Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο ερμηνεύει έναν αποτυχημένο συγγραφέα στο «Being Flynn»

Η σχέση πατέρα-γιου βρίσκεται στο επίκεντρο της νέας ταινίας του ταλαντούχου Πολ Βάιτς (Για Ένα Αγόρι). Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο πρωταγωνιστεί στην τρυφερή ταινία Άλλη μια Νύχτα (Being Flynn) για έναν αποτυχημένο συγγραφέα που θεωρείται σπουδαίος ποιητής. Ο σκηνοθέτης και ο ηθοποιός μιλούν για την ταινία και τη συνεργασία τους.

• Δείτε το βίντεο με τις συνεντεύξεις των Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Πολ Βάιτς

Το σενάριο βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Ο Νικ Φλιν, ένας νεαρός συγγραφέας που αναζητά τον εαυτό του, πιάνει δουλειά ως εθελοντής σε ένα άσυλο αστέγων. Έχει πρόσφατα χάσει την μητέρα του και έχει να δει τον πατέρα του, Τζόναθαν, από όταν ήταν παιδί.

Ο Τζόναθαν Φλιν, πρώην κατάδικος, αλκοολικός, αναξιόπιστος κι εκκεντρικός, αυτοπροσδιορίζεται ως ένας σπουδαίος ποιητής, και μπλέκει συνεχώς σε μπελάδες λόγω της συμπεριφοράς του.

Ένα βράδυ, ανάμεσα στους άπορους στο άσυλο όπου δουλεύει, ο Νικ θα αναγνωρίσει τον πατέρα του και θα προσπαθήσει να δώσει μια ευκαιρία και στους δύο.

«Η ιστορία με τράβηξε επειδή ο πατέρας είναι ένας αποτυχημένος συγγραφέας. Και ο γιος του καταφέρνει να τον εμψυχώσει» λέει ο Ντε Νίρο που ερμηνεύει τον Τζόναθαν Φλιν.

«Η ιστορία αυτής της ακραίας σχέσης πατέρα γιου είναι ένας μύθος με τον οποίο μπορείς να ταυτιστείς. Πολλοί αναρωτιούνται κατά πόσον κληρονομούν την προσωπικότητά τους. Και κατά πόσο μπορείς να ξεφύγεις από τους γονείς σου» επισημαίνει ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Πολ Βάιτς.

• Ρόμπερτ ντε Νίρο: Δείτε όλες τις ταινίες του που κυκλοφορούν σε DVD

Από το βιβλίο στην οθόνη

Ο Νικ Φλιν άρχισε να γράφει ένα βιογραφικό σημείωμα το 1997. Χρειάστηκε επτά χρόνια για να το ολοκληρώσει, και να εκδοθεί με τον τίτλο «Another Bullshit Night in Suck City».

Ο Πολ Βάιτς άρχισε να γράφει το σενάριο, βασισμένο στο βιβλίο του Νικ, το 2004. Χρειάστηκε και αυτός επτά χρόνια για να το ολοκληρώσει και να ξεκινήσει τα γυρίσματα, με τον τίτλο Being Flynn.

Τα απομνημονεύματα του Νικ εξιστορούν τη ζωή του καθώς μεγαλώνει στα προάστια της Μασαχουσέτης στη δεκαετία του ’70, και τη δουλειά του σε ένα άσυλο αστέγων στη Βοστόνη τη δεκαετία του ’80.

«Δε μεγάλωσα με τον πατέρα μου, δεν τον γνώριζα καλά. Είχαν περάσει 18 χρόνια από την τελευταία φορά που τον είχα δει. Έπειτα ήρθε ως φιλοξενούμενος στο καταφύγιο όπου δούλευα. Οι ζωές μας διασταυρώθηκαν και καταφέραμε με αυτό τον τρόπο να γνωριστούμε λιγάκι».

Όσο δοκιμαζόταν από μια επώδυνη οικογενειακή ιστορία λόγω του αποξενωμένου του πατέρα, ο Νικ ταυτόχρονα αντιμετώπιζε τον εθισμό του με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ.

Ο Βάιτς διάβασε το βιβλίο όταν εκδόθηκε το 2004, και κατάλαβε αμέσως ότι η ιστορία αυτή έπρεπε να γυριστεί σε ταινία.

Η πρώτη τους συνάντηση ήταν τόσο ενθαρρυντική, που ο Νικ σύντομα έδωσε τη συγκατάθεσή σου για τη μεταφορά της ιστορίας στη μεγάλη οθόνη.

Προτού ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας, ο Βάιτς έγραψε 30 εκδοχές του σεναρίου, στις οποίες στοιχεία της ιστορίας εμπλουτίζονται.

Ο παραγωγός Άντριου Μιάνο αναφέρει: «Ο Πολ έχει ακόμα όλα τα draft του σεναρίου, σε περίπτωση που κάποιος αμφιβάλλει ότι πράγματι έφτασαν τις 30 βερσιόν. Κανένα draft δεν κατέληγε σε χολιγουντιανό happy end, και μερικά μάλιστα είχαν πιο «σκοτεινό» τέλος. Αυτή όμως είναι μια ιστορία αληθινών ανθρώπων, που βιώνουν αληθινές εμπειρίες. Είναι η ιστορία του Νικ, αλλά και του Τζόναθαν, και ο Πολ κατάφερε να απεικονίσει πολύ καλά τα μπρος-πίσω της σχέσης τους».Οι συζητήσεις ανάμεσα στον Νικ και τον Βάιτς γύρω από την ταινία δε σταμάτησαν καθόλου, ούτε ακόμα κι όταν ο σκηνοθέτης γύριζε άλλες ταινίες, και πιο συγκεκριμένα τρεις, στη διάρκεια των επτά χρόνων.

Οι δυο τους έκαναν εκτενείς έρευνες και για το λόγο αυτό ταξίδεψαν αρκετές φορές στη Βοστόνη. Συνάντησαν μάλιστα εργαζόμενους στο άσυλο αστέγων όπου είχε εργαστεί ο Νικ και είχε φιλοξενηθεί για ένα διάστημα ο Τζόναθαν.

«Ο Πολ κι εγώ ήμασταν εκεί στα δείπνα, στα κοινά λουτρά, ακόμα και την ώρα που όλοι πέφτουν για ύπνο», λέει ο Νικ. «Γνωρίζω ανθρώπους που δουλεύουν ακόμα εκεί, αλλά και άστεγους που φιλοξενούνταν εκείνη την εποχή, και συνεχίζουν να πηγαίνουν εκεί και τώρα».

Ο Νικ και ο Πολ συμμετείχαν και στις νυχτερινές διαδρομές με το φορτηγάκι του ασύλου, κατά τη διάρκεια των οποίων προσπαθούν να ενθαρρύνουν αστέγους που βρίσκουν στο δρόμο να έλθουν στο καταφύγιο.

«Ο Πολ κι εγώ φορούσαμε κάτι πολύ λεπτά μπουφάν, ενώ στη Βοστόνη τα βράδια η θερμοκρασία έπεφτε στους -5. Χρειάστηκε να δανειστούμε κάτι τεράστια παλτό για να βγούμε από το φορτηγάκι γύρω στις 2 το πρωί. Πήγαμε σε μια περιοχή όπου θυμόμουν ότι εκεί μαζεύονταν αρκετοί άστεγοι, κι όταν επιστρέψαμε στο όχημα είδαμε ότι έλειπε, γιατί στο μεταξύ είχε φτάσει ειδοποίηση ότι κάποιος είχε μπλέξει. Καθίσαμε εκεί λοιπόν ελπίζοντας ότι θα επέστρεφε, και τότε καταλάβαμε πολύ καλά πώς μπορεί να νιώθει κάποιος αν βρεθεί σ’ αυτή την κατάσταση» εξηγεί ο Νικ.

«Όταν επέστρεψε το φορτηγάκι, μάθαμε ακριβώς τι είχε συμβεί. Ένας άντρας δεν είχε γυρίσει στο άσυλο για να προφυλαχθεί από το κρύο, κι αυτό γιατί μια ομάδα νεαρών τον είχε χτυπήσει μέχρι θανάτου. Ο Πολ αποφάσισε να ενσωματώσει αυτή την ιστορία μέσα στην ταινία, κι εκείνο το βράδυ συνειδητοποίησε ότι οι άστεγοι – που συχνά τους θεωρούμε μια απειλή – στην πραγματικότητα είναι ευάλωτοι και εκτεθειμένοι στο κρύο και τον κίνδυνο από άλλους ανθρώπους» λέει ο συγγραφέας του βιβλίου.

Ο Νικ συνόδευσε αρκετές φορές τον Πολ σε συναντήσεις του με τον Τζόναθαν, τον πατέρα του, ο οποίος είχε κρατήσει επαφές με το γιο του και ζούσε πλέον στη Μασαχουσέτη.

«Την πρώτη φορά που ο Πολ κι εγώ συναντήσαμε τον πατέρα μου, καθίσαμε στο μικρό του διαμερισματάκι για επτά ώρες. Υπήρχαν παντού βιβλία, γραπτά του, σωροί από αντικείμενα παντού. Εγώ του σύστησα τον Πολ λέγοντας, «Θα κάνει μια ταινία γύρω από το βιβλίο που έγραψα». Ο πατέρας μου εντυπωσιάστηκε κάπως, αν και δεν εντυπωσιάζεται εύκολα με τους άλλους – κυρίως εντυπωσιάζεται με τον εαυτό του».

Η υποψήφια 4 φορές για Όσκαρ Τζούλιαν Μουρ υποδύεται τη μητέρα του Νικ, την Τζόντι Φλιν.

«Ήθελα εδώ και καιρό να συνεργαστώ με τον Πολ. Μου έστειλε το σενάριο και μου είπε, «Εδώ υπάρχει ένας μικρός ρόλος για σένα αλλά είναι υπέροχος». Μου φάνηκε ένας πολύ συγκινητικός ρόλος, αφού ο Πολ γράφει πολύ λογοτεχνικά και υπάρχει μια ελαφρότητα στις ταινίες που κάνει» λέει η ηθοποιός.

Ο ίδιος ο Ντε Νίρο συναντήθηκε πολλές φορές με τον συγγραφέα, επισκέφθηκε τη Βοστόνη και το άσυλο, για να παρατηρήσει τους φιλοξενούμενους και τους εργαζόμενους.

Όταν ο Πολ Ντέινο έμαθε ότι θα υποδυθεί τον Νικ, πήγε στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς του για να αγοράσει το ομώνυμο βιβλίο.

Ο πωλητής όμως είπε: «Έχουμε ένα ιδιαίτερο αντίτυπο για σας», και του έφερε ένα άλλο βιβλίο, που είχε μέσα ένα ιδιόχειρο σημείωμα του Νικ.

«Τρόμαξα», λέει ο Ντέινο. «Πού στο καλό ήξερε από ποιο βιβλιοπωλείο θ’ αγόραζα το βιβλίο του; Η απάντηση όμως ήταν απλή: μένουμε στην ίδια γειτονιά. Το αγάπησα το βιβλίο του Νικ, είναι ένα πανέμορφο βιογραφικό κείμενο. Αισθάνομαι ότι είναι ένας επιζών, μετά από όλα όσα βίωσε με τους γονείς του».

Η ταινία θα προβάλλεται στις αίθουσες από τις 2 Αυγούστου.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ