Ελπίδες για τους πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας

Θεσσαλονίκη: Παράθυρο ελπίδας για το ένα εκατομμύριο ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας σε όλο τον κόσμο, ανοίγει μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας ανακοινώθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε δύο ειδικές επιστημονικές εκδηλώσεις που έγιναν το Σάββατο και την Κυριακή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Πρόκειται για την κλινική μελέτη Champs, τα πορίσματα της οποίας είναι πολύ σημαντικά για τον έλεγχο της νόσου, όπως τόνισε ο διεθνούς κύρους καθηγητής Νευρολογίας στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Lawrence Jacobs.

Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε την Παρασκευή στο New England Journal of Medicine, απέδειξε συγκεκριμένα ότι η χορήγηση στους ασθενείς της ουσίας ιντερφερόνη βήτα – 1α μια φορά την εβδομάδα μείωσε τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου κατά 44% σε σύγκριση με τους ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε εικονικό φάρμακο.

Στη μελέτη, που διεξήχθη σε 50 ιατρικά κέντρα των ΗΠΑ και του Καναδά, συμμετείχαν 383 ασθενείς ηλικίας 18-50 χρόνων, μετά την εμφάνιση σε αυτούς ενός μεμονωμένου απομυελινωτικού επεισοδίου. Επιπλέον είχαν επιβεβαιωμένη δραστηριότητα της νόσου, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μαγνητικής τομογραφίας.

Τι είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας

Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια χρόνια και εκφυλιστική νόσος, που οφείλεται κατά κύριο λόγο σε βλάβη της μυελίνης ουσίας του κεντρικού νευρικού συστήματος, η οποία αποκαλείται απομυελίνωση. Προσβάλλει κυρίως νέους ενήλικες, στην πλειοψηφία τους γυναίκες (με αναλογία 3 προς 2) και αποτελεί την τρίτη κατά σειρά συχνότητας αιτία σοβαρής αναπηρίας στις ηλικίες μεταξύ 20- 40 ετών. Η ασθένεια έχει καταστροφική επίδραση στην οικογενειακή, κοινωνική και επαγγελματική ζωή, ειδικά επειδή παρουσιάζεται συχνότερα σε αυτή την ηλικία κατά την οποία τα άτομα είναι στην πιο δημιουργική φάση της ζωής τους και πιθανόν να δημιουργούν οικογένεια.

Σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο πάσχουν από τη νόσο ένα εκατομμύριο περίπου άτομα και 6.000 περίπου στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη η επίπτωση της ασθένειας αυξάνει όσο μεγαλύτερη είναι η γεωγραφική απόσταση από τον Ισημερινό και φαίνεται ότι αυτό είναι ένα σαφές βιολογικό φαινόμενο της νόσου.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας έχει απρόβλεπτη κλινική πορεία και ποικίλες κλινικές μορφές. Μερικοί ασθενείς επηρεάζονται ελάχιστα από τη νόσο, ενώ άλλοι υφίστανται γρήγορη επιδείνωση. Η εξέλιξή της χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις, ενώ οι νευρολογικές λειτουργίες, που επηρεάζονται από τη νόσο, καθορίζονται από την ανατομική θέση της βλάβης. Η νόσος δεν είναι άμεσα κληρονομική, αν και κάποιοι ασθενείς έχουν δείξει να έχουν μια γενετική προδιάθεση σε αυτή.

Αν και η κλινική διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας εξαρτάται πολύ από το ιατρικό ιστορικό και τη νευρολογική εξέταση, πολλά έχουν κατανοηθεί τα τελευταία χρόνια σχετικά με τους κυτταρικούς μηχανισμούς, που εμπλέκονται στην παθογένεια της νόσου. Η εξέλιξη των τυπικών βλαβών της ασθένειας είναι τώρα καλύτερα κατανοητή χάρη στην έγκαιρη αξιοποίηση απεικονιστικών τεχνικών, όπως η μαγνητική τομογραφία. Πρόσφατες κλινικές μελέτες έχουν υπογραμμίσει τη σημαντική προσφορά της μαγνητικής τομογραφίας στη μέτρηση της επίδρασης της ασθένειας στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό.

Ο Αμερικανός καθηγητής επισήμανε ότι δεν υπάρχει σήμερα θεραπευτική δυνατότητα για ριζική θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Η παραδοσιακή αντιμετώπισή της με θεραπευτική αγωγή ανακούφισης των συμπτωμάτων έχει επιδείξει μέτρια κλινικά οφέλη και συχνές σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.

Τα τελευταία όμως χρόνια, τόνισε, δραστικές ουσίες, όπως η ιντερφερόνη βήτα, έχουν αρχίσει να επιφέρουν επανάσταση στη θεραπεία αυτής της ύπουλης ασθένειας. Η ενδομυική χορήγηση ιντερφερόνης βήτα -1α μια φορά την εβδομάδα έχει δείξει ότι καθυστερεί τη συσσώρευση της αναπηρίας και μειώνει τη συχνότητα των κλινικών εξάρσεων σε ασθενείς με υποτροπιάζουσα μορφή σκλήρυνσης κατά πλάκας.

health.in.gr