Ο Μότσαρτ αγαπά τα κινούμενα σχέδια

Δεν ήταν μια συνηθισμένη παράσταση όπερας. Ο «Μαγικός Αυλός» στην πολυταξιδεμένη και διάσημη παραγωγή της Κωμικής Όπερας του Βερολίνου που έκανε πρεμιέρα το Σάββατο 31 Μαρτίου στην κεντρική σκηνή της Λυρικής στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος «πάντρεψε» το λυρικό θέατρο με τα κινούμενα σχέδια, τον βωβό κινηματογράφο και το καμπαρέ.

Ο εβραϊκής καταγωγής αυστραλός Μπάρι Κόσκι, από τους πλέον αναγνωρισμένους διεθνώς σκηνοθέτες με ανανεωτική ματιά, δίσταζε ν’ αναμετρηθεί με την τελευταία όπερα του Μότσαρτ ώσπου συνάντησε την Σούζαν Αντράντε της βρετανικής ομάδας «1927» η οποία, από κοινού με τον συνεργάτη της Πολ Μπάριτ, δημιουργεί υβριδικά θεάματα συνδυάζοντας το ζωντανό θέατρο με τα κινούμενα σχέδια.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Βήματος, μέσα απ΄αυτό το πρίσμα, ο «Μαγικός Αυλός» πρόσφερε το κατάλληλο «όχημα» για έναν αντίστοιχο πειραματισμό τόσο λόγω της παραμυθένιας (αν και πολυεπίπεδης) ατμόσφαιράς του όσο και λόγω του λιμπρετίστα του Εμάνουελ Σικανέντερ ο οποίος στην εποχή του υπηρετούσε ένα είδος θεάτρου με αναγνωρίσιμες αναλογίες.

Ο σκοπός, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, ήταν αρχικά να μπορέσουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του γερμανικού κοινού που έχει δει άπειρες παραγωγές της συγκεκριμένης όπερας και είναι πλέον δύσκολο να εκπλαγεί.

Στην παράσταση των Κόσκι-Αντράντε (την οποία, ας σημειωθεί, έχουν δει περισσότεροι από 350.000 θεατές σ΄ολόκληρο τον κόσμο από το 2012 ως σήμερα) οι λυρικοί τραγουδιστές πότε εμφανίζονται «ζωντανά» επί σκηνής και πότε «μετατρέπονται» σε φιγούρες του βωβού κινηματογράφου «συνομιλώντας» με κινούμενα σχέδια που αποτυπώνουν τους διαλόγους, τις σκέψεις, τη φαντασία τους.