Γονίδιο της παχυσαρκίας αυξάνει την όρεξη για λιπαρές τροφές
Νέα Υόρκη: Ένα γονίδιο που απαντάται στα δύο τρίτα του ευρωπαϊκού πληθυσμού οδηγεί στην παχυσαρκία επειδή αυξάνει την όρεξη για παχυντικά φαγητά, αποκαλύπτει μεγάλη βρετανική έρευνα σε παιδιά δημοτικού.
Νέα Υόρκη: Ένα γονίδιο που απαντάται στα δύο τρίτα του ευρωπαϊκού πληθυσμού οδηγεί στην παχυσαρκία επειδή αυξάνει την όρεξη για παχυντικά φαγητά, αποκαλύπτει μεγάλη βρετανική έρευνα σε παιδιά δημοτικού.
Τα παιδιά της μελέτης που έφεραν την «παχυντική» ποικιλία του γονιδίου FTO κατανάλωναν κατά μέσο όρο 100 επιπλέον θερμίδες ανά γεύμα, γράφουν οι ερευνητές στο New England Journal of Mecicine.
Ο Κόλιν Πάλμερ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο του Νταντί στη Σκοτία, διευκρίνισε πως όποιος φέρει το γονίδιο έχει απλώς μια «τάση» για την κατανάλωση λιπαρών φαγητών και δεν είναι απαραίτητο ότι θα οδηγηθεί στην παχυσαρκία. «Παραμένει θέμα επιλογής. Αυτό το γονίδιο δεν σε κάνει παχύσαρκο αν δεν τρως υπερβολικά» τόνισε.
Η σχέση του FTO με την παχυσαρκία είχε ανακαλυφθεί πέρυσι, χωρίς ωστόσο να είναι γνωστός ο μηχανισμός δράσης του. Τα περισσότερα άλλα γονίδια που έχουν συνδεθεί με την παχυσαρκία φαίνεται ότι επηρεάζουν περισσότερο την όρεξη παρά τον μεταβολισμό.
Η ομάδα του Δρ Πάλμερ αρχικά επιβεβαίωσε το ρόλο του FTO σε δείγμα 2.700 παιδιών στη Σκοτία, ηλικίας 4 έως 10 ετών. Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που έφεραν ένα αντίγραφο του FTO ήταν πράγματι 30% πιθανότερο να ήταν ήδη παχύσαρκα. Όσα έφεραν το προβληματικό γονίδιο σε δύο αντίγραφα (ένα από τον κάθε γονέα) αντιμετώπιζαν 70% μεγαλύτερο κίνδυνο παχυσαρκίας.
Στην επόμενη φάση της μελέτης διερευνήθηκε o μηχανισμός δράσης του FTO σε υποσύνολο 97 παιδιών. Διαπιστώθηκε ότι το FTO δεν επηρεάζει το μεταβολισμό, καθώς οι φορείς δεν παρουσίαζαν διαφορές όσον αφορά το βασικό μεταβολικό ρυθμό ή τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας.
Το γονίδιο δεν φάνηκε καν να επηρεάζει την ποσότητα της τροφής (σε βάρος) που κατανάλωναν οι φορείς στο σχολείο. Επηρέαζε μόνο το είδος της τροφής, με τους φορείς να προτιμούν φαγητά με υψηλότερο θερμιδικό περιεχόμενο.
«Μπουκιά προς μπουκιά, υπάρχουν περισσότερες θερμίδες σε ένα [χάμπουργκερ] Bic Mac από ό,τι σε ένα μήλο [ίδιου βάρους]» εξηγεί ο Δρ Πάλμερ.
Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες, η «παχυντική» ποικιλία του FTO υπάρχει στα δύο τρίτα των ανθρώπων ευρωπαϊκής καταγωγής, ενώ στον κινεζικό πληθυσμό απαντάται με τη μισή μόνο συχνότητα.
O Δρ Πάλμερ επισήμανε πάντως ότι, ακόμα κι αν τα ευρήματα επιβεβαιωθούν με περαιτέρω μελέτες, δεν υπάρχει λόγος για γενετικούς ελέγχους στο γονίδιο FTO.
Υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους ένα τέτοιο τεστ θα ήταν περιττό: Πρώτον, το πιθανότερο είναι ότι υπάρχουν πολλά ακόμα γονίδια που επηρεάζουν την τάση για παχυσαρκία.
Δεύτερον, είτε έχει κανείς το γονίδιο είτε όχι, η σύσταση παραμένει η ίδια: Να τρέφεστε υγιεινά και να ασκείστε.