ «αντισημίτισσα».

Επικριτές

Τώρα, είναι σειρά της ελληνικής αποστολής ακτιβιστών που φιλοδοξεί να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας περπατώντας ως εκεί από την Αίγυπτο, να βαφτιστεί από τους βολεμένους επικριτές, «ακτιβισμός των σέλφι».

Τι κι αν την Πέμπτη, δεκάδες Έλληνες συμμετέχοντες είχαν κρατηθεί για περισσότερες από 10 ώρες από τις αιγυπτιακές Αρχές, ενώ πάνω στο τραπέζι ήταν σύμφωνα με το ρεπορτάζ κι η απέλαση τους, οι εγχώριοι επικριτές επιχειρούν να μειώσουν το March to Gaza σε επικοινωνιακό χάπενινγκ μειώνοντας τους συμμετέχοντες σε wannabe influencers.

Αν δεν είχαν σημασία πρωτοβουλίες σαν αυτές, αν δεν βοηθούσαν στη διάδοση του μηνύματος να μπει τέλος στη γενοκτονία, δεν θα είχε κινητοποιηθεί πέρα από την στρατιωτική δύναμη που έκανε το ρεσάλτο και πέρα από τις διπλωματικές πιέσεις που οδήγησαν στην κράτηση των ακτιβιστών του March to Gaza στην Αίγύπτο, ένας ολόκληρος επικοινωνιακός μηχανισμός εναντίον τους.

Οι κυβερνήσεις αποδεικνύεται πως είτε απέτυχαν παταγωδώς είτε δεν μπήκαν καν στον κόπο να πιέσουν να μπει τέλος στη γενοκτονία. Η ανθρωπιά του πλανήτη δοκιμάζεται στη Γάζα. Κι όσες κι όσοι ορθώνουν το ανάστημα τους απέναντι στην φρικαλεότητα, δεν χωράνε στο «ναι, αλλά για το τάδε δεν λέτε» των διαχρονικά βολεμένων επικριτών του πληκτρολογίου.