Ήρθε η ημέρα που ο Μάικλ Τζ. Φοξ γυρίζει «back to the future»

Μετά από αρκετούς «άκυρους συναγερμούς» στο Διαδίκτυο, την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου του 2015 έφτασε πραγματικά η ημέρα στην οποία ο πρωταγωνιστής της τριλογίας ταινιών Back to the Future ταξιδεύει στο σχετικά μακρινό (τότε) μέλλον. Τελικά, σε πόσα έπεσαν μέσα οι προβλέψεις των «μελλοντολόγων σεναριογράφων»;

Η τριλογία ταινιών Back to the Future είχε βρει την κορύφωσή της στη δεύτερη ταινία του 1989, στην οποία ο πρωταγωνιστής Μάικλ Τζ. Φοξ ταξιδεύει στις 21 Οκτωβρίου του 2015 και ώρα 16:49.

Με αφορμή την άφιξη της ημερομηνίας, αρκετοί ανά την υφηλίο προχωρούν σε αποτίμηση τού κατά πόσο οι εφευρέσεις και οι συνθήκες που παρουσιάζονται στην ταινία αποδείχθηκαν, 26 χρόνια μετά, ρεαλιστικές.

Ο νόμος για κάθε μελλοντολογική πρόβλεψη είναι ένας: Κάθε «μελλοντικός κόσμος» που περιγράφεται είναι ουσιαστικά απλώς επέκταση του κόσμου στον οποίο ζει ο «μελλοντολόγος», από το χρόνο του οποίου δεν μπορεί ποτέ να ξεφύγει. Έτσι, το υποτιθέμενο μέλλον είναι σε γενικές γραμμές πάντα προβολή του εκάστοτε παρόντος, και συνήθως κυριαρχεί ό,τι νεότερο υπάρχει στη δεδομένη στιγμή.

Πρώτη απόδειξη για το Back to the Future II είναι φυσικά το στιλ του κόσμου στην ταινία, το οποίο είναι ξεκάθαρα ένα εξεζητημένο στιλ της δεκαετίας του ’80.

Σε ορισμένα από τα οποία όμως έπεσε μέσα στις προβλέψεις της η ταινία είναι για παράδειγμα, όπως αναφέρει το BBC, κάτι που θα μπορούσε να είναι drone, οι τηλεδιασκέψεις (που γίνονται όμως μέσω τηλεόρασης στην ταινία), οι 3D προβολές ταινιών (αν και όχι σε ολόγραμμα) ή τα γυαλιά-οθόνη.

Στο ενδιάμεσο βρίσκονται τα «αιωρούμενα» σκέιτμπορντ (πρόσφατα παρουσιάστηκε ένα τέτοιο μοντέλο, όμως χρειάζεται μαγνήτη στο δάπεδο) ή ακόμη λιγότερο η επιδίωξη για ενδύματα που θα έχουν ενσωματωμένα ηλεκτρονικά εξαρτήματα (χωρίς πάντως τα ρούχα να… στεγνώνουν μόνα τους όπως στην ταινία).

Δεν έπεσε μέσα η ταινία στο βασικό των ιπτάμενων αυτοκινήτων και «κατάργησης» των δρόμων, στη μέθοδο «άμεσης επαναφοράς νιότης» ή στη χρήση απορριμάτων ως καύσιμα για οχήματα.

Το πρώτο και βασικότερο όμως στο οποίο δεν έπεσε, και δικαιολογημένα, μέσα η ταινία είναι ένα σημείο: Στον κόσμο της ταινίας, δεν υπάρχει Διαδίκτυο ούτε και όλα του τα «παράγωγα» (από μία άποψη, ακόμη και τα σύγχρονα κινητά τηλέφωνα).

Και εδώ επιβεβαιώνεται ο «νόμος» για τη μελλοντολογική πρόβλεψη, καθώς το σημερινό Διαδίκτυο βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα την εποχή της ταινίας. Πάντως, ο κόσμος της ταινίας είναι ένας συνδεδεμένος κόσμος στον οποίο η πληροφορία ταξιδεύει ταχύτερα από ό,τι στο 1989.

Τέλος, η ταινία απέτυχε να προβλέψει και ένα άλλο σημείο: Την ίδια της την επιβίωση, τουλάχιστον ως «καλτ μύθου» για τις 21/10/2015.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ