Το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα στις 11 Αυγούστου – Η Κέρκυρα θυμάται και γιορτάζει

Στις 11 Αυγούστου, η Κέρκυρα ζει μία από τις σημαντικότερες και πιο κατανυκτικές στιγμές της: τον εορτασμό του θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνα, με το οποίο έσωσε το νησί από την οθωμανική πολιορκία το 1716.

Σύμφωνα με την παράδοση, όταν οι Οθωμανοί – με ισχυρό στόλο και στρατό – πολιορκούσαν την Κέρκυρα, ο Άγιος Σπυρίδων εμφανίστηκε ως μοναχός κρατώντας αναμμένο δαυλό και τρομοκράτησε τους επιτιθέμενους, οι οποίοι τράπηκαν σε φυγή. Η επέμβασή του θεωρήθηκε θαυματουργή και σφράγισε για πάντα τη σχέση των Κερκυραίων με τον πολιούχο και προστάτη τους.

Η λιτανεία του σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα βρίσκεται στην καρδιά του εορτασμού. Ξεκινά νωρίς το πρωί από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα και ακολουθεί πορεία η οποία περικλείει τα ενετικά τείχη, σε ανάμνηση της τότε πολιορκίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης της Κέρκυρας, πλήθος ιερέων, στρατιωτικά αγήματα, εκπρόσωποι των Αρχών και εκατοντάδες πιστοί συμμετέχουν, δημιουργώντας μια εικόνα που συνδυάζει την πνευματικότητα με την ιστορική μνήμη.

«Στις 11 Αυγούστου η Κέρκυρα σταματά – Η μέρα ανήκει στον Άγιο»

Ιδιαίτερη θέση έχουν οι φιλαρμονικές της πόλης, που συνοδεύουν τη λιτανεία με επιβλητικό ήχο. Η ιστορική Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας (Παλαιά), η Μάντζαρος και ο Καποδίστριας παίζουν εμβατήρια, δίνοντας στην ατμόσφαιρα μια υποβλητική, σχεδόν θεατρική ένταση. Για τους Κερκυραίους, ο ήχος αυτός δεν είναι απλώς μουσική· είναι μνήμη.

Η διαδρομή περνά από την πλατεία Σπιανάδα και το φημισμένο Λιστόν, όπου χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται, παρά την καλοκαιρινή ζέστη, για να δουν από κοντά το ιερό σκήνωμα του Αγίου.

Οι παλαιοί λένε πως «στις 11 Αυγούστου η Κέρκυρα σταματά», γιατί ό,τι κι αν έχεις να κάνεις η μέρα ανήκει στον Άγιο.

Η τελετή κλείνει με την επιστροφή του σκηνώματος στον ναό, ενώ οι καμπάνες ηχούν και οι φιλαρμονικές συνοδεύουν το «μπάσιμο», όπως αποκαλούν οι ντόπιοι την είσοδο του Αγίου Σπυρίδωνα στον ναό.

Για τους Κερκυραίους, αυτή η μέρα δεν είναι μόνο ανάμνηση ενός θαύματος· είναι κομμάτι της ταυτότητάς τους, μια ζωντανή γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, που κάθε χρόνο ενώνει πίστη, ιστορία και μουσική σε μια μοναδική εμπειρία.

Για όσες και όσους έχουν ζήσει εδώ, αλλά και όσους έχουν κερκυραϊκή καταγωγή, το εορταστικό κλίμα αυτών των ημερών τους θυμίζει τις ρίζες τους. Τη βαθειά σχέση τους με τον χρόνο και τον τόπο. Έναν τόπο, που μπορεί να αλλάζει πια σε μεγάλο βαθμό από τον υπερτουρισμό, αλλά ακόμα θυμίζει ότι οι κοινότητες αντέχουν στο χρόνο.