Παντρεύεσαι μικρότερο; Το πάθαμε κι εμείς. Μάθε όλα όσα δεν θα σου πει κανένας άλλος.
Χριστίνα Μπίθα Μέχρι τη στιγµή που γνώρισα τον Νικόλα η λέξη «µικρότερος» για µένα αναλωνόταν αποκλειστικά σε αξιολογήσεις (π.χ., πήρα µικρότερο βαθµό από εκείνον που υπολόγιζα) ή σε ειδήσεις (π.χ., ο µετασεισµός στην τάδε περιοχή ήταν µικρότερος). Δεν µε είχε αγγίξει ούτε µία φορά το σύνδροµο Mrs. Robinson: η προοπτική να ερωτευτώ κάποιον που θεωρούσε […]
Μέχρι τη στιγµή που γνώρισα τον Νικόλα η λέξη «µικρότερος» για µένα αναλωνόταν αποκλειστικά σε αξιολογήσεις (π.χ., πήρα µικρότερο βαθµό από εκείνον που υπολόγιζα) ή σε ειδήσεις (π.χ., ο µετασεισµός στην τάδε περιοχή ήταν µικρότερος). Δεν µε είχε αγγίξει ούτε µία φορά το σύνδροµο Mrs. Robinson: η προοπτική να ερωτευτώ κάποιον που θεωρούσε τα ’80s καλτ εποχή δεν ήταν καθόλου, µα καθόλου δελεαστική. Γιατί η χαίτη και η Τόλµη και γοητεία υπήρξαν για µένα µια πραγµατικότητα –ήθελα κάποιον για να µοιραζόµαστε τις αναµνήσεις µας σε κοινές βάσεις, όχι να πρέπει να του εξηγώ στα καλά καθούµενα ποιος ήταν ο Ριτς. Οπότε έκανα σχέσεις ή µε συνοµήλικους ή µε λίγο µεγαλύτερους (έσπασα το προσωπικό µου ρεκόρ όταν έφτασα τη δεκαπενταετία). Απ’ ό,τι φαίνεται αυτή η αποστροφή µου ήταν vice versa γιατί όσο εγώ δεν ενδιαφερόµουν για µικρότερους άλλο τόσο δεν µε πλησίαζαν εκείνοι. Αλλά, ποτέ. Λες και στο µέτωπό µου έγραφε «µακριά, ενδιαφερόµαστε µόνο για προχωρηµένες ηλικίες». Η δε κολλητή µου τους προσήλκυε όπως το µέλι τις αρκούδες.
Ή µικρός µικρός παντρέψου ή µικρός καλογερέψου
Όταν είδα το Νικόλα στο απέναντι τραπέζι κατάλαβα ότι αυτός ήταν. Όταν κάθησε έπειτα από λίγο δίπλα µου ήθελα να πεθάνω από ευτυχία. «Πόσων χρόνων είσαι;» «32, εσύ;» «26». Για πρώτη φορά αποφάσισα να είµαι cool µε το θέµα. «Δεν σου φαίνεται». «Ούτε εσένα». Στην πραγµατικότητα ήθελα να του φωνάξω ότι εκείνη τη στιγµή δεν έδινα δεκάρα αν µας φαινόταν ή όχι. Ήµουν έξαλλη. Απ’ όλους τους καλεσµένους αυτού του γάµου βρήκε να µου αρέσει ο συγκεκριµένος; Κάποιος που όχι µόνο τον περνούσα κοντά µία δεκαετία αλλά ήταν και από άλλη χώρα; Μία ήταν η λύση, να εξαφανιστώ. Τρία χρόνια αργότερα τον παντρεύτηκα.
Την ηµέρα του γάµου δύο πράγµατα σκεφτόµουν, αν θα θυµηθούν να φέρουν τις βέρες στο Δηµαρχείο και αν πραγµατικά είναι χαρούµενη η µαµά του Νικόλα που ο γιος της παντρευόταν µία µεγαλύτερή του. Ευτυχώς δεν µας είχε δοθεί η ευκαιρία για µια τετ – α – τετ συνοµιλία, οπότε είχαµε παραµείνει σε κλισέ του τύπου «τι ωραίο κλίµα που έχετε εδώ, σ’ εµάς χιονίζει τώρα». Βέβαια οι Γάλλοι πλέον δεν παντρεύονται καν και η Κάρλα Μπρούνι, πριν γίνει πρώτη κυρία, είχε παρατήσει τον τότε εραστή της για το γιο του. Και η διαφορά µας στο κάτω – κάτω δεν ήταν και µεγαλειώδης –δεν έφτανε καν τα εφτά, γρουσούζικα, χρόνια, για να µη µιλήσω για τα είκοσι που έχει η πιο γνωστή Γαλλίδα τηλεπαρουσιάστρια από τον εδώ και τρία χρόνια κούκλο φίλο της. Πρόσφατα πάντως, ενώ βρισκόµουν µαζί µε την πεθερά µου σε µια κοινωνική εκδήλωση στην πατρίδα της, µια φίλη της µε ρώτησε, σε τρίτο πρόσωπο, «πόσων χρόνων είναι εκείνη;» «Ποια;» ρώτησα εγώ. Με έδειξε ανυπόµονα µε το δάχτυλο. «Εσείς». «38», απάντησα πάρα πολύ γρήγορα κι εκείνη γούρλωσε κάπως τα µάτια και γύρισε αυθόρµητα προς την πεθερά µου, που απάντησε επίσης πολύ γρήγορα,»ουί, ουί, 38″. Θέλω να πιστεύω πως όλο αυτό ήταν επειδή, ακριβώς, δεν µου φαίνεται.
Πάντως αυτή που είχε σοκαριστεί σίγουρα στην αρχή µε τη διαφορά ηλικίας ήταν η µαµά µου –αλλά προκειµένου να µε δει µε νυφικό θα µε άφηνε να παντρευτώ ακόµα και µέλος της Λεγεώνας των Ξένων. Επίσης οι φίλοι µου, τους οποίους έβριζα κάθε φορά που µου έκαναν προξενιά µε µικρότερους, νόµιζαν στην αρχή ότι τους έκανα πλάκα και µε πίστεψαν µόνο όταν ρώτησαν οι ίδιοι το γαµπρό την ηλικία του. «Τελικά σε τύλιξε το τεκνό», έγραφε η κοινή ευχετήρια κάρτα τους.
Άγρια νιάτα
Το «τεκνό», πάντως, δεν συµπεριφέρθηκε ποτέ ως τέτοιο. Αντίθετα, από την πρώτη µέρα µας ως νιόπαντροι άρχισε να συµπεριφέρεται σαν πολύ µεγαλύτερος. «Εσείς οι Έλληνες ποτέ δεν αποταµιεύετε». «Εσείς οι γυναίκες δεν σκέφτεστε ποτέ λογικά». «Περίµενε να σου δείξω εγώ πώς λειτουργεί αυτό, θα το σπάσεις». «Γιατί δεν οδηγείς;» Μία µόνο –και τελευταία –φορά αναφέρθηκε στη διαφορά µας, όταν του µιλούσα για έναν πρώην µου έξι χρόνια µεγαλύτερο. «Α, οπότε κι εσύ µετά βρήκες το ακριβώς αντίθετο», είχε χαριτολογήσει. «Δεν σε βρήκα εγώ, εσύ µε βρήκες», ήρθε αµέσως η απάντηση, την οποία έκανα πρόβες για µήνες. Έκτοτε δεν το σχολίασε ξανά. Η µόνη που το σχολιάζει είµαι εγώ και µάλιστα σχεδόν κάθε µέρα, αφού τον φωνάζω χαϊδευτικά «µικρέ µου Γάλλε» και νοµίζω ότι θα τον φωνάζω έτσι ακόµα κι όταν γίνει 80. Κάποιες φορές του φέροµαι σαν η µεγαλύτερη, όπως τότε που µιλούσα στο σταθερό µε µια φίλη κι εκείνος ήθελε το τηλέφωνο. Μου έκανε νοήµατα ανά δέκα λεπτά, ώσπου, φοβερά εκνευρισµένη, τον έβρισα δυνατά. «Με πρόσβαλε αυτό που έκανες», µου είπε ήρεµα µετά. «Να µου µιλήσεις µε αυτό τον τρόπο µπροστά στη φίλη σου». Αισθάνθηκα αυτοµάτως σαν να είχα κλοτσήσει εκείνη τη στιγµή ένα κουτάβι. Ήταν γεγονός, πολύ πιο δύσκολα θα µιλούσα έτσι σε κάποιο συνοµήλικό µου, τόσο αυθόρµητα.
Ένα άλλο άδικο αυτής της ιστορίας, για µένα, είναι πως όταν ο Νικόλας θα γίνει 45 εγώ θα είµαι 51 και τότε πια θα φαίνεται. Για την ώρα βρίσκοµαι σε ένα συνεχές trance. Να µην παχύνω, να µην κάνω ρυτίδες, να µη χάσω τη γράµµωση στους µυς µου. «Φρικάρω τελείως όταν βλέπω γυναίκες µε τα µπράτσα τους χαλαρωµένα», µου είπε µια µέρα εκείνος ξεφυλλίζοντας αµέριµνα ένα περιοδικό. Εγώ του είπα «πάω τουαλέτα» και έµεινα εκεί µέσα κλειδωµένη για τουλάχιστον ένα τέταρτο, κουνώντας τα µπράτσα πάνω – κάτω σαν τρελή, µέχρι να βεβαιωθώ πως ήταν στη θέση τους, προς το παρόν. «Γιατί δεν κάνεις κι εσύ ένα σπορ;» ήταν άλλη µία πρότασή του που µε είχε κάνει ράκος. «Έκανα κολυµβητήριο, δεν θυµάσαι, τώρα πια δεν προλαβαίνω», είχα περάσει αµέσως στην αντεπίθεση, αλλά το ίδιο βράδυ είδα όνειρο ότι ο Νικόλας κολυµπούσε µπροστά µου, εγώ έβαλα τα δυνατά µου να τον προλάβω αλλά, κάνοντας κρόουλ, ανακάλυψα πως τα µπράτσα µου ήταν τόσο ξεχειλωµένα που ακουµπούσαν σχεδόν στον πάτο της πισίνας.
Δεν είναι µόνο το γεγονός ότι είναι µικρότερος. Είναι και µανιακός µε τα σπορ και την υγιεινή διατροφή. Και δεν µπορώ να τον βρίσω γι’ αυτό. Αυτά υποτίθεται ότι είναι τα καλά στοιχεία κάποιου. Οπότε, καµιά φορά, προσπαθώ να κάνω τζόκινγκ µαζί του, αλλά τον κλέβω πάντα στο µέτρηµα («πόσους γύρους έκανες;» «Εµ, δυόµισι». «Και ήρθες πιο γρήγορα από µένα σπίτι;» «Βρήκα ένα γείτονα λίγο πιο κάτω και µε έφερε µε το αυτοκίνητο»). Επίσης η πεζοπορία µε ένα µικρότερο δεν σηµαίνει να περπατάς µαζί του στο βουνό αλλά να τρέχεις πίσω του σε κάθετη ανηφόρα.
Στιγµές σαν κι αυτές νοσταλγώ σφοδρά τον πρώην µου, που µου έφτιαχνε τοστ µε διπλό τυρί και έξτρα πατατάκια χωρίς να τα ζητήσω και δεν γυµναζόταν ποτέ. Μετά βέβαια αρχίζω τις συγκρίσεις, ο πρώην µου την τελευταία φορά που τον είδα είχε κάνει µπιροκοιλιά, ενώ αυτός εδώ που έχω παντρευτεί θα κάνει τέτοια µόνο πάνω από το πτώµα του. Μια πολύ ενδιαφέρουσα προοπτική, αν µη τι άλλο, για όταν θα είσαι παντρεµένη µε κάποιον ήδη δέκα χρόνια.
Ισχυρό τονωτικό
Πρόσφατα, µια φίλη µε ρώτησε πώς είναι έπειτα από τρία χρόνια αυτός ο γάµος. «Σαν να παίρνεις κάθε πρωί πολυβιταµίνες», της απάντησα. Δεν περίµενα να το πω ποτέ, αλλά το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Είναι αναζωογονητική η κοινή στέγη µε κάποιο µικρότερο από σένα. Γιατί εκείνος σου µεταδίδει την ενέργειά του µε όποιο τρόπο µπορεί, αβίαστα. Έχει τόσα ακόµα να δει και να κάνει. Ενώ όταν είσαι µε κάποιο µεγαλύτερο τα κοινά ταξίδια είναι µόνο νοητικά, κυρίως µέσα από τις δικές του διηγήσεις. Με ένα µικρότερο µπορείς να τα κάνεις στ’ αλήθεια. Ακόµα και οι καβγάδες έχουν πάντα κάτι το υπέροχα ελαφρύ. Δεν µπορείς να κακιώσεις πραγµατικά µε ένα παιδί, µπορείς;
Πέρα δε από τα προφανή πλεονεκτήµατα που έχει ο γάµος µε κάποιον που του ρίχνεις µερικά χρόνια (τόνωση της αυτοπεποίθησής σου και, εννοείται, της ερωτικής ζωής σου) υπάρχει και ένα εξίσου σηµαντικό, το οποίο ανακαλύπτεις στην πορεία, σαν έξτρα µπόνους: ότι έχει πλάκα, γιατί αυτός που έχεις απέναντί σου κάθε µέρα δεν έχει πάρει ακόµα τον εαυτό του εντελώς στα σοβαρά, οπότε δεν φοβάται καθόλου να γελοιοποιηθεί. Επίσης σε θεωρεί σοφή. ΄Ο,τι και να γίνει. Ακόµα και αν χωρίσετε, θα σε έχει πάντα καταχωρισµένη στο µυαλό του ως τη µεγαλύτερη, τη µούσα του, εκείνη που του έµαθε πολλά (και δεν εννοώ µόνο στο κρεβάτι). Από την άλλη, οι δικές του γνώσεις είναι εξίσου πολύτιµες –γιατί έτσι δεν χάνεις την επαφή σου µε τη νεότερη γενιά. Και έχω συµπεράνει πως ένας νεαρότερος άνδρας µπορεί να επιδείξει µια συγκινητική, εντελώς ακοµπλεξάριστη ευγένεια και αφοσίωση απέναντί σου, όχι απαραίτητα γιατί είναι πιο cool από τους άλλους αλλά γιατί, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, µάλλον δεν έχει εντρυφήσει ακόµα στα συνήθη κουραστικά εγκεφαλικά παιχνίδια των ερωτικών σχέσεων. Ακόµα κι όταν ζηλεύει το δείχνει εκείνη τη στιγµή. Και µετά το ξεχνάει. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια πως οι άνδρες δεν έχουν δεύτερες σκέψεις, αλλά ξέρω πως κάποιοι µικρότεροι ανάµεσά τους δεν έχουν σίγουρα. Οι σχέσεις γι’ αυτούς, πόσω µάλλον ένας γάµος, είναι όπως και όλα τα υπόλοιπα πράγµατα στη ζωή τους, απλά µαθηµατικά. Τα γύρω – γύρω είναι χάσιµο χρόνου. Νοµίζω πως αν ποτέ κουραστεί από µένα (στη Χώρα του Ποτέ) θα το µάθω πρώτη και χωρίς χρονοτριβή. Αν µη τι άλλο, είναι κι αυτό ένα κέρδος.
Μερικές φορές ο µικρός µου Γάλλος µε κουράζει –όταν πραγµατικά συµπεριφέρεται σαν ένα κακοµαθηµένο παιδί ή, πάλι, όταν πρέπει να του διασαφηνίσω στοιχειώδεις πληροφορίες, όπως το ποιος είναι αυτός ο τύπος µε το αλλοπρόσαλλο κούρεµα που τον φοράω ως Τ – shirt (‘ο Ziggy Zardust». «Τι είναι πάλι αυτό;») ή ότι το Against All Odds του Φιλ Κόλινς είναι από ταινία. Αλλά αρκεί να µε κοιτάξει µ’ εκείνον το σχεδόν παιδικό ενθουσιασµό στο βλέµµα του ή να µε κάνει να γελάσω µέχρι να πιαστεί η κοιλιά µου και τότε ξέρω ότι κανέναν άλλο δεν θα ήθελα να έχω παντρευτεί στη γη, ούτε καν τον Στιβ ΜακΚουίν.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Σάββατο 06.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/pexels-eser-tokas-54876734-25854069-315x220.jpg)
![Πούτιν και Μόντι υπογράφουν συμφωνίες 100 δισ. [γράφημα]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/2025-12-05T155334Z_1126768068_RC2FAIA5DQ4V_RTRMADP_5_INDIA-RUSSIA-315x220.jpg)
![Λιανικό εμπόριο δύο ταχυτήτων [γράφημα]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/alexander-fae-GMGdhtYeROY-unsplash-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442