Πώς απαντάει το Κατάρ στο Ισραήλ – «Πλέον είναι εθνική απειλή και για εμάς»

Το παλιό ρητό «όπως στρώσει κανείς θα κοιμηθεί», μάλλον εφαρμόζει και στις σχέσεις Ισραήλ-Κατάρ. Αν και η Ντόχα ήταν από τις πρώτες χώρες, μετά τις Συμφωνίες του Όσλο, που προσέγγισαν το Ισραήλ, η επίθεση της 9ης Σεπτεμβρίου σε κατοικημένη γειτονιά στη Ντόχα τίναξε στον αέρα τις διμερείς σχέσεις.

Υπενθυμίζεται ότι η επίθεση της ισραηλινής αεροπορίας έγινε ενώ το Κατάρ μεσολαβούσε σε 12 διαφορετικές κρίσεις, συμπεριλαμβανομένης της μεσολάβησης μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ. Ωστόσο, μετά το περιστατικό η Ντόχα δεν θα μπορεί να διατηρήσει τον ρόλο μεσολαβητή μεταξύ των δύο πλευρών.

Μιλώντας στο αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy ο σύμβουλος του πρωθυπουργού του Κατάρ και εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Ματζέντ αλ-Ανσάρι, έκανε λόγο πλέον για άμεση απειλή που αποτελεί το Ισραήλ και για τη χώρα του.

«Ήταν επίθεση στην έννοια της μεσολάβησης μεταξύ αντιπάλων, στην ιδέα της επίλυσης συγκρούσεων με ειρηνικά μέσα· στην έννοια της διεθνούς διπλωματίας» είπε.

Σημείωσε ότι η επίθεση συνέβη σε μια κατοικημένη περιοχή που στεγάζει 5.000 ανθρώπους και αρκετά σχολεία. «Παιδιά -ανάμεσά τους και Αμερικανοί- αναγκάστηκαν να παραμείνουν σε καταφύγιο. Την ώρα της επίθεσης, η γειτονιά φιλοξενούσε 13 διαφορετικές πρεσβείες», είπε, προσθέτοντας πως «δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Δεν ήταν η εξόντωση ενός λιποτάκτη ή μια επίθεση σε ζώνη συγκρούσεων.

Οι Ισραηλινοί πλέον απειλούν και το Κατάρ

Όσον αφορά τις συνέπειες που θα έχει η επίθεση στις σχέσεις των δύο χωρών, ο Ανσάρι μίλησε πλέον για αλλαγή παραδείγματος για ολόκληρη την περιοχή.

«Μετά τις Συμφωνίες του Όσλο, το Κατάρ ήταν από τις πρώτες χώρες που άρχισαν να προσεγγίζουν το Ισραήλ στην περιοχή. Τότε βλέπαμε μια ευκαιρία για ειρήνη. Είδαμε την πιθανότητα τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας να ζήσουν σε μια γειτονιά που να μην είναι συνώνυμη της σύγκρουσης. Είδαμε την ευκαιρία ο παλαιστινιακός λαός να αποκτήσει, επιτέλους, κράτος — και για τη διένεξη Άραβων–Ισραήλ να λυθεί διπλωματικά. Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη και η κατάσταση χειροτέρεψε κάθε μέρα. Το Ισραήλ δεν θεωρήθηκε ποτέ άμεση απειλή για καμία χώρα του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (GCC)».

Ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών του Κατάρ, Σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Αμπντουλραχμάν μπιν Τζασίμ Αλ-Θάνι, υποδέχεται τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο στο Amiri Diwan στη Ντόχα, Κατάρ, 16 Σεπτεμβρίου 2025.

Ερωτηθείς, λοιπόν, ο Καταριανός αξιωματούχος αν πλέον το Ισραήλ είναι απειλή και για το Κατάρ απάντησε: «Φυσικά. Αν ένας από τους πολίτες σου σκοτωθεί από αεροπορική επίθεση οποιασδήποτε χώρας -και αν αυτή η χώρα το κάνει μονομερώς, ακόμα και πίσω από την πλάτη των δικών της υπηρεσιών πληροφοριών, για να πλήξει μια κατοικημένη γειτονιά- δεν έχουμε το δικαίωμα να θεωρούμε αυτή τη χώρα εθνική απειλή;»

Ο Ανσάρι υπενθύμισε την κοινή δήλωση του GCC ότι αυτή η επίθεση βάζει σε ρίσκο κάθε συμφωνία στην περιοχή.

Ευθύνες ΗΠΑ υπάρχουν;

Για τον ρόλο των ΗΠΑ, ανέφερε ότι η επίθεση ήταν μονομερής ενέργεια του Νετανιάχου, αποφεύγοντας να ρίξει ευθύνες στον Λευκό Οίκο. «Το πρώτο τηλεφώνημα που έλαβε ο εμίρης μετά την επίθεση ήταν από τον Τραμπ, που τον ενημέρωσε προσωπικά ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν συμβουλευτεί και δεν είχαν ενημερωθεί, και είπε ότι οι ΗΠΑ θα φροντίσουν, μέσω της ηγεσίας του, ώστε κάτι τέτοιο να μην ξανασυμβεί».

Υπογράμμισε πως η χώρα του εργάζεται πολύ στενά με τις ΗΠΑ ώστε αυτό να μην επαναληφθεί. Στη Νέα Υόρκη, το Κατάρ έχει απευθείας συναντήσεις με τον πρόεδρο Τραμπ για να μιλήσουν για τους κινδύνους της «απερίσκεπτης ισραηλινής ηγεσίας που λαμβάνει μονομερείς αποφάσεις στην περιοχή, ρίχνοντας τη στη χαοτική κατάσταση»

Απερίσκεπτη ισραηλινή ηγεσία

Αφού θύμισε πως την ίδια εβδομάδα που βομβαρδίστηκε το Κατάρ, επτά χώρες στην περιοχή δέχτηκαν ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, τόνισε πως η περιοχή «βρίσκεται σε σημείο όπου ο πρωθυπουργός Νετανιάχου αποφασίζει να βομβαρδίσει τη Δαμασκό, να βομβαρδίσει νότιο Λίβανο, να στείλει στρατεύματα στο νότιο Συρία, να βομβαρδίσει την Υεμένη, και τώρα να βομβαρδίσει το Κατάρ, χωρίς καμία συνέπεια».

«Αλλά αν αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει σεβασμός στο διεθνές δίκαιο ή στην κυριαρχία άλλων χωρών, τότε η διεθνής κοινότητα πρέπει να παρέμβει. Γι’ αυτό προσφύγαμε άμεσα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Γενεύη και εργαζόμαστε στενά με την Οργάνωση Ισλαμικής Συνεργασίας και με τn Αραβικό Σύνδεσμο».

Εξέφρασε την ανησυχία του για το αν έχουν σήμερα σημασία οι διεθνείς κανόνες. «Δεν τους νοιάζει η ειρήνη· δεν τους νοιάζει η παγκόσμια τάξη που ιδρύθηκε για να μας εμποδίσει από το να κινηθούμε προς έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο».

Θεωρεί πως ένα διεθνές σύστημα με βάση την ισχύ που δίνει σε οποιονδήποτε περιφερειακό ηγεμόνα το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει στην περιοχή του, θα βάλει όλους σε κίνδυνο.