Ντονατέλα Βερσάτσε και Μιούτσια Πράντα: Η εξαγορά, η φιλία και το μεγάλο στοίχημα

Στα χαρτιά μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικές, στην πραγματικότητα όμως οι δύο γυναίκες της ιταλικής μόδας Μιούτσια Πράντα και Ντονατέλα Βερσάτσε έχουν περισσότερα κοινά από όσα διακρίνει το γυμνό μάτι σημειώνει η Λίσα Άρμστρονγκ στην Telegraph για τις δύο περσόνες που η πρόσφατη εξαγορά των οίκων τους, έφερε κοντά.

Αν και η εξαγορά έμοιαζε έκπληξη, για όσους γνωρίζουν τις δυναμικές και τις σχέσεις στην ιταλική μόδα, το νέο δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό στην εξέλιξη του.

Η φιλία μεταξύ της 69χρονης Ντονατέλα Βερσάτσε και της 75χρονης Μιούτσια Πράντα μετράει τουλάχιστον 15 χρόνια ή και περισσότερο.

Τόσο πολύ, που όταν η Βερσάτσε πρόσφατα αποχώρησε από τη μπράντα της, όσοι γνώριζαν ήταν σίγουροι ότι η Πράντα θα ήταν η ιδανική διάδοχος να αποκτήσει τον οίκο Versace από την Capri Holdings που κατέχει επίσης τις Jimmy Choo και Coach.

Ενώ υπάρχουν πολλοί που θαυμάζουν την αντοχή και το χιούμορ της Βερσάτσε μπροστά στις πολλές και σοβαρές οικογενειακές τραγωδίες – αρχής γενομένης από τη δολοφονία του αγαπημένου της αδελφού, Τζιάνι, το 1997 – λίγοι την αναγνωρίζουν ως μια εμβληματική δύναμη στο σχέδιο και τη μόδα σχολιάζει η Άρμστρονγκ.

Η Ντονατέλα Βερσάτσε ήταν πάντα καλύτερη ως το πρόσωπο της επιχείρησής της παρά ως η κινητήρια δύναμη στα ατελιέ.

Στον αντίποδα η Μιούτσια Πράντα απολαμβάνει το σεβασμό ως σχεδιάστρια για περισσότερες από τρεις εξαιρετικές δεκαετίες.

Μια διανοούμενη, που της αρέσει να συναναστρέφεται με κορυφαίους καλλιτέχνες (Κάρστεν Χόλερ) και αρχιτέκτονες (Ρεμ Κούλχας, του οποίου το Fondazione Prada έχει ενισχύσει σημαντικά την πολιτιστική πρωτεύουσα του Μιλάνου από την έναρξή του το 2015), η Πράντα φαίνεται να είναι όλα όσα η φίλη της δεν είναι.

Ενώ η Βερσάτσε ήταν πάντα το κλασικό «κορίτσι του πάρτι», η Πράντα ήταν σοβαρή χωρίς ποτέ να έχει συνδεθεί με σκάνδαλο.

Το μόνο κόμμα που την ενδιέφερε ήταν το κομμουνιστικό κόμμα της Ιταλίας το οποίο και υποστηρίζει, ντυμένη συνήθως με Saint Laurent.

Γεννημένη σε μια πλούσια αστική οικογένεια που έκανε περιουσία και όνομα κατασκευάζοντας δερμάτινα είδη, η Πράντα πήρε την κληρονομιά της οικογένειας και την αποθέωσε σε μια μπράντα μόδας με επιτυχίες και επιδραστικότητα όσο λίγες.

Η Πράντα καθιέρωσε το γκρι χρώμα ως δύναμη, η Βερσάτσε πάλι, έχει αδυναμία στο χρυσό.

Versace

Η Βερσάτσε εκπροσωπούσε τον αισθησιακό, επικίνδυνο νότο της Ιταλίας τη στιγμή που η Πράντα ήταν το σύμβολο του πιο επιχειρηματικού, «σοβαρού» βορρά.

Η Βερσάτσε ντυνόταν με κορσέδες και τεράστια διαμάντια, η Πράντα ντυνόταν σαν μια πλούσια επιμελήτρια μουσείου. Αγαπούσε και αυτή τα διαμάντια, αλλά τα δικά της ήταν αντίκες, από την S J Phillips, στο Λονδίνο, και συχνά φορούσε τις καρφίτσες της στραμμένες προς τα πίσω ώστε να μην λάμπουν.

Κάποτε είχε πει ότι θεωρούσε το «σέξι, βαρετό». Από την άλλη, η Βερσάτσε είναι μια φιγούρα με εκτυφλωτικό σεξ απίλ. Οι ετικέτες τους αντικατοπτρίζουν τις αντιθέσεις τους, η μία κρυπτική και ακατανόητη, η άλλη ένα ανοιχτό βιβλίο με πολύχρωμες εικόνες.

Παρά τις φαινομενικές αντιθέσεις τους, οι δύο γυναίκες είναι φίλες. «Ρώτησα τη Βερσάτσε πώς γνωρίστηκαν σε μια συνέντευξη το 2018. Ήταν κατάλληλα ασαφής. ‘Κάπου, σε μια εκδήλωση, κάποτε…’ μου απάντησε» γράφει η Άρμστρονγκ.

Για τι μιλούν οι δύο ετερόκλητες κυρίες της ιταλικής μόδας; Για αρχή, είναι και οι δύο γιαγιάδες. Επίσης έχουν και οι δύο μια εντυπωσιακή αίσθηση του χιούμορ αμφισωητώντας, η κάθε μια από τη δική της κερκίδα, τα καθιερωμένα.

Prada

Επίσης οι Βερσάτσε και Πράντα συνδέονται βαθειά ως δημόσιες γυναίκες σε μια βιομηχανία που εξακολουθεί να διοικείται κυρίως από άνδρες.

Φεμινίστριες στην πράξη, και η Πράντα και η Βερσάτσε αναιρούν όσα μπορείς να υποθέσεις για αυτές.

«Είμαι ο χειρότερος τύπος fashionista» είχε εξομολογηθεί η Πράντα σε συέντευξη της το 2019. «Ξέρω πότε κάτι έχει τελειώσει πριν το καταλάβουν οι άλλοι. Δεν ξέρω πώς. Απλά το ξέρω».

Και εδώ είναι το σημείο που αυτή η συμφωνία ανάμεσα στους δύο οίκους, αποκτά εξαιρετικό ενδιαφέρον σχολιάζει η Άρμστρονγκ.

Όπως η Capri Holdings, αλλά με πολύ περισσότερη επιτυχία, ο όμιλος Prada έχει φιλοδοξίες να χτίσει ένα χαρτοφυλάκιο υψηλής μόδας εδώ και χρόνια.

Σε ένα πεδίο δράσης που κυριαρχείται από δύο άπληστους γίγαντες – την LVMH και την Kering – η Πράντα (η γυναίκα αλλά και η εταιρεία που κουβαλάει το όνομα της) έχει αποδειχθεί ευέλικτη και έξυπνη.

Από την πανδημία, τόσο η Prada όσο και η αδελφή της ετικέτα Miu-Miu (ονομασία που έχει προκύψει από το υποκοριστικό που χρησιμοποιεί η Μιουτσία Πράντα για τους φίλους της) έχουν ξεπεράσει την υπόλοιπη αγορά πολυτελών ετικετών κατά περίπου 8% ετησίως.

Επιπλέον, 36 χρόνια μετά την πρώτη της εμφάνιση στην πασαρέλα στο Μιλάνο, η Prada – και οι επιδείξεις της – συνεχίζουν να είναι ένα από τα δημιουργικά, καθοριστικά event της σεζόν.

Από την άλλη πλευρά, ο οίκος Versace έχει δει την ανάπτυξη του να φρενάρει γράφει η Telegraph.

Αγοράστηκε από την Capri Holdings το 2018 για 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια, και πωλήθηκε στην Prada για 1,38 δισεκατομμύρια δολάρια – ήταν μια ευκαιρία που όμως, πρέπει να φέρει έσοδα.

Η βιομηχανία της μόδας δεν έχει οίκτο. Έτσι, αν οι δυνάμεις του ομίλου Prada φέρουν στο τραπέζι όσα πρέπει, ο οίκος Versace έχει τεράστιες δυνατότητες να φέρει τα έσοδα του, έστω και λίγο, ανάλογα με τη φήμη του.

Ο οίκος Versace θα έπρεπε να είναι μια μάρκα δέκα δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο -τουλάχιστον- και η Πράντα με τον Μπερτέλι ξέρουν τι διορθωτικές κινήσεις πρέπει να κάνουν για να τοποθετήσουν το νέο τους απόκτημα εκεί που θα έπρεπε να είναι.

Versace

Το 2019, ακριβώς όταν η κύρια γραμμή της Prada φαινόταν να χάνει σε δυναμική, ο όμιλος προσέλαβε τον Βέλγο σχεδιαστή Ραφ Σίμονς, ο οποίος είχε προηγουμένως διατελέσει δημιουργικός διευθυντής στους Dior και Calvin Klein, για να εργαστεί ως δημιουργικός συνεργάτης με τη Μιούτσια Πράντα. Τα αποτελέσματα, αν και στην αρχή διχαστικά, μόλις βρήκαν τον ρυθμό τους, απογείωσαν τη μπράντα.

Το ίδιο έγινε και με την πιο επιτυχημένη ετικέτα στη μόδα του 2024, τη Miu-Miu, που διοικείται δημιουργικά από τη Μιούτσια Πράντα και μια εκλεκτική ομάδα που έχει επιλέξει.

Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Πράντα μπορεί να είναι η ικανότητά της να διατηρεί μια πιστή ομάδα ταλέντων που την τροφοδοτούν και την προκαλούν να ανανεώσει το χάρτη της μόδας με τόλμη και εφευρετικότητα.

Όταν ο Ντάριο Βιτάλε, ο δημιουργικός διευθυντής της Μiu-Miu, αποχώρησε τον περασμένο μήνα για να αναλάβει τoν οίκο Versace, η μετακίνηση του ήταν μια σαφής ένδειξη ότι ο όμιλος Prada παρακολουθούσε στενά τον οίκο Versace -με φροντίδα.

Για την Άρμστρονγκ και άλλους συντάκτες μόδας, είναι σαφές τι πρέπει να γίνει.

Prada

«Δεν υπήρξε ποτέ μια αξιοπρεπής συλλογή τσαντών ή παπουτσιών Versace (ο οικονομικός πυλώνας οποιασδήποτε μεγάλης μάρκας μόδας σήμερα). Eπίσης και παραδόξως, δεδομένου του στιλ που υπερασπίζεται, δεν υπάρχει καμία σειρά καλλυντικών, ή κάποιο άρωμα. Ποτέ!» υπογραμμίζει.

Ο οίκος Versace ωστόσο έχει ένα μεγάλο θησαυρό. Ένα εκπληκτικό αρχείο πραγματικά καινοτόμων σχεδίων, όχι μόνο από την εποχή του Τζιάνι, αλλά και από την εποχή της Ντονατέλα.

Αυτή ήταν που προήδρευε της ομάδας σχεδιασμού που δημιούργησε το φόρεμα της Τζέι Λο που έγραψε ιστορία το 2000 – ένα κομμάτι μόδας με τέτοια ιογενή γοητεία που έγινε αφορμή για να αναπτυχθεί και η αναζήτηση εικόνας της Google.

Παρά τις φαινομενικά ακραία αντίθετες διαφορετικές αισθητικές τους, αυτές οι δύο δυνάμεις μπορούν να χτίσουν πολλά στη βιομηχανία της ιταλικής μόδας.

Versace

Σε κάθε περίπτωση, ο Μπερτέλι υπόσχεται «να συνεχίσει την κληρονομιά του Versace γιορτάζοντας και επαναερμηνεύοντας την τολμηρή και διαχρονική αισθητική της. Ταυτόχρονα, θα της παρέχουμε μια ισχυρή πλατφόρμα, ενισχυμένη από χρόνια συνεχών επενδύσεων και ριζωμένη σε μακροχρόνιες σχέσεις. Ο όμιλος μας είναι έτοιμος και καλά τοποθετημένος για να γράψει μια νέα σελίδα στην ιστορία του Versace, αντλώντας από τις αξίες του ομίλου, ενώ συνεχίζει να δημιουργεί με αυτοπεποίθηση και στοχοπροσήλωση».

Μπορεί να είναι επώδυνο, αρχικά για τη Βερσάτσε να παρακολουθεί αυτή την επόμενη πράξη από έξω όμως υπήρξαν τόσες πολλές φορές, από τον θάνατο του αδελφού της και μετά, που οι ευθύνες και οι απαιτήσεις για μια ετικέτα μόδας σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πεδίο, έμοιαζαν αβάσταχτες για τη Ντονατέλα.

Ίσως, τελικά, αυτό είναι και η καλύτερη και πιο ανακουφιστική της έξοδος.

Δημιουργία του Τζιάνι Βερσάτσε για τον επώνυμο οίκο του, το 1987