Η Sony εξαγοράζει τον Σνούπι: Στην Ιαπωνία με mega-deal εκατομμυρίων τα ιστορικά Peanuts

Με μια κίνηση που υπογραμμίζει την επιθετική της επέκταση στον χώρο της παγκόσμιας ψυχαγωγίας, η Sony κατέληξε σε οριστική συμφωνία για την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου των Peanuts.

Το deal, ύψους 457 εκατομμυρίων δολαρίων, δίνει στον ιαπωνικό κολοσσό τον έλεγχο ενός από τα πιο αγαπημένα και κερδοφόρα franchises στην ιστορία των κόμικς και των κινουμένων σχεδίων.

Η Sony Pictures Entertainment και η Sony Music Entertainment ανακοίνωσαν την εξαγορά του 41% των μετοχών της Peanuts Holdings από την καναδική WildBrain.

Με αυτή την κίνηση, η Sony, η οποία κατείχε ήδη το 39% του franchise από το 2018, αυξάνει το ποσοστό της στο εντυπωσιακό 80%, αφήνοντας το υπόλοιπο 20% στην οικογένεια του δημιουργού Τσαρλς M. Σουλτς.

Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τον Τσάρλι Μπράουν, τον Σνούπι και την υπόλοιπη παρέα που φιλοσοφεί τη ζωή με ενήλικη παιδικότητα, καθώς η Sony σκοπεύει να ενσωματώσει πλήρως το brand στο παγκόσμιο οικοσύστημά της.

Για τη Sony, η εξαγορά αυτή είναι πολλά περισσότερα από μια επέκταση στον κατάλογό της. Η εξαγορά των Peanuts είναι μια στρατηγική κίνηση για την ενίσχυση της παρουσίας της σε πολλαπλά επίπεδα: από τον κινηματογράφο και τη μουσική, μέχρι το gaming και τα καταναλωτικά προϊόντα.

Ο πρόεδρος της Sony Music Entertainment Japan, Shunsuke Muramatsu, δήλωσε ενθουσιασμένος για την ευκαιρία να «απογειώσει την αξία του brand Peanuts», εκμεταλλευόμενος το εκτεταμένο παγκόσμιο δίκτυο και την τεχνογνωσία του ομίλου.

Η Peanuts Holdings θα λειτουργεί πλέον ως ενοποιημένη θυγατρική της Sony, με την ηγεσία να μοιράζεται ανάμεσα στα τμήματα μουσικής και κινηματογράφου της εταιρείας.

Παρά την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, οι ισχύουσες συμφωνίες φαίνεται να παραμένουν σταθερές, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον.

Η WildBrain θα συνεχίσει να αποτελεί τον αποκλειστικό συνεργάτη παραγωγής για το νέο περιεχόμενο animation και θα διατηρήσει τον ρόλο του πράκτορα αδειοδότησης (licensing agent) σε συγκεκριμένες περιοχές της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας.

Επιπλέον, η αποκλειστική συνεργασία με το Apple TV+, η οποία ανανεώθηκε πρόσφατα μέχρι το 2030, δεν φαίνεται να επηρεάζεται, διασφαλίζοντας ότι οι νέες σειρές και τα ειδικά επεισόδια θα συνεχίσουν να βρίσκουν τον δρόμο τους προς το κοινό.

Αυτή η εξαγορά αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού της Sony να μετατραπεί από μια εταιρεία ηλεκτρονικών ειδών σε μια υπερδύναμη περιεχομένου.

Μετά την απόκτηση της Crunchyroll που κυριαρχεί στον χώρο του anime και τις επενδύσεις σε κολοσσούς όπως η Kadokawa και η Bandai Namco, η κυριαρχία στους Peanuts επιβεβαιώνει ότι η εταιρεία αναζητά «evergreen» τίτλους με διαγενεακή απήχηση.

Το έπος των Peanuts

Ο Σνούπι, με 75 χρόνια ιστορίας και εκατομμύρια θαυμαστές παγκοσμίως, αποτελεί το ιδανικό όχημα για αυτή τη μετάβαση, προσφέροντας σταθερά έσοδα από merchandise και theme parks, ενώ παράλληλα ανοίγει τον δρόμο για νέες κινηματογραφικές και ψηφιακές περιπέτειες.

H συμφωνία επιβεβαιώνει τη διαχρονική επιδραστικότητα των ηρώων που έγιναν ένα ισχυρό πολιτιστικό φαινόμενο με σπουδαίες επιδόσεις κάτι που πιθανότατα ο δημιουργός τους Σουλτς δεν φανταζόταν όταν εμπνεύστηκε αυτή την παρέα σε έναν κόσμο που αναδυόταν από τις στάχτες του πολέμου.

Ο Τσαρλς Μ. Σουλτς χάραξε με το μελάνι του τις πρώτες γραμμές ενός κόμικ που έμελλε να αλλάξει την παγκόσμια πολιτιστική σκηνή με την ελπίδα να φέρει χαμόγελο στα χείλη των αναγνωστών και κάποια έσοδα στο νοικοκυριό του.

Τα Peanuts, με πρωταγωνιστές τον μελαγχολικό Τσάρλι Μπράουν, τον ονειροπόλο Σνούπι και μια παρέα παιδιών-φιλοσόφων, ξεκίνησαν ως strip σε εφημερίδα και εξελίχθηκαν σε ένα επικό χρονικό της ανθρώπινης συνθήκης, δοσμένο με απαράμιλλη ευαισθησία και χιούμορ, που συνεχίζει να συγκινεί γενιές.

View this post on Instagram

A post shared by Charles M. Schulz Museum | The home of Snoopy & the Peanuts Gang (@schulzmuseum)

Στην αρχή, υπήρχε μια απλή ιδέα: η ζωή μέσα από τα μάτια παιδιών. Ο Τσαρλς Μ. Σουλτς, ένας ταπεινός καρτουνίστας από τη Μινεσότα, ξεκίνησε το 1950 να δημοσιεύει τα Li’l Folks, τα οποία σύντομα μετονομάστηκαν σε Peanuts.

Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τότε ότι αυτά τα απλά σκίτσα θα εξελίσσονταν σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο, ένα «έπος» που θα διήρκεσε 50 ολόκληρα χρόνια, μέχρι τον θάνατο του δημιουργού του το 2000, και θα συνέχιζε να ζει μέσα από ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, merchandise και τώρα, την κυριαρχία της Sony.

Ο Σουλτς δημιούργησε ένα μικρόκοσμο παιδιών που αντιμετώπιζαν τις μεγάλες ερωτήσεις της ζωής: την αγάπη, την απώλεια, την αποτυχία, την ελπίδα, τη μοναξιά.

Σοφοί με κοντά παντελόνια

Ο Τσάρλι Μπράουν αποτελεί το κέντρο αυτού του μικρόκοσμου, ενσαρκώνοντας τον μέσο άνθρωπο που έρχεται αντιμέτωπος με τη διαρκή αποτυχία. Είναι ένας χαρακτήρας βαθιά ευαίσθητος, στοχαστικός, αλλά και δύστροπος, που κουβαλά το βάρος ενός συμπλέγματος κατωτερότητας. Είτε προσπαθεί να κερδίσει σε έναν αγώνα μπέιζμπολ είτε να πετάξει έναν χαρταετό, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: η ήττα. Ωστόσο, αυτό που τον καθιστά ολοκληρωμένο χαρακτήρα είναι η αξιοθαύμαστη επιμονή του.

Όπως παρατηρεί ο Κρίστοφερ Κάλντγουελ, ο Τσάρλι Μπράουν είναι αρκετά αισιόδοξος ώστε να πιστεύει ότι η επόμενη φορά μπορεί να είναι διαφορετική, μετατρέποντας το αυτοκαταστροφικό πείσμα σε μια ηρωική πράξη ελπίδας. Αν και ο Σουλτς απέφευγε να παραδεχτεί ότι ο χαρακτήρας ήταν ο ίδιος του ο εαυτός, παραδεχόταν ότι όλο το στριπ αποτελούσε μια προσωπική έκφραση των δικών του φόβων και αποφασιστικότητας.

Ο Σνούπι, το διάσημο μπιγκλ της παρέας, είναι μια ιδιοφυής μείξη αθωότητας και εγωισμού. Παρόλο που διατηρεί τη φύση ενός σκύλου, ο Σουλτς του χάρισε έναν ανθρώπινο τρόπο σκέψης και μια σειρά από alter ego που εμπλουτίζουν το σύμπαν του κόμικ. Από τον «παγκοσμίου φήμης» δικηγόρο μέχρι τον χειρουργό, ο Σνούπι χρησιμοποιεί τη φαντασία του για να ξεφύγει από τα όρια του σκυλόσπιτού του — το οποίο, αν και δεν βλέπουμε ποτέ εσωτερικά, λέγεται ότι κρύβει πίνακες του Βαν Γκογκ και μια βιβλιοθήκη.

Η αλαζονική του εμμονή για ανεξαρτησία συγκρούεται συχνά με την πραγματική του εξάρτηση από τους ανθρώπους, δημιουργώντας έναν χαρακτήρα που ακροβατεί ανάμεσα στη ζωώδη φύση και την ανθρώπινη πολυπλοκότητα.

Τα δύο αδέλφια, η Λούσι και ο Λάινους, εκπροσωπούν δύο εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις της ζωής. Η Λούσι είναι αυταρχική, σαρκαστική και γεμάτη μια παραπλανητική αυτοπεποίθηση. Η παρουσία της ως «ψυχιάτρου» που χρεώνει πέντε σεντς αποτελεί μια αιχμηρή παρωδία της ιατρικής αυθεντίας, με την ίδια να μην διστάζει να εκστομίσει σκληρές αλήθειες.

Από την άλλη, ο Λάινους είναι ο πνευματικός φάρος της παρέας. Εισάγει στοιχεία θεολογίας, φιλοσοφίας και πολιτικής, διαθέτοντας μια ηθική συγκρότηση που σπανίζει. Παρά την ευφυΐα του, παραμένει ένα παιδί που αναζητά ασφάλεια στον αντίχειρά του και την εμβληματική κουβέρτα του — μια έμπνευση του Σουλτς από τα δικά του παιδιά, που εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σύμβολα της παγκόσμιας εικονογραφίας.

Η Πέπερμιντ Πάτι και η Μάρσι προσφέρουν μια διαφορετική κοινωνική οπτική, καθώς κινούνται σε έναν κύκλο έξω από τον άμεσο έλεγχο του Τσάρλι Μπράουν. Η Πάτι, ένα δυναμικό αγοροκόριτσο με «καταστροφική μονομανία», παλεύει με τις δυσκολίες του σχολείου και την απουσία της μητέρας της, συχνά παρεξηγώντας την πραγματικότητα με κωμικοτραγικό τρόπο.

Δίπλα της, η Μάρσι λειτουργεί ως ο ήρεμος, διορατικός παρατηρητής. Αν και αποκαλεί την Πάτι «κύριο», είναι εκείνη που «βλέπει την αλήθεια των πραγμάτων», διαθέτοντας τη σοφία ενός ανθρώπου που κατανοεί τον κόσμο μέσα από τη μελέτη και την εσωτερική ησυχία. Αυτό το δίδυμο συμπληρώνει το έπος των Peanuts, αποδεικνύοντας ότι η αλήθεια κρύβεται συχνά στις πιο απρόσμενες φιλίες.

Δευτεραγωνιστές; Όχι ακριβώς

Βέβαια το σύμπαν των Peanuts δεν θα ήταν ποτέ το ίδιο χωρίς το πλούσιο μωσαϊκό των δευτερευόντων χαρακτήρων που πλαισιώνουν τον Τσάρλι Μπράουν και τον Σνούπι. Από τον βιρτουόζο του πιάνου Σρέντερ μέχρι το μικροσκοπικό πουλί Γούντστοκ, κάθε φιγούρα κουβαλά μια δική της φιλοσοφία, προσφέροντας χιούμορ, κοινωνικό σχολιασμό και μια βαθιά ανθρώπινη ματιά στις παραξενιές της καθημερινότητας.

Η δύναμη του έπους που δημιούργησε ο Τσαρλς Σουλτς έγκειται στην ικανότητά του να δίνει φωνή σε διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητας μέσα από μια σειρά τακτικών χαρακτήρων.

Η Σάλι Μπράουν, η μικρότερη αδελφή του Τσάρλι, εκπροσωπεί την αντίσταση στο άκαμπτο εκπαιδευτικό σύστημα. Με τη δική της, ιδιαίτερη χρήση της αγγλικής γλώσσας και τη θεατρικότητα που επιδεικνύει στις προφορικές εξετάσεις, η Σάλι γελοιοποιεί τη στείρα απομνημόνευση, επιλέγοντας το σασπένς και τα λογοπαίγνια για να καλύψει το κενό των οδηγιών που η ίδια θεωρεί διφορούμενες. Είναι η φωνή της παιδικής λογικής που συγκρούεται με τον κόσμο των ενηλίκων.

Στον αντίποδα της Σάλι βρίσκεται ο Σρέντερ, ένας φανατικός θαυμαστής του Μπετόβεν που ζει για τη μουσική του. Πάνω στο μικρό του πιάνο-παιχνίδι, ο Σρέντερ βρίσκει μια διέξοδο από τον κόσμο, ενώ παράλληλα γίνεται ο αποδέκτης της ανεκπλήρωτης αγάπης της Λούσι. Η προσήλωσή του στην τέχνη είναι τόσο απόλυτη, που η λήθη των γενεθλίων του Μπετόβεν αποτελεί γι’ αυτόν ένα ασυγχώρητο σφάλμα.

Την ίδια στιγμή, ο Σουλτς δεν δίστασε να αγγίξει κοινωνικά ζητήματα μέσα από τον Φράνκλιν. Η προσθήκη του πρώτου μαύρου χαρακτήρα το 1968, μετά από πρόταση αναγνώστη στον απόηχο της δολοφονίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ήταν μια κίνηση τολμηρή. Ο Φράνκλιν, ένας «φυσιολογικός» χαρακτήρας που παρατηρεί τις παραξενιές των άλλων, εντάχθηκε στο στριπ χωρίς πατροναριστική διάθεση, ενισχύοντας την αίσθηση ότι ο κόσμος των Peanuts είναι ένας κόσμος που χωράει τους πάντες.

Η δημοτικότητα χαρακτήρων όπως ο Πιγκ Πεν, που περιβάλλεται μόνιμα από ένα σύννεφο σκόνης, αποδεικνύει ότι το κοινό αγάπησε ακόμα και τις πιο ακραίες εκφράσεις της παιδικής φύσης. Παράλληλα, ο Γούντστοκ, το μικροσκοπικό πουλί που επικοινωνεί μόνο με τιτιβίσματα, προσφέρει ένα εύθυμο αλλά ουσιαστικό υπαρξιακό σχόλιο. Ο Γούντστοκ έχει πλήρη επίγνωση του μικρού του μεγέθους απέναντι σε έναν τεράστιο κόσμο, αποτελώντας τον πιστό φίλο του Σνούπι και τον συνδετικό κρίκο με το στοιχείο της φαντασίας.

Τέλος, ο Σπάικ, ο αδελφός του Σνούπι που ζει απομονωμένος στην έρημο της Καλιφόρνιας, ολοκληρώνει αυτό το μωσαϊκό χαρακτήρων, θυμίζοντάς μας ότι η μοναχικότητα είναι και αυτή μέρος της ανθρώπινης (ή σκυλίσιας) εμπειρίας. Όλοι αυτοί οι χαρακτήρες, υπό τη νέα ομπρέλα της Sony, ετοιμάζονται να αφηγηθούν τις ιστορίες τους σε μια νέα γενιά, αποδεικνύοντας ότι το έπος του Σουλτς παραμένει πιο ζωντανό από ποτέ.

Μύθος από μελάνι

Τα Peanuts δεν περιορίστηκαν ποτέ στις εφημερίδες. Γρήγορα μεταπήδησαν στην τηλεόραση, με τις χριστουγεννιάτικες και αποκριάτικες παραγωγές τους να γίνονται μέρος της παγκόσμιας κουλτούρας.

Η μουσική του Βινς Γκουαράλντι, με το χαρακτηριστικό της τζαζ άρωμα, έγινε συνώνυμη με την παιδική αθωότητα και τη μελαγχολία. Οι φράσεις και οι ιδέες των Peanuts ενσωματώθηκαν στην καθημερινή γλώσσα, αποδεικνύοντας την ανεξίτηλη επιρροή τους.

Σήμερα, 75 χρόνια μετά την πρώτη τους εμφάνιση, τα Peanuts συνεχίζουν να είναι επίκαιρα. Η πρόσφατη εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου από τη Sony έναντι 457 εκατομμυρίων δολαρίων, επιβεβαιώνει την τεράστια εμπορική και πολιτιστική τους αξία.

View this post on Instagram

A post shared by Snoopy And The Peanuts Gang (@snoopygrams)

Η Sony, με το παγκόσμιο δίκτυό της, έχει πλέον την ευθύνη να διαφυλάξει την κληρονομιά του Σουλτς, ενώ παράλληλα θα ανοίξει νέους δρόμους για τον Τσάρλι Μπράουν και τον Σνούπι στον ψηφιακό κόσμο, σε ταινίες, παιχνίδια και νέες σειρές. Το έπος των Peanuts δεν τελειώνει ποτέ. Είναι μια αιώνια ιστορία για τη ζωή, την αγάπη και την ατελείωτη αναζήτηση της ευτυχίας και για αυτό πρέπει να μείνει για πάντα εδώ.