Οι πολιτικές του Τραμπ διώχνουν τους φοιτητές – Θα γίνει η Ευρώπη η νέα «εκπαιδευτική υπερδύναμη»;

Όσο πιο «τρελή» φαίνεται η Αμερική, τόσο πιο ελκυστικά λογική φαίνεται η Ευρώπη σε μεγάλο μέρος του κόσμου όπως γράφει η Polly Toynbee στο Social Europe.

Με μια πτώση της επιρροής των ΗΠΑ στην κουλτούρα και τις κοινωνικές συμπεριφορές, με την ήπια ισχύ τους να εξασθενεί γρήγορα, όπως και η οικονομική τους δύναμη.

Εδώ είναι που η Ευρώπη θα βρεθεί να αποτελεί μαγνητικό πόλο έλξης για όσους αποστρέφονται με απέχθεια τις ΗΠΑ του Τραμπ.

Ένα από τα μεγαλύτερα εξαγώγιμα προϊόντα της Ευρώπης είναι η εκπαίδευση, με 1,66 εκατομμύρια φοιτητές από το εξωτερικό να σπουδάζουν στα πανεπιστήμια της ΕΕ.

Η Γερμανία προσελκύει τους περισσότερους, καταλαμβάνοντας το 23,3% του συνόλου – η Γαλλία έχει το 16% και οι Κάτω Χώρες το 10%.

Ορισμένες μικρές χώρες της ΕΕ βασίζονται σε εκπληκτικά μεγάλο αριθμό ξένων φοιτητών: τα τρία τέταρτα των φοιτητών στο Λουξεμβούργο προέρχονται από το εξωτερικό και το 27% των φοιτητών στα πανεπιστήμια της Λετονίας.

Τα τρία τέταρτα των διδακτορικών φοιτητών της Μάλτας είναι αλλοδαποί.

Πώς η Αμερική κακομεταχειρίζεται τους φοιτητές της

Η Αμερική προσελκύει ένα εκατομμύριο ξένους φοιτητές – λιγότερους από την ΕΕ.

Ταυτόχρονα η εξωφρενική μεταχείριση των αμερικανικών πανεπιστημίων από τον πρόεδρο Τραμπ και οι εκτεταμένες περικοπές στις επιχορηγήσεις και την επιστημονική έρευνα στέλνουν μερικούς από τους κορυφαίους ακαδημαϊκούς τους να φύγουν για να αναζητήσουν χώρες που θα καλωσορίσουν τα μυαλά τους, τα δεδομένα τους και την έρευνά τους.

Αλλά είναι οι ξένοι ακαδημαϊκοί και οι ξένοι φοιτητές που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ που έχουν υποστεί την πιο βάναυση μεταχείριση, προκαλώντας σοκ σε όλο τον κόσμο.

Ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να κάνει ό,τι μπορεί για να διαμηνύσει στους μελλοντικούς παγκόσμιους φοιτητές να μείνουν μακριά και να σπουδάσουν αλλού.

Οι ξένοι φοιτητές απελαύνονται για παραβάσεις τόσο μικρές όσο οι κλήσεις για στάθμευση ή υπερβολική ταχύτητα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, 500 φοιτητικές βίζες ανακλήθηκαν ξαφνικά – με ορισμένους φοιτητές να στέλνονται σε κέντρα απέλασης και άλλους να τους λένε να «αυτοεξοριστούν».

Τα αμερικανικά πανεπιστήμια, σε κατάσταση πανικού, έχουν προειδοποιήσει τα εκατομμύρια των ξένων φοιτητών τους να μην ταξιδεύουν στο εξωτερικό με το φόβο ότι δεν θα ξαναμπούν ποτέ. Αυτό αποτελεί εξαιρετικά ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα για άλλους που αποφασίζουν αν θα σπουδάσουν στις ΗΠΑ.

Η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα αλλοδαπών φοιτητών στις ΗΠΑ, μετά τους Ινδούς, είναι οι Κινέζοι.

Είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε νέες φουρνιές τους να συρρεύσουν στην Αμερική, ή μήπως η Ευρώπη μοιάζει πολύ πιο ελκυστικό μέρος;

Η Ευρώπη να αρπάξει την ευκαιρία

Η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να διπλασιάσουν γρήγορα τις προσπάθειές τους για να προσελκύσουν φοιτητές που πριν από τον Τραμπ θα επέλεγαν την Αμερική.

Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να αυξήσουν τις επενδύσεις σε μια μεγάλη εκστρατεία προώθησης.

Κάποια από αυτά συμβαίνουν ήδη, όπως η προώθηση της ΕΕ «Study in Europe» που διαφημίζει την ΕΕ ως προορισμό για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, προβάλλοντας τη σειρά προγραμμάτων σπουδών της Ευρώπης.

Η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για τα Πανεπιστήμια ενθαρρύνει τους ξένους φοιτητές, μερικές φορές με οικονομικές υποτροφίες, ενώ το πρόγραμμα Erasmus προωθεί τη διεθνή συνεργασία και την ανταλλαγή γνώσεων.

Το Ηνωμένο Βασίλειο, μετά το Brexit, εγκατέλειψε το Erasmus, δημιουργώντας το δικό του πρόγραμμα Turing, πολύ κατώτερο, με πολύ χαμηλότερη χρηματοδότηση και χωρίς χρήματα για δίδακτρα: ως μέρος της «επαναφοράς» με την ΕΕ.

Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη χρηματοδότηση, ούτε καν με την προσέλκυση ανθρώπων για να ξαναγεμίσουν οι πληθυσμοί μας που αδειάζουν. Τα πανεπιστήμια είναι πολιτιστικοί κόμβοι που διαδίδουν φιλελεύθερες δημοκρατικές ιδέες και κοινωνικές συμπεριφορές.

Εδώ είναι η ευκαιρία να μειώσουμε την ακατανίκητη δύναμη της αμερικανικής κουλτούρας που κυριαρχεί σε όλους μας για πάρα πολύ καιρό.

Όχι μόνο τα πανεπιστήμια, αλλά και οι τέχνες και η λαϊκή ψυχαγωγία αξίζουν μια επιπλέον ώθηση από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για την προώθηση μιας εναλλακτικής λύσης σε σχέση με τις ΗΠΑ που μας έχουν γίνει ξένες.