Ιστορική κίνηση, ρήξη με τις ΗΠΑ και το δίλημμα του Βερολίνου – Πώς είδε ο Τύπος τη αναγνώριση της Παλαιστίνης

Η ανακοίνωση του Εμανουέλ Μακρόν, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ότι αναγνωρίζει Κράτος της Παλαιστίνης, ήταν αναμφισβήτητα μια σημαντική κίνηση. Ο διεθνής Τύπος, πέρα από τον συμβολισμό που είχε η απόφαση της γαλλικής κυβέρνησης, βλέπει μια σειρά από συνέπειες για τη Γαλλία και τις άλλες χώρες στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα. Επισημαίνει τη διπλωματική επιτυχία του προέδρου της Γαλλίας, αλλά και τις ανάμεικτες αντιδράσεις εντός και εκτός Γαλλίας.

Ο διεθνής Τύπος, πάντως, συμφωνεί σε ένα σημείο: με περισσότερες από 150 χώρες να αναγνωρίζουν πλέον την Παλαιστίνη, η απομόνωση του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι μεγαλύτερη από ποτέ.

«Καθοριστικός ρόλος του Μακρόν»

Η συντηρητική βρετανική εφημερίδα Telegraph επισήμανε την κριτική που άσκησε ο Γάλλος πρόεδρος στο Ισραήλ και ιδιαίτερα τη φράση του «τίποτα δεν δικαιολογεί τη συνέχιση του πολέμου στη Γάζα». Επίσης, επισημαίνει τον ρόλο του Εμανουέλ Μακρόν στην αναγνώριση Κράτους της Παλαιστίνης από πολλές δυτικές χώρες. «Ο κ. Μακρόν έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εκστρατεία για την αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους από μεγάλο αριθμό χωρών, και η ομιλία του ήρθε μια μέρα αφότου η Μεγάλη Βρετανία, ο Καναδάς και άλλοι δυτικοί σύμμαχοι έκαναν την ίδια ιστορική κίνηση την Κυριακή».

Τα άδεια έδρανα του Ισραήλ στη Γ.Σ. του ΟΗΕ, κατά την ομιλία Μακρόν

Στην Αυστραλία, η Sydney Morning Herald αναφέρει τα σχόλια του πρωθυπουργού Άντονι Αλμπανέζε, ο οποίος βλέπει αυτή την αναγνώριση ως «μια ευκαιρία να προσφερθεί αυτοδιάθεση στον παλαιστινιακό λαό με τρόπο που να αφοπλίζει και να απομονώνει οριστικά τη Χαμάς – και να την εκδιώκει από την περιοχή μια για πάντα». Για την εφημερίδα Sydney, η αναγνώριση της Παλαιστίνης «αντιπροσωπεύει πολύ περισσότερα από μια έδρα, μια φωνή και μια ψήφο». «Είναι μια πραγματική ελπίδα για τους Παλαιστίνιους να έχουν ένα μέρος που μπορούν να αποκαλούν σπίτι τους», σημειώνει.

«Ρήξη με την Ουάσιγκτον»

Οι New York Times επισημαίνουν ότι αναγνωρίζοντας το Κράτος της Παλαιστίνης, «η Γαλλία και άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ μόλις επισημοποίησαν μια ρήξη με την Ουάσιγκτον που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια». Για την αμερικανική εφημερίδα, αυξάνεται η απομόνωση του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών στο Μεσανατολικό, καθώς τέσσερα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας αναγνωρίζουν τώρα την Παλαιστίνη.

Η Washington Post, από την πλευρά της, αντικατοπτρίζει τις ίδιες εκτιμήσεις, αποκαλύπτοντας την έκταση των αμερικανικών προσπαθειών να ματαιώσουν τη γαλλική πρωτοβουλία. Επισημαίνει ότι «ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο προσπάθησε να καταστείλει την πρωτοβουλία εν τη γενέσει της, στέλνοντας τηλεγραφήματα τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο σε αμερικανικές πρεσβείες και προξενεία σε όλο τον κόσμο για να αποτρέψει τους διπλωμάτες από τη συμμετοχή σε συναντήσεις που διοργανώνει η Γαλλία». Επίσης κατήγγελλε δημόσια την πρωτοβουλία ως «δώρο στη Χαμάς».

Παρά την πίεση αυτή, η Washington Post αναγνωρίζει ότι ο Εμανουέλ Μακρόν πέτυχε στο στοίχημά του: «μια ευρεία συγκέντρωση παγκόσμιων ηγετών και ανώτερων διπλωματών». Σε αυτήν συμμετείχαν οι πρόεδροι της Βραζιλίας, της Τουρκίας, της Νότιας Αφρικής και της Ινδονησίας, καθώς και οι πρωθυπουργοί Αυστραλίας, Καναδά, Ισπανίας, Βελγίου και Ιρλανδίας· οι βασιλείς της Ιορδανίας και του Μονακό· ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ και πολλοί άλλοι αξιωματούχοι.

Οι αντιδράσεις από τη Δεξιά

Στην Ισπανία, η El País παρατηρεί ότι η αντίθεση στην αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης «έχει γίνει αισθητή στη δεξιά και την ακροδεξιά, αλλά και σε ορισμένα τμήματα της σοσιαλιστικής αριστεράς κοντά στην εβραϊκή κοινότητα» στη Γαλλία. Η εφημερίδα σημειώνει το παράδοξο του Εθνικού Συναγερμού, «ιδρυμένου από πρώην μέλη των SS», το οποίο τώρα παρουσιάζεται ως υπερασπιστής του Ισραήλ. «Η ακροδεξιά πίστευε ότι είχε βρει στη σφαγή της Γάζας μια κοινή αφήγηση με αυτή του Ισραήλ, ακόμη και αν, στην περίπτωσή της, η υποστήριξή της προς το εβραϊκό κράτος εξηγείται περισσότερο από ζητήματα που σχετίζονται με την απόρριψη των μουσουλμάνων μεταναστών από τη Γαλλία παρά από οποιαδήποτε εγγύτητα με τον Νετανιάχου».

Από την πλευρά της, η El Mundo κάνει μια παραλληλία μεταξύ της ομιλίας του Εμανουέλ Μακρόν και της επίθεσης που έκανε στην κυβέρνηση Μπους το 2003 ο Ντομινίκ ντε Βιλπέν, τότε υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, σχετικά με τον πόλεμο του Ιράκ. Αυτή τη φορά, «η Γαλλία αφιέρωσε μήνες προετοιμάζοντας το έδαφος και μέρες συνηθίζοντας την αμερικανική κοινή γνώμη σε μια διαφορετική γλώσσα».

French President Emmanuel Macron addresses delegates during a high-level meeting of heads of state on a two-state solution between Israel and the Palestinians at United Nations headquarters in New York City, U.S., September 22, 2025. REUTERS/Eduardo Munoz

Στην Ιταλία, μια χώρα που δεν αναγνωρίζει το παλαιστινιακό κράτος, η Corriere della Sera τονίζει την αντίδραση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος «πιστεύει ότι η αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης ισοδυναμεί με προσφορά αμοιβής στη Χαμάς».

Το δίλημμα της Γερμανίας

Στη Γερμανία, αυτό που κυριαρχεί είναι το ρήγμα στην Ευρώπη αναφορικά με το Κράτος της Παλαιστίνης.

Η Frankfurter Allgemeine σημειώνει ότι «η Γερμανία αναλαμβάνει ολοένα και περισσότερο στην Ευρώπη τον ρόλο που διαδραματίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ως οι τελευταίοι υπερασπιστές του Ισραήλ». Η εφημερίδα της Φρανκφούρτης, ωστόσο, επισημαίνει ότι το Βερολίνο δεν θέλει η θέση του να ερμηνεύεται ως «λευκή επιταγή για τον Νετανιάχου, αλλά μάλλον ως μάθημα από την ιστορία του».

Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, από την πλευρά της, τονίζει περαιτέρω «το δίλημμα της Γερμανίας». Σημειώνει ότι το Βερολίνο είναι παγιδευμένο ανάμεσα στην «ειδική ευθύνη της απέναντι στο Κράτος του Ισραήλ» και την αυξανόμενη διεθνή πίεση.

* Με στοιχεία από τη «Le Figaro»