Ο κίνδυνος επιλόχειας κατάθλιψης διαρκεί για πολύ καιρό μετά τον τοκετό
Νέα Υόρκη: Οι νέες μητέρες διατρέχουν κίνδυνο εκδήλωσης επιλόχειας κατάθλιψης τέσσερις ή έξι εβδομάδες ή και αργότερα από το χρονικό διάστημα που έχει αναφερθεί σε άλλα θηλαστικά, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο American Medical Association.
Νέα Υόρκη: Οι νέες μητέρες διατρέχουν κίνδυνο εκδήλωσης επιλόχειας κατάθλιψης τέσσερις ή έξι εβδομάδες ή και αργότερα από το χρονικό διάστημα που έχει αναφερθεί σε άλλα θηλαστικά, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο American Medical Association.
Επιπλέον, αν και οι νέοι μπαμπάδες εκτίθενται σε σχεδόν ίδιους στρεσογόνους παράγοντες (αλλαγές στον τρόπο ζωής, έλλειψη ύπνου κ.λπ.) με τις μητέρες, ο κίνδυνος ψυχιατρικού νοσήματος δεν αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου.
Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Aαρχους με επικεφαλής την Δρ Τρίνε Μουνκ-Ολσεν μελέτησε στοιχεία από δύο βάσεις δεδομένων της Δανίας. Μεταξύ 1973 και 2005, συνολικά 630.000 γυναίκες και 547.000 άνδρες έγιναν γονείς για πρώτη φορά.
Η ανάλυση των δεδομένων αποκάλυψε ότι 1.171 μητέρες εισήχθησαν σε ψυχιατρικό νοσοκομείο εντός των πρώτων 12 μηνών από τον τοκετό και 1.369 αντιμετωπίστηκαν ως εξω-νοσοκομειακοί ασθενείς. Μεταξύ των μπαμπάδων, 658 νοσηλεύτηκαν και 664 ήταν εξω-νοσοκομειακοί ασθενείς.
Συγκριτικά με τις γυναίκες που είχαν γεννήσει 11 με 12 μήνες νωρίτερα, αυτές που είχαν αποκτήσει το πρώτο τους παιδί είχαν αυξημένο κίνδυνο επεισοδίου νοσηλείας για οποιαδήποτε ψυχική διαταραχή εντός των τριών πρώτων μηνών από τον τοκετό. Το πρότυπο αυτό ήταν όμοιο και για τις εξω-νοσοκομειακές επισκέπτριες.
Μεταξύ των γυναικών, η ενδο-νοσοκομειακή θεραπεία για διαταραχές όμοιες με την σχιζοφρένεια ήταν πιθανότερη κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα μετά τον τοκετό. Ο κίνδυνος μανιοκατάθλιψης και καταθλιπτικής διαταραχής ήταν υψηλότερος τους πρώτους δύο και πέντε μήνες μετά, αντίστοιχα.
Στους μπαμπάδες, απ’ την άλλη, δεν καταγραφόταν συσχετισμός μεταξύ γέννησης και θεραπείας για ψυχικές διαταραχές.
Αυτό ίσως δείχνει ότι τα αίτια των επιλόχειων ψυχικών διαταραχών είναι ισχυρότερα συνδεδεμένα με την τροποποιημένη ψυχολογική διαδικασία που σχετίζεται με την κύηση και τον τοκετό παρά με τις ψυχολογικές πλευρές της μητρότητας.
Φυσικά, οι μπαμπάδες να είναι λιγότερο πιθανό να αναζητούν ψυχιατρική φροντίδα συγκριτικά με τις μητέρες.