Η πολύωρη τηλεθέαση ένοχη για διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά
Φιλαδέλφεια: Τα παιδιά που παρακολουθούν τηλεόραση περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκα και κατ' επέκταση να εμφανίσουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που ανακοινώθηκαν πρόσφατα στο ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Διαβήτη.
Φιλαδέλφεια: Τα παιδιά που παρακολουθούν τηλεόραση περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκα και κατ’ επέκταση να εμφανίσουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που ανακοινώθηκαν πρόσφατα στο ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Διαβήτη.
Όπως μεταδίδει το Reuters, η μελέτη αφορούσε σε 254 παιδιά 6ης Δημοτικού και 1ης Γυμνασίου. Το 30% των παιδιών που παρακολουθούσαν τηλεόραση τουλάχιστον δύο ώρες την ημέρα ήταν παχύσαρκα, σε σύγκριση με το 12% αυτών που ξόδευαν λιγότερο χρόνο για τηλεθέαση. Είναι γνωστό ότι η παχυσαρκία αντιπροσωπεύει ισχυρό προδιαθεσικό παράγοντα του σακχαρώδους διαβήτη.
Ο Δρ Τζιαματέι, ένας από τους ερευνητές του Κέντρου Ιατρικών Ερευνών Sansum της Καλιφόρνια και συγγραφέας της μελέτης,επισημαίνει ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής ευνοεί την καθήλωση των παιδιών στο σπίτι, με αποτέλεσμα να ασχολούνται αναπόφευκτα με την τηλεόραση ή τους υπολογιστές, μειώνοντας στο ελάχιστο τη φυσική τους δραστηριότητα.
«Εάν δεν αλλάξουν αυτές οι συνθήκες, είναι μάλλον βέβαιο ότι η συχνότητα του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 θα αυξηθεί τα προσεχή έτη» κατέληξε ο ίδιος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι πρόσφατα ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 ήταν γνωστός ως «διαβήτης όψιμης έναρξης» ή «διαβήτης ενηλίκων», επειδή προσέβαλε συνήθως άνδρες και γυναίκες ηλικίας πάνω από 50 ετών. Ωστόσο, τα είκοσι τελευταία χρόνια παρατηρείται σταθερή αύξηση του αριθμού των παιδιών και των εφήβων με αυτό τον τύπο της νόσου και έτσι οι γιατροί μιλούν για μορφή επιδημίας η οποία χρήζει άμεσης λήψης μέτρων για τον περιορισμό της.
Οι ειδικοί αποδίδουν την επιδημία στην αύξηση της παχυσαρκίας κατά την παιδική ηλικία .Στους ενηλίκους η αύξηση της συχνότητας της παχυσαρκίας κατά 60% στη δεκαετία του 1990 οδήγησε σε αύξηση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 κατά 33%, όπως φαίνεται από στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ.
Στο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 ο οργανισμός δεν ανταποκρίνεται στη δράση της ινσουλίνης, της κύριας ορμόνης που βοηθά στην είσοδο της γλυκόζης στα κύτταρα όλου του σώματος. Τόσο η παχυσαρκία όσο και η έλλειψη σωματικής άσκησης σχετίζονται με την πιθανότητα εμφάνισης αντοχής στην ινσουλίνη, η οποία οδηγεί σε δυσανεξία στη γλυκόζη (και γενικότερα στα σάκχαρα) και τελικά σε σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Μακροπρόθεσμα τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ενισχύουν τον κίνδυνο για καρδιοπάθειες, νεφρικές βλάβες, τύφλωση και ακρωτηριασμό των κάτω άκρων λόγω διαβητικής μικροαγγειοπάθειας.
Για το λόγο αυτό, η Αμερικανική Εταιρεία Διαβήτη εξέδωσε πρόσφατα οδηγίες για τον έλεγχο των υπέρβαρων παιδιών για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.