Σχολίασε αρνητικά ο πρωθυπουργός το γεγονός ότι οι αγρότες μετά την πανελλαδική σύσκεψη στο μπλόκο της Νίκαιας αρνήθηκαν να προσέλθουν σε συνάντησή μαζί του τη Δευτέρα.
Βεβαίως, αυτό που δεν σημείωσε ο πρωθυπουργός είναι ότι ο λόγος της άρνησής τους ήταν ακριβώς επειδή καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι αυτή τη στιγμή ο πρωθυπουργός δεν επρόκειτο να απαντήσει στα κρίσιμα αιτήματά τους. Ήταν σαφές το μήνυμά τους όταν μίλησαν για προσχηματικό διάλογο, «τα αιτήματά μας τα ξέρουν, πάνω σε αυτά απαιτούμε εδώ και τώρα λύσεις».
Δηλαδή, κατάλαβαν ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση, καταφεύγοντας για άλλη μια φορά στην επικοινωνιακή διαχείριση εις βάρος της πολιτικής, επενδύει στον συμβολισμό μιας συνάντησής τους με τον πρωθυπουργό, προκειμένου να εκτονώσει την κατάσταση, χωρίς να αναλαμβάνει όμως καμία δέσμευση για τα ζητήματα που θα επιλυθούν στο τραπέζι του διαλόγου.
Ουσιαστικά, τους προσφέρει μια φωτογραφία με τον πρωθυπουργό, δηλώσεις για «εποικοδομητικό διάλογο» μπροστά στις κάμερες, καλλιέργεια ενός κλίματος ότι ο πρωθυπουργός «ακούει» τα αιτήματα των αγροτών, μοιράζεται την αγωνία τους και «δεσμεύεται» ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να ικανοποιήσει τις ανάγκες τους. Τίποτα περισσότερο και σίγουρα όχι δέσμευση για άμεση λήψη των αναγκαίων μέτρων.
Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός έσπευσε να πει ότι κρατάει πολύ μικρό καλάθι.
Καταρχάς, τους λέει ότι όσο έχουν μπλόκα δεν πρέπει να περιμένουν θετικές απαντήσεις: «τα μπλόκα που εκ των πραγμάτων στρέφονται εναντίον άλλων κοινωνικών ομάδων, δεν υπηρετούν τα αιτήματα των αγροτών. Αντίθετα, τα υπονομεύουν. Ενώ οι καταλήψεις δρόμων και άλλων δημόσιων υποδομών που ανήκουν σε όλους, δεν είναι υπεύθυνες ενέργειες. Αλλά κινήσεις που βλάπτουν τη χώρα. Και, ασφαλώς, τις τοπικές οικονομίες στην περιφέρεια». Μάλιστα, το κλιμακώνει κιόλας: «Διάλογος δεν γίνεται με τελεσίγραφα».
Δηλαδή, ο πρωθυπουργός ζητά από τους αγρότες να εγκαταλείψουν το μέσο πάλης με το οποίο κατάφεραν να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση και να φέρουν τα δίκαια αιτήματά τους στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης, να πάνε να τον συναντήσουν, αλλά να μην περιμένουν να δουν και τα επιτακτικά αιτήματά τους να ικανοποιούνται. Ας μείνουν ικανοποιημένοι με το ότι η κυβέρνηση θα συζητήσει μαζί τους.
Και αυτό ακριβώς δείχνει το πραγματικό πρόβλημα. Η κυβέρνηση δεν έχει αυτή τη στιγμή τη διάθεση να ικανοποιήσει τα αιτήματα των αγροτών. Πιθανώς να εκτιμά ότι δεν έχει και άμεσα τη δυνατότητα. Η ίδια με τις επιλογές της στον ΟΠΕΚΕΠΕ έθεσε σε κίνδυνο τις αγροτικές επιδοτήσεις, η ίδια ευθύνεται γιατί δεν έχουν λάβει ακόμη αποζημιώσεις για φυσικές καταστροφές, η ίδια αρνείται να εξασφαλίσει φθηνότερα καύσιμα και η ίδια δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα εξασφαλίσει για τα επόμενα χρόνια επαρκείς ενισχύσεις.
Ωστόσο, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ακόμη και κάποια από τα σημαντικά αιτήματά τους που θα μπορούσε να ικανοποιήσει αυτή τη στιγμή, έτσι ώστε να εξασφαλίσει το τέλος των κινητοποιήσεων και της όποιας ταλαιπωρίας αυτές προκαλούν δεν αποτελεί προτεραιότητα της να το κάνει. Δεν θέλει να το κάνει, γιατί φοβάται ότι έτσι θα δώσει το στίγμα ότι αν ένας κλάδος κινητοποιηθεί και τα αιτήματά του είναι δίκαια στο τέλος αυτά θα ικανοποιηθούν. Γιατί θεωρεί ότι αυτό θα κάνει και άλλους κλάδους να κινητοποιηθούν για τα αιτήματά τους και αυτό θα ανέτρεπε τον σχεδιασμό της.
Όμως, αυτό απλώς θα τροφοδοτήσει και άλλο τη δυσαρέσκεια στην κοινωνία. Και είναι γελασμένη η κυβέρνηση εάν πιστεύει ότι η επίδειξη αδιαλλαξίας θα δώσει ένα στίγμα πυγμής και ισχύος. Μήνυμα αδυναμίας είναι όλα αυτά και θα έπρεπε να το γνωρίζει.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση έβλεπε τη δυσαρέσκεια στις δημοσκοπήσεις. Τώρα αρχίζει να τη βλέπει στους δρόμους. Και θα συνεχίσει να τη βλέπει. Ιδίως όταν πέραν από σέλφι με τον πρωθυπουργό, το μόνο που έχει να προσφέρει είναι ξύλο από τα ΜΑΤ.
Ο Σπυρίδων Περεσιάδης (1854–1918) ήταν σημαντικός Έλληνας θεατρικός συγγραφέας της ύστερης περιόδου του 19ου αιώνα, γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει την ηθογραφία με τον λυρισμό, όπως στο έργο «Ο Μαγεμένος Βοσκός».