Το μεγάλο διπλό στη Βέρνη είναι η βάση, όχι η δικαίωση

Δεν ορκίζομαι ότι ο Χρήστος Κόντης, οι συνεργάτες και οι ποδοσφαιριστές του θα πίστευαν σε ένα διπλό με 4-1 πριν από την έναρξη του αγώνα στη Βέρνη. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού σίγουρα δεν είχαν τέτοιες προσδοκίες, με εξαίρεση ίσως μερικούς αθεράπευτα ρομαντικούς. Για να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, το σκορ και η απόδοση ήταν κάτι ολότελα αναπάντεχο, με το δείγμα που είχαμε νωπό από τα προηγούμενα παιχνίδια του Τριφυλλιού.

Αντίστοιχα, βέβαια, με τα ματς του Παναθηναϊκού στα καλοκαιρινά προκριματικά του Champions League και του Europa League, το διπλό δεν συνιστά έκπληξη. Ο Παναθηναϊκός είναι καλός στα εφτά ευρωπαϊκά παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένης της αναμέτρησης στο «Σταντ ντε Σουίς», στην πρεμιέρα της League Phase.

Για την ακρίβεια, το κοντράστ είναι απόλυτο: η ίδια ομάδα στην Ελλάδα πελαγώνει μέχρι τώρα και στην Ευρώπη είναι άκρως ανταγωνιστική. Πως εξηγείται; Πιθανότατα με την αγωνιστική της φιλοσοφία και το υλικό της, που ταιριάζουν με την αναμονή, με τις αντεπιθέσεις, με τη σωστή ανασταλτική συμπεριφορά, αλλά όχι με τη κυριαρχία στο ματς και με την «πολιορκία» σε κλειστές και μαζικές άμυνες.

View this post on Instagram

A post shared by Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Όπως και να έχει, το μεγάλο διπλό στη Βέρνη και με τον τρόπο που επιτεύχθηκε, το είχαν ανάγκη όλοι στον οργανισμό του Παναθηναϊκού. Ο Χρήστος Κόντης για να εδραιώσει τη δουλειά του μέχρι τη διακοπή του Οκτωβρίου, έστω και ως υπηρεσιακός. Οι ποδοσφαιριστές για να τονώσουν την αυτοπεποίθηση τους και κάποιοι εξ αυτών, για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους στο ρόστερ. Ο απόλυτος πρωταγωνιστής του αγώνα, ο Ανάς Ζαρουρί με το χατ-τρικ του, δεν είχε δείξει το παραμικρό προηγουμένως. Όσο και να δεχόμαστε πως ένας παίκτης χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί και να βοηθήσει, τα δείγματα από τον Μαροκινό εξτρέμ ήταν απογοητευτικά, οπότε η απόδοση του κόντρα στη Γιουνγκ Μπόις ήταν βάλσαμο στο ιδανικό τάιμινγκ.

Φυσικά, το αποτέλεσμα το είχαν ανάγκη οι άνθρωποι στη διοίκηση. Ο Γιάννης Παπαδημητρίου που δεν πήγε στο «Απόστολος Νικολαΐδης» στα δύο ματς με Καλλιθέα και Ολυμπιακό, για να εκτονώσει το τεταμένο κλίμα στις εξέδρες. Τα υπόλοιπα στελέχη που διαβάζουν και ακούν για ανακατατάξεις και είναι λογικό να νιώθουν εργασιακή ανασφάλεια.

Επίσης, οι οπαδοί χρειάζονταν μία μεγάλη νίκη και μία υπενθύμιση ότι το έμψυχο δυναμικό δεν είναι του… πεταματού. Δεν είναι αυτό που θα έπρεπε, αλλά οι υπερβολές δεν ωφέλησαν ποτέ κανέναν. Προφανώς, το διπλό του Παναθηναϊκού στην Ελβετία δεν θα μεταβάλλει την άποψη της συντριπτικής πλειονότητας του κόσμου για τον Γιάννη Αλαφούζο και μάλλον τέτοια μεταβολή δεν θα συντελεστεί ποτέ πια. Αλλά έχει σημασία να μην είναι εχθρικό το περιβάλλον που θα αγωνίζοναι οι ποδοσφαιριστές.

View this post on Instagram

A post shared by Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Βέβαια, η αλήθεια είναι πως γράφτηκαν και ακούστηκαν υπερβολές. Ο περίγυρος του Παναθηναϊκού υπερέβαλλε στη διαχείριση της νίκης και αυτό είναι ένα σύμπτωμα της φετινής τρελής κατάστασης. Γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος κάποιοι να πιστέψουν πως εκπλήρωσαν τις υποχρεώσεις του και την Κυριακή στο Αγρίνιο να ξαναδούμε νωθρότητα και χαλαρότητα.

Άρα, τώρα το έργο του Κόντη και του επιτελείου του καθίσταται δυσκολότερο. Το διπλό στη Βέρνη επιβάλλεται να αποτελέσει για τον Παναθηναϊκό τη βάση της βελτίωσης και να μην ερμηνευτεί ως δικαίωση για όσους δέχονται κριτική για τα πεπραγμένα τους.

Υ.Γ.: Ένα παράδειγμα για τις υπερβολές ήταν τα άρθρα με τίτλο «Έτσι μένει ο Ζαρουρί στον Παναθηναϊκό». Ανεξαρτήτως του ύψους της ρήτρας, μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος πρέπει να πείσει για τη διάρκεια του και όχι να είναι εντυπωσιακός σε ένα παιχνίδι. Ακόμα και στη Βέρνη ο Μαροκινός είχε κενά στην απόδοση του, όπως την κάλυψη του δύσμοιρου Μλαντένοβιτς. Ο Σέρβος ήταν κακός από μόνος του, κυνηγούσε συνήθως δύο παίκτες στον χώρο του και η αριστερή πλευρά της άμυνας έμοιαζε με… χοάνη όταν η Γιουνγκ Μπόις έκανε επιθέσεις. Στον αντίποδα, ο Ζαρουρί κακώς κρίθηκε ανεπαρκής τόσο νωρίς. Θα τον δούμε συνολικά στη σεζόν και θα εξάγουμε τα συμπεράσματα μας.

Υ.Γ.2: Ο πανέξυπνος Τάσος Μπακασέτας με διπλωματική γλώσσα, ψήφισε υπέρ της παραμονής του Χρήστου Κόντη. Ως αρχηγός, ίσως να εκφράζει μία πλειοψηφία στα αποδυτήρια, που θεωρούν πως ο υπηρεσιακός τεχνικός πρέπει να μονιμοποιηθεί. Πλέον, οι παίκτες έχουν τη μπάλα στα πόδια τους, να πάρουν νίκες για τον προπονητή τους και να τον κρατήσουν στο «Καλαφάτης».