Δυτική Όχθη: Μία ματιά σε έναν παράνομο ισραηλινό οικισμό

Στο βάθος μιας κοιλάδας στη Δυτική Όχθη βρίσκεται η πόλη Σίλο, που ιδρύθηκε πριν από δεκαετίες από Ισραηλινούς σε κατεχόμενα εδάφη και θεωρείται παράνομη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Από την άλλη πλευρά, απέναντι, βρίσκεται η παλαιστινιακή πόλη Τουρμούσαγια.

Και ανάμεσα τους βρίσκεται ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα σημεία σε αυτή τη γη της οργής και της αντιπαράθεσης.

Πρόκειται για ένα μικρό φυλάκιο, ουσιαστικά μια συλλογή προσωρινών κτιρίων, που έχει χτιστεί στον πυθμένα της κοιλάδας.

Στα μάτια των ντόπιων Παλαιστινίων, αυτό είναι ακόμη πιο παράνομο από το Σίλο – έχει σχεδιαστεί για να εκφοβίζει και να κλέβει γη που ανήκει σε αυτούς από γενιά σε γενιά.

Αλλά στο μυαλό του ανθρώπου που το έστησε, αυτό είναι απλώς η εκπλήρωση των υποσχέσεων που δίνονται στη Βίβλο.

Πιστεύει ότι είναι το θέλημα του Θεού και, όπως αποκαλύπτει το αποκλειστικό ρεπορτάζ του Sky News, και δεν τον ενδιαφέρεται να το συζξητήσει.

Η επέκταση των εποίκων

Αυτές οι μικρές εγκαταστάσεις έχουν εμφανιστεί σε όλη τη Δυτική Όχθη.

Αποτελούν το πρώτο στάδιο μιας διαδικασίας επέκτασης που ξεκινά με έναν καταυλισμό, όπως αυτός στην κοιλάδα και μεγαλώνει σε μέγεθος για να καταλήξει τελικά σε έναν οικισμό, με σπίτια, σχολεία, καταστήματα και υποδομές.

Όλα όμως ξεκινούν με ένα φυλάκιο ή έναν καταυλισμό.

Οι έποικοι είναι γνωστοί για την επιφυλακτικότητά τους να μιλήσουν σε δημοσιογράφους, και για τον λόγο αυτό όταν το συνεργείο του Sky News προσκλήθηκε να μιλήσει με τον άνθρωπο που χτίζει τον νέο καταυλισμό, τον Αμισάβ Μελέτ, θεωρήθηκε μία σπάνια ευκαιρία.

Το συνεργείο ακολούθησε έναν δύσβατο δρόμο ανάμεσα σε ελαιόδεντρα, μέχρι να φτάσει στο μικρό σύμπλεγμα κτιρίων. Μια πινακίδα στα εβραϊκά έγραφε «Σημείο στην Κοιλάδα» — το όνομα που, όπως φαίνεται, έχει δώσει ο Μελέτ στη νέα, αναδυόμενη κοινότητα.

Ο νόμος της Βίβλου

Ο Μελέτ είναι ήδη γνωστή προσωπικότητα στους κύκλους των εποίκων, όπου και σύμφωνα με τα δικά τους δεδομένα, φέρει τη φήμη του προκλητικού και αποφασιστικού.

Στα 34 του, με τεράστια γενειάδα, ανήσυχα μάτια και ανεξάντλητη ενέργεια, κινείται με ταχύτητα σχεδόν τρεξίματος ανάμεσα σε κτίρια, ζώα της φάρμας, σκυλιά και τρία από τα έξι παιδιά του, τα οποία βρίσκονταν εκεί μαζί με τη σύζυγό του, Σάρα-Μίριαμ.

Σύμφωνα με το ισραηλινό και το διεθνές δίκαιο, ο Μελέτ δεν έχει κανένα δικαίωμα να βρίσκεται σε αυτή τη γη. Εκείνος όμως δεν φαίνεται να το λαμβάνει υπόψη.

Για τον ίδιο, το μοναδικό κριτήριο είναι η Βίβλος.

Αν αυτή, κατά την ερμηνεία του, του δίνει το δικαίωμα να καταλάβει τη γη, τότε δεν θεωρεί ότι κανείς μπορεί να το αμφισβητήσει.

Καθώς το συνεργείο έφτανε, ο Μελέτ ετοιμαζόταν να φροντίσει τα πρόβατά του — της ίδιας φυλής, όπως υποστηρίζει, που περιπλανιόταν στην περιοχή πριν από δύο χιλιάδες χρόνια.

Below is a full account of what’s happened since the 10/19 settler attack on Turmus’ayya—the US response, the “investigation,” and the coordination between settlers, soldiers, and the state, including a major development about the violent local settler leader’s IDF ties. 🔗👇 pic.twitter.com/emoOd9ycbq

— jasper nathaniel (@infinite_jaz) November 2, 2025

Η παρουσία του εδώ, είναι μοίρα:

«Ο λαός του Ισραήλ επιστρέφει στη γη του, και αυτό είναι ο νόμος, αυτό είναι δικαιοσύνη και αυτό είναι το σωστό».

Ωστόσο, δύο βασικά ζητήματα αντιφάσκουν με τα λεγόμενά του. Η γη στην οποία βρίσκεται ανήκει σε παλαιστινιακές οικογένειες στο Turmus’ayya, των οποίων τα σπίτια βλέπουν τον οικισμό.

Επιπλέον, το διεθνές δίκαιο δεν καθορίζεται από τις γραφές της Βίβλου. Ο Μελέτ, όμως, αρνείται αυτή τη διάσταση.

«Το κράτος δεν έχει σχέση με αυτό», απαντά. «Είναι το όνειρο των προγόνων μας. Εδώ χτίζουμε ηθική».

Για τον ίδιο, η εγκατάσταση στη γη αυτή δεν είναι κατάληψη αλλά αποκατάσταση. «Φέρνουμε τη γη μας πίσω στη ζωή. Η αποκατάσταση του κόσμου ξεκινά εδώ», λέει.

Ένας «ακτιβιστής για την ειρήνη» σε κλεμμένη γη

Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, η ίδια τοποθεσία είχε προκαλέσει φόβο στους κατοίκους του Turmus’ayya, οι οποίοι δήλωσαν ότι εγκατέλειψαν τους οικογενειακούς ελαιώνες τους, φοβούμενοι ότι θα δεχθούν πυροβολισμούς αν πλησίαζαν.

Ο Μελέτ, που αυτοπροσδιορίζεται ως «ακτιβιστής για την ειρήνη», αντέδρασε έντονα όταν ρωτήθηκε πώς νιώθει που προκαλεί φόβο. Θεώρησε την ερώτηση λάθος, ασεβή και εκτός πλαισίου.

«Οι ελιές μας καλούν. Είναι δικά μας δέντρα», είπε.

Η σύζυγός του, Σάρα-Μίριαμ, από μεριάς της αντιμετωπίζει τις ανησυχίες των Παλαιστινίων με δυσπιστία, σχεδόν κοροϊδευτικά.

Ο Μελέτ, όμως, προχωρά ακόμη παραπέρα, υποστηρίζοντας ότι οι «Άραβες» —αρνείται να χρησιμοποιήσει τον όρο «Παλαιστίνιοι»— έχουν μόνο τρεις επιλογές: να μείνουν δηλώνοντας πλήρη υπακοή στο Ισραήλ, να μεταναστεύσουν ή να διεξαγάγουν έναν πόλεμο που «σίγουρα θα χάσουν».

Εκφράζει απόλυτη βεβαιότητα για την τελική κυριαρχία του Ισραήλ: «Όποιος σηκώσει χέρι εναντίον του λαού του Ισραήλ, θα του κόψουμε το χέρι».

Interview from the top of one of the cypress trees: Amishav Melet «fortified» himself on a five-meter-high tree during the uprooting of the plantation in Binyamin. In an interview w/ @mayarachlin he said:
«I expect Smotrich+Ben Gvir to be here + demand Netanyahu change direction https://t.co/BmGXVArNQ6

— Marian Houk (@Marianhouk) February 15, 2023

Ο απόλυτος φονταμενταλισμός των εποίκων

Παρότι η ισραηλινή αστυνομία υποτίθεται πως οφείλει να εμποδίσει παράνομους οικισμούς, στην πράξη πολλοί έποικοι λειτουργούν με ατιμωρησία ή ακόμα και σε συνεργασία με τις αρχές.

Μόνο ένα μικρό ποσοστό όσων επιτίθενται ή εκφοβίζουν Παλαιστινίους συλλαμβάνεται.

Ο Μελέτ, όμως, επιμένει ότι δεν έχει κάνει τίποτα κακό. Θεωρεί ότι η οικογένειά του είναι αυτή που κινδυνεύει, υποστηρίζοντας πως έχουν δεχθεί πυρά από το Turmus’ayya.

Όταν του επισημαίνεται ότι οι δύο πλευρές έχουν ασυμβίβαστες απόψεις για τη γη, απορρίπτει την ιδέα του συμβιβασμού.

«Υπάρχει μία αλήθεια: η γη ανήκει στο Ισραήλ», λέει, υψώνοντας τη φωνή και κατηγορώντας τις ερωτήσεις ως «προσβλητικές, επιπόλαιες, υβριστικές και ηλίθιες».

Λίγο αργότερα, η Σάρα-Μίριαμ αποχωρεί, λέγοντας πως οι δημοσιογράφοι δεν έμαθαν τίποτα.

Οι ανταποκριτής όμως διαφωνεί:

«Η Σάρα- Μίριαμ κάνει λάθος, γιατί μάθαμε κάτι.

Ότι οι έποικοι που συναντάμε εδώ είναι απολύτως βέβαιοι ότι έχουν δίκιο, σίγουροι ότι η Βίβλος τους έχει δώσει ένα αδιαμφισβήτητο δικαίωμα σε αυτή τη γη.

Και αποφασισμένοι ότι τίποτα – κανένας νόμος, καμία διαμαρτυρία, κανένας πολιτικός – δεν μπορεί να τους σταματήσει».