Πόσο Τραμπ μπορεί να αντέξει η Ευρώπη;

Κατά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ για τη δεύτερη θητεία του ως πρόεδρος των ΗΠΑ η εκτίμηση των διπλωματών ήταν ότι οι ΗΠΑ θα εγκαταλείψουν την Ευρώπη. Θα περιχαρακωθούν στα δικά τους συμφέροντα και θα κοιτάζουν στο εσωτερικό τους.

Η ερμηνεία του συνθήματος της δεύτερης εκλογής Τραμπ «Πρώτα η Αμερική» ήταν σωστή ως προς το ότι οι ΗΠΑ θα πάψουν να επιδιώκουν να είναι το «στρατιωτκό αφεντικό» του πλανήτη. Κάτι που αποτελεί και αίτημα των 2/3 των αμερικανών πολιτών.

Ο οικονομικός ιμπεριαλισμός η επιλογή Τραμπ

Όχι όμως και ότι θα πάψουν να ανακατεύονται. Η προσπάθεια ελέγχου του πλανήτη παύει να γίνεται με την αποστολή στρατευμάτων, κατά το δόγμα Μπους, Μπάιντεν και Ομπάμα και μετατρέπεται σε οικονομικό ιμπεριαλισμό.

Ο οικονομικός εκβιασμός άλλωστε μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα για τις ΗΠΑ όπως αποδεικνύεται, που πλέον δίνουν εντολές, ορίζουν τους proxies τους, με αποτέλεσμα η «αυτοκρατορία» να συνεχίζει να ασκεί έλεγχο αλλά χωρίς οι στρατιώτες να πολεμάνε σε εξαιρετικά δαπανηρές αποστολές.

Αναδίπλωση των ΗΠΑ όχι απομόνωση

Οι ΗΠΑ επομένως δεν απομονώνονται αλλά αναδιπλώνονται και η απόδειξη ήρθε με το κείμενο του Τραμπ για την Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ.

Ένα κείμενο στο οποίο ο αμερικανός πρόεδρος δεν επιχειρεί να κρατήσει αποστάσεις από την Ευρώπη, αλλά δείχνει διάθεση για ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της και πιο συγκεκριμένα δείχνει να θέλει να τη στρέψει ακόμα πιο πολύ στην ακροδεξιά και το συντηρητισμό.

Σύμφωνα μάλιστα με τον Τραμπ την επόμενη 20ετία η Ευρώπη θα έρθει αντιμέτωπη με «πολιτισμική διαγραφή» ενώ δηλώνει την πρόθεση οι ΗΠΑ να «καλλιεργήσουν την αντίσταση», εντός της Γηραιάς Ηπείρου, «στην τρέχουσα πορεία της Ευρώπης».

Κατά το δόγμα του αμερικανού προέδρου μάλιστα αρκετές χώρες κινδυνεύουν να γίνουν «κατά πλειοψηφία μη ευρωπαϊκές» και η Ευρώπη αντιμετωπίζει «την πραγματική και έντονη προοπτική της πολιτισμικής διαγραφής».

«Εάν οι σημερινές τάσεις συνεχιστούν, η ήπειρος θα είναι αγνώριστη σε 20 χρόνια ή λιγότερο», λέει, υποστηρίζοντας ότι αυτό οφείλεται στο άνοιγμα των συνόρων σε Αφρικανούς και μουσουλμάνους.

Με βάση την έκθεση οι πολιτικές των ΗΠΑ πρέπει σε αυτό το πλαίσιο να περιλαμβάνουν την «καλλιέργεια αντίστασης στην τρέχουσα πορεία της Ευρώπης εντός των ευρωπαϊκών εθνών». Επίσης, τη δυνατότητα στην Ευρώπη να «αναλάβει την κύρια ευθύνη για την άμυνά της» και το «άνοιγμα των ευρωπαϊκών αγορών σε αμερικανικά αγαθά και υπηρεσίες».

Με το ερώτημα που τίθεται να είναι πλέον πόσο Τραμπ μπορεί να αντέξει η Ευρώπη;

Από το στρατιωτικό στον οικονομικό ιμπεριαλισμό

Όπως σημείωναν διπλωμάτες στο in, αυτό που εκπροσωπεί ο Τραμπ δεν είναι μία περιθωρειακή φωνή στις ΗΠΑ, αλλά η κυρίαρχη και η οποία υποστηρίζει ότι η «αυτοκρατορία» είχε υπερεπεκταθεί και τώρα οφείλει να περιχαρακωθεί στρατιωτικά και να επικεντρωθεί στον οικονομικό ιμπεριαλισμό.

Δεν θέλουν πλέον να πολεμάνε και να διασπείρουν δυνάμεις στο εξωτερικό, κάτι που έγινε ακόμα πιο έντονο μετά την οικονομική κρίση στις ΗΠΑ, αλλά θέλουν να διατηρήσουν τον έλεγχο διά της οικονομίας.

Η πλειοψηφία των αμερικανών το δέχεται. Και ο Ντόναλντ Τραμπ έρχεται να το ντύσει όπως υπογραμμίζουν οι διπλωμάτες και με ένα πολιτικό μανδύα που στην Ευρώπη εκφράζεται από την ακροδεξιά ως ένα «λούστρο» που το κάνει λαϊκιστικά θελκτικό, προκειμένου να μην επιτρέψει να φανεί ότι η «αυτοκρατορία» αποδυναμώνεται, έστω και αν υποχωρεί, στρατιωτικά.

Αφήνει άλλους ως τοποτηρητές

Αυτή η στρατιωτική υποχώρηση των ΗΠΑ είναι που της δημιουργεί την ανάγκη να ορίσει άλλους ως «τοποτηρητές».

Να δώσει «υπεργολαβία» σε άλλες δυνάμεις. Χωρίς όπως φαίνεται να εξαιρούν δυνάμεις που η Ευρώπη θεωρεί αυταρχικές, όπως η Ρωσία, ή πολύ περισσότερο η Τουρκία, η οποία αυξάνει την ισχύ της. Όσοι μπορούν μάλιστα να συνεννοηθούν και να ευθυγραμμιστούν με τον αμερικανό πρόεδρο είναι περισσότερο από ευπρόσδεκτοι. Ο Τραμπ άλλωστε δεν θεωρεί απαραίτητο να είναι πανταχού παρόν στρατιωτικά οι ΗΠΑ, αφήνει γεωπολιτική διαχείριση και προσπαθεί να πάρει οικονομικά οφέλη.

Σύμφωνα με το νέο δόγμα των ΗΠΑ, η Ουάσιγκτον θα χρησιμοποιήσει τη μέγιστη ισχύ της για να επιβληθεί στον υπόλοιπο κόσμο, με πρώτους τους συμμάχους της, υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα της και κυρίως όπως αυτά τα αντιλαμβάνονται οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, που αποτελούν και την καρδιά της κυβέρνησης Τραμπ.

Η ακροδεξιά και τα εθνικά

Ακόμα δε και αν οι ΗΠΑ δεν επιχειρήσουν μία απευθείας παρέμβαση στην Ευρώπη για ενίσχυση της ακροδεξιάς οι συγκεκριμένες δυνάμεις σαφώς θα ενθαρρυνθούν και αυτό αφορά και την Ελλάδα.

Ενώ οι διευκολύνσεις που παρέχονται σε στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ ή τα έργα για το φυσικό αέριο δεν μπορούν να θεωρηθούν όσον αφορά την Ελλάδα, ως το εχέγγυο για την ασφάλεια της. Με δεδομένο μάλιστα των προτάσεων Τραμπ για την ειρήνευση στην Ουκρανία, που δημιουργεί ένα προηγούμενο καθόλου αισιόδοξο για Ελλάδα και Κύπρο. Και όσο και αν κάποιοι ποντάρουν στη συμμαχία Ισραήλ – ΗΠΑ για την προστασία των συμφερόντων Ελλάδας – Κύπρου έναντι της Τουρκίας θα πρέπει να κοιτάξουν τη Συρία και να αναθεωρήσουν.