Ελπίδες πρώιμης διάγνωσης της νόσου Αλτσχάιμερ, χωρίς καν να εκδηλωθούν συμπτώματα
Σικάγο: Απεικονιστικές εξετάσεις ενδεχομένως να είναι ικανές να ανιχνεύσουν τα πρώιμα σημάδια της νόσου Αλτσχάιμερ πολύ πριν αρχίσει να επηρεάζει την μνήμη, γεγονός που μπορεί να συντελέσει σε πρώιμη διάγνωση και πιο αποτελεσματικά θεραπευτικά σχήματα.
Σικάγο: Απεικονιστικές εξετάσεις ενδεχομένως να είναι ικανές να ανιχνεύσουν τα πρώιμα σημάδια της νόσου Αλτσχάιμερ πολύ πριν αρχίσει να επηρεάζει την μνήμη, γεγονός που μπορεί να συντελέσει σε πρώιμη διάγνωση και πιο αποτελεσματικά θεραπευτικά σχήματα.
Όπως προκύπτει από μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Archives of Neurology, τα υγιή άτομα με μη φυσιολογική συσσώρευση μιας πρωτεΐνης στον εγκέφαλο που σχετίζεται με την νόσο Αλτσχάιμερ έχουν υψηλότερο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου.
Ο Δρ Τζον Μόρρις και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις εξηγούν ότι εκμεταλλεύθηκαν την ανακάλυψη (πριν από τέσσερα χρόνια) του απεικονιστικού παράγοντα Pittsburgh Compound B που επιτρέπει στους ερευνητές να χρησιμοποιούν την τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ) για να ανιχνεύσουν αμυλοειδείς πλάκες σε ζώντα εγκέφαλο.
Ο Δρ Μορρις χρησιμοποίησε τη μέθοδο αυτή σε 159 άτομα 51-88 ετών, οι οποίοι την περίοδο 2004-2008 δεν είχαν συμπτώματα γνωστικής εξασθένησης. Με την πάροδο των ετών, 23 συμμετέχοντες εκδήλωσαν ήπια εξασθένηση και εννέα τελικά διαγνώστηκαν με κλινική νόσο Αλτσχάιμερ.
Μια δεύτερη μελέτη έγινε από την Δρ Μάρθα Στοραντ επίσης του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον και έδειξε ότι τα επίπεδα του β-αμυλοειδούς σχετίζονται με την φθορά της μνήμης και τις κακές επιδόσεις στα τεστ σκέψης με την πάροδο των ετών.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα με αμυλοειδές στον εγκέφαλο τείνουν να αρχίζουν να έχουν μείωση στις πνευματικές τους ικανότητες. Δεν πάσχουν από άνοια, αλλά αρχίζει η «κατηφόρα».
Όπως εξηγεί ο Δρ Μόρρις «όταν ανιχνεύονται τα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ συγκεκριμένες ευάλωτες περιοχές του εγκεφάλου έχουν ήδη καταστραφεί απ’ την παθολογική διαδικασία της νόσου. Σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές, στα πρωταρχικά στάδια της νόσου, ήδη το 50% των εγκεφαλικών κυττάρων έχουν χαθεί.
Αυτό μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι η προσπάθεια θεραπείας των ατόμων με εκδηλούμενα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ, ενδεχομένως να μην έχει επιτυχία αφού η προσπάθεια επικεντρώνεται σ έναν εγκέφαλο που έχει ήδη υποστεί ουσιαστική βλάβη.
Ελπίζουν λοιπόν ότι βρήκαμε έναν νέο τρόπο εντοπισμού των ασθενών πραγματικά νωρίς, και ίσως μπορέσουμε μέσω κλινικών δοκιμών να δημιουργήσουμε φάρμακα που θα είναι όντως αποτελεσματικά.»