
Στον Λευκό Οίκο ο Νετανιάχου για το «φιλί» της ζωής – Θα το πάρει;
Μπορεί ο Μπενιαμίν Νετανιάχου να είναι ο πρώτος ξένος ηγέτης που υποδέχεται ο Ντόναλντ Τραμπ, αλλά ίσως να είναι και η τελευταία φορά που βλέπει από κοντά τα χρώματα του Λευκού Οίκου.
Ενώ τα ισραηλινά στρατεύματα ισοπεδώνουν τον προσφυγικό καταυλισμό Τζενίν και η συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα διανύει τη 3η εβδομάδα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, επισκέπτεται τον Λευκό Οίκο. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι πόσο απέχουν οι στόχοι του από εκείνους του οικοδεσπότη του, προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Αναμφίβολα, η επίτευξη κατάπαυσης του πυρός συνέπεσε με την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Ο παράγοντας Τραμπ ήταν αυτός που έκανε τον Νετανιάχου –στον οποίο έλεγε σχεδόν σε όλα «Ναι» ο Τζο Μπάιντεν- να εγκαταλείψει την αδιάλλακτη πολιτική του και να αποδεχθεί λογικούς όρους για κατάπαυση του πυρός.
Ωστόσο, οι στόχοι του Ισραηλινού ηγέτη δεν φαίνεται να εναρμονίζονται όχι μόνο με εκείνους των Αμερικανών στην Μέση Ανατολή, αλλά ούτε με την… πραγματικότητα.
«Πάνω απ’ όλα, ο Νετανιάχου θα βρίσκεται στην Ουάσιγκτον για να αξιολογήσει το περιθώριο ελιγμών του από αυτή την άποψη».
Σύμφωνα με τον ειδικό στη Μέση Ανατολή, Ντάνιελ Λέβι, πρόεδρο του USMEP, αμερικανική δεξαμενή σκέψης, καθώς οι διαπραγματεύσεις πλησίαζαν στο κλείσιμο, ο Νετανιάχου έδειξε ότι ήθελε «να αποφύγει μια παρατεταμένη κατάπαυση του πυρός και να αγκαλιάσει ξανά τον μανδύα ηγέτη εν καιρώ πολέμου που αποτέλεσε το εγχώριο πολιτικό σακάκι του».
Με άλλα λόγια, σε ανάλυσή του στο Responsible Statecraftο Λέβι λέει , ότι ο υπολογισμός του Νετανιάχου είναι μάλλον απλός, δηλαδή ήρεμη εσωτερική πολιτική με αντάλλαγμα την επιστροφή στις καταστροφές του πολέμου.
Θέλει ησυχία με πόλεμο, θα τα έχει;
Πέραν του κινδύνου να απωλέσει ο Νετανιάχου την κυβερνητική πλειοψηφία –παραίτηση του κόμματος Εβραϊκής Εξουσίας (Ιταμάρ Μπεν Γκβίρ) και απειλή παραίτησης του Κόμματος Θρησκευτικού Σιωνισμού (Μπεζαλέλ Σμότριχ)- ο Νετανιάχου είναι πολύ στριμωγμένος.
«Γνωρίζει ότι εάν υπάρχει παρατεταμένη ήσυχη και κανονική πολιτική, εάν η κοινωνία και η πολιτική του Ισραήλ απομακρυνθούν από την πολεμική της βάση, τότε περιμένουν αδρανείς διαιρέσεις, διαμαρτυρίες, εντάσεις εντός συνασπισμού και ξεκαθάρισμα λογαριασμών για όσα συνέβησαν στις 7 Οκτωβρίου» και έτσι, η «μακροζωία του Νετανιάχου στην εξουσία γίνεται πιο αδύναμη».
Στη συνέχεια, ο Αμερικανός ειδικός εντοπίζει την ανησυχία του Νετανιάχου ότι ο Τραμπ μπορεί να μην ευθυγραμμιστεί αυτόματα με τις στενές προσωπικές και πολιτικές του ανάγκες, γι αυτό και δέχτηκε τη συμφωνία με τη Χαμάς.
«Πάνω απ’ όλα, ο Νετανιάχου θα βρίσκεται στην Ουάσιγκτον για να αξιολογήσει το περιθώριο ελιγμών του από αυτή την άποψη». Μια οριστική κατάπαυση του πυρός που θα εφαρμόζει όλα τα στάδια της συμφωνίας είναι κάτι απεύχεται ο Νετανιάχου, θέλοντας να εκτρέψει την ευθύνη στην άλλη πλευρά, με την υποστήριξη της Αμερικής, τονίζει ο Λέβι.

Μπενιαμίν Νετανιάχου, Ντόναλντ Τραμπ και Έλον Μασκ, κατά την επίσκεψη του πρώτου στον Λευκό Οίκο στις 4 Φεβρουαρίου.
«Οι δεσμεύσεις του Νετανιάχου να συνεχίσει τον πόλεμο έρχονται σε αντίθεση με τη συμφωνία που μόλις υπέγραψε. Το Ισραήλ επιδιώκει να προκαλέσει κρίση, επιχειρώντας επίσης τώρα μια μεγάλη κλιμάκωση κατά των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη» με επίκεντρο της Τζενίν.
Ο Νετανιάχου μπορεί να πιεστεί
Έτσι, ελάχιστοι πιστεύουν ότι ο Νετανιάχου θα τηρήσει τη δεύτερη φάση. «Η συνάντηση της Τρίτης είναι στην πραγματικότητα κρίσιμη για την ικανότητα του Νετανιάχου να επιβιώσει ως ηγέτης του Ισραήλ και να διασφαλίσει ότι ο συνασπισμός του θα παραμείνει άθικτος», είπε στο NPR, ο Γκαίλ Ταλσίρ, καθηγητής πολιτικής στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο. «Νομίζω ότι ο Νετανιάχου θέλει ακριβώς αυτό που του προσφέρει ο Τραμπ, αλλά νομίζω ότι ο δικός του συνασπισμός έχει ένα εντελώς διαφορετικό όραμα».
Γι αυτό λοιπόν και ο Λέβι υπογραμμίζει ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα πρέπει να σταματήσει να χαιδεύει τον Νετανιάχου -όπως έκανε ο Μπάιντεν- και να επηρεάσει αποφασιστικά την ανάλυση της σχέσης κόστους-ωφέλειας.
«Το μόνο καλό νέο είναι ότι ο Νετανιάχου μας υπενθύμισε τις τελευταίες εβδομάδες ότι μπορεί να πιεστεί», σημειώνει ο Λέβι.
Η Χαμάς θα παραμείνει όρθια
Δεύτερον, ο ειδικός στη Μέση Ανατολή υπογραμμίζει ότι, παρά τις προθέσεις του Νετανιάχου, η Χαμάς δεν έχει ηττηθεί, ενώ μία από τις μεγάλες αποτυχίες της δυτικής πολιτικής ήταν να αρνείται το γεγονός ότι η οργάνωση έχει μεγάλη αντοχή.
«Ο διακηρυγμένος ισραηλινός στρατιωτικός στόχος» του Νετανιάχου που είναι να δει τη «Χαμάς να υψώνει τη λευκή σημαία της παράδοσης και της αποστρατιωτικοποίησης, όχι μόνο δεν είναι ρεαλιστικός, αλλά είναι μια συνταγή για μόνιμο πόλεμο».
Η Χαμάς δεν θα μπορούσε να ηττηθεί στο πεδίο της μάχης και δεν θα διαπραγματευτεί συμφωνία παράδοσης, εκτιμά ο Λέβι.
Εξάλλου, η φύση της επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα και η θέση που υιοθέτησε η Παλαιστινιακή Αρχή έχουν προσδώσει στη Χαμάς μεγαλύτερη, όχι μικρότερη, πολιτική σημασία.
Οι προτάσεις για το απαράδεκτο οποιασδήποτε ρύθμισης που «αφήνει τη Χαμάς όρθια», αγνοούν την απλούστερη αλήθεια όλων, σύμφωνα με τον Λέβι, ότι θα υπάρχει πάντα παλαιστινιακή αντίσταση και ένοπλος αγώνας ενάντια στο Ισραήλ, όσο συνενίζει την κατοχική του πολιτική.
Εξάλλου, η Χαμάς έχει επαναλάβει ότι δεν προτίθεται να παραμείνει στην εξουσία, επιθυμώντας την ανοικοδόμηση και την ανάληψη της εξουσίας από μια πολιτική δύναμη.
Τις ΗΠΑ δεν τις συμφέρει πόλεμος
Τέλος, ο Λέβι επισημαίνει ότι η όποια επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματας, πρέπει να «κουμπώσει» στην ευρύτερη περιφερειακή διευθέτηση και αποκλιμάκωση (πχ Ιράν), κάτι που δεν φαίνεται να επιθυμεί ο Νετανιάχου.
Η προεπιλεγμένη περιφερειακή προσέγγιση σε μια κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να είναι μια προσπάθεια επανάληψης της ομαλοποίησης του στυλ των Συμφωνιών του Αβραάμ, με τη Σαουδική Αραβία να είναι βασικότατος παίχτης.
Αυτό που χρειάζεται η περιοχή είναι μια ολοκληρωμένη επαναφορά και ένα σύνολο ρυθμίσεων ασφαλείας – αντιμετώπιση και τερματισμός της στρατιωτικής κατοχής και απομάκρυνσης των Παλαιστινίων από το Ισραήλ, αλλά και με βάση την προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Ιράν με τη μεσολάβηση της Κίνας. Μια έξυπνη προσέγγιση θα θεωρούσε αυτό ως έναν τομέα όπου οι ΗΠΑ και η Κίνα μπορούν να επιδείξουν την ικανότητα να συνεργάζονται, που εξυπηρετεί τα αντίστοιχα συμφέροντά τους και το παγκόσμιο καλό.
Ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο περιφερειακής ασφάλειας θα μειώσει την πιθανότητα να τραβηχτούν οι ΗΠΑ σε πόλεμο, κάτι που θα ήταν σπατάλη και θα ανέτρεπε τις αμερικανικές προτεραιότητες, σύμφωνα με τον ειδικό. «Μια επανάληψη και εντατικοποίηση της απερίσκεπτης ιστορίας της στρατιωτικής ανάμειξης των ΗΠΑ στην περιοχή θα χρησιμεύσει επίσης στην επιτάχυνση της μείωσης της αμερικανικής γεωπολιτικής επιρροής».
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις