Το Αρχείο της ΝΕΤ τιμά τη μνήμη του μεγάλου εικαστικού Γιάννη Μόραλη και παρουσιάζει το σχετικό επεισόδιο (σε δύο μέρη) της σειράς ντοκιμαντέρ των Γιώργου και Ηρώς Σγουράκη «ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ», παραγωγής 1988. Στο πρώτο μέρος ο Γ. Μόραλης αυτοβιογραφείται, μιλώντας για τα παιδικά χρόνια και τις σπουδές του. Αναφέρεται στους δασκάλους του, τη σπουδή του στο […]
Το Αρχείο της ΝΕΤ τιμά τη μνήμη του μεγάλου εικαστικού Γιάννη Μόραλη και παρουσιάζει το σχετικό επεισόδιο (σε δύο μέρη) της σειράς ντοκιμαντέρ των Γιώργου και Ηρώς Σγουράκη «ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ», παραγωγής 1988.
Στο πρώτο μέρος ο Γ. Μόραλης αυτοβιογραφείται, μιλώντας για τα παιδικά χρόνια και τις σπουδές του. Αναφέρεται στους δασκάλους του, τη σπουδή του στο εργαστήριο του Κ. Παρθένη και του χαράκτη Γ. Κεφαλληνού, καθώς και στον κύκλο καλλιτεχνών της δεκαετίας του ’30 με τον οποίο συνδέθηκε. Κάνει λόγο για τις αναζητήσεις στην τέχνη του και την επίδραση της βυζαντινής παράδοσης στο τεχνοτροπικό του στυλ. Αφηγείται την πορεία του στα χρόνια της Κατοχής, όταν για βιοποριστικούς λόγους αναγκάζεται να στραφεί στην προσωπογραφία, ενώ παράλληλα παραθέτει στοιχεία της προσωπικής του ζωής. Στο δεύτερο μέρος, ο ζωγράφος αφηγείται τη διαδρομή του στη δεκαετία του ’50, μιλάει για τα έργα του «Επιτύμβια» και «Επιθαλάμια», για τη σχέση του με την Αίγινα και το διδακτικό του έργο, όταν το 1948 ξεκίνησε τη διδασκαλία του στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ακόμα, αναφέρεται στη σκηνογραφική του δουλειά για τις «Έξι λαϊκές ζωγρα-φιές» που παρουσίασε το Ελληνικό Χορόδραμα το 1951, τη συνεργασία του με το Θέ-ατρο Τέχνης και τον Κάρολο Κουν, τη σχεδίαση των ανάγλυφων χαρακτικών στο Χίλτον, την εικονογράφηση της συλλογής του Σεφέρη «Ποιήματα» και τη συνεργασία του με την Ε. Βερναρδάκη στην κεραμική. Στη διάρκεια της εκπομπής, ακούγεται απόσπασμα από κριτική του Μανόλη Χατζηδάκη για τον Μόραλη, κείμενο από το «Τα Επιθαλάμια του Γ. Μόραλη» στο «Ανοιχτά Χαρτιά» του Οδυσσέα Ελύτη, καθώς και κείμενα των Μάνου Χατζιδάκι και Γιώργου Σεφέρη. Ακόμα, παρουσιάζονται πλάνα από την Εθνική Πινακοθήκη κατά το στήσιμο της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης του Γ. Μόραλη το 1988, στους χώρους της οποίας ο ζωγράφος συζητά με τον Δ. Φωτόπουλο για τα έργα του.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.