Γονιδιακή μετάλλαξη επηρεάζει τη σοβαρότητα της γρίπης

Οι επιστήμονες από τη Μ.Βρετανία και τις ΗΠΑ εξηγούν ότι η μετάλλαξη του γονιδίου IFITM3 είναι συχνότερη στα άτομα που έχουν νοσηλευθεί λόγω γρίπης, συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό. Το εν λόγω γονίδιο ελέγχει μια δύσμορφη πρωτεΐνη, η οποία παράγει κύτταρα πιο επιρρεπή σε ιογενείς λοιμώξεις.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι στους φορείς του γενετικού ελλείμματος θα μπορούσε να χορηγηθεί το εμβόλιο της γρίπης, κατά την λογική του αντιγριπικού εμβολιασμού των ομάδων υψηλού κινδύνου.

Όπως εξηγεί ο Δρ Πολ Κελλμαν από το Ινστιτούτο Wellcome Trust Sanger «αφαιρέσαμε το γονίδιο από τα ποντίκια, και διαπιστώσαμε ότι όταν εκδήλωσαν γρίπη, τα συμπτώματά τους ήταν χειρότερα από αυτά που παρατηρούνταν σε τρωκτικά με το γονίδιο».

Στοιχεία από γενετικές βάσεις δεδομένων που κάλυπταν χιλιάδες άτομα, έδειξαν ότι η ελαττωματική εκδοχή του γονιδίου είναι παρούσα περίπου σε ένα από τα 400 άτομα.

Στην συνέχεια οι επιστήμονες αποτύπωσαν την γενετική αλληλουχία του γονιδίου IFITM3 σε 53 ασθενείς που νοσηλεύθηκαν με γρίπη. Οι τρεις είχαν την επίμαχη μετάλλαξη (αναλογία ένας στους 20).

Οι ερευνητές τονίζουν ότι τα στοιχεία τους θα πρέπει να επαληθευθούν σε μεγαλύτερα δείγματα ασθενών και προσθέτουν ότι εντόπισαν μόνο ένα τμήμα του γενετικού παζλ που καθορίζει την αντίδραση του ανθρώπινου οργανισμού στην γρίπη.

«Προς το παρόν αν κάποιος ανήκει στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, λόγω συνοσηρότητας, θα πρέπει οπωσδήποτε να εμβολιάζεται πάντα κατά της γρίπης. Ωστόσο, η ύπαρξη της γενετικής μετάλλαξης δεν θα πρέπει να διαφοροποιεί τον τρόπο αντιμετώπισης των ασθενών από το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. Η έρευνα μας είναι σημαντική για τους φορείς της μετάλλαξης καθώς η ανοσοποιητική αυτή αδυναμία τους μπορεί να τους εκθέτει σε κίνδυνο. Τελικά όμως, όσο περισσότερα μαθαίνουμε για τις γενετικές επιρρέπειες του οργανισμού στους ιούς, τόσο καλύτερα προληπτικά μέτρα μπορούμε να λάβουμε, υπό τη μορφή μαζικών εμβολιασμών», τονίζει ο Δρ Κελλμαν.

Ο καθηγητής Πήτερ Όπενσοου, διευθυντής του Κέντρου Αναπνευστικών Λοιμώξεων στο Κολέγιο Ιμπέριαλ του Λονδίνου σχολιάζει ότι «η νέα αυτή διαπίστωση αποτελεί το πρώτο στοιχεία μιας λεπτομερούς μελέτης για τις ολέθριες επιπτώσεις της γρίπης στους νοσηλευόμενους ασθενείς. Δικαιώνει την πεποίθησή μας ότι συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο στους συγκεκριμένους ασθενείς.»

Ο Σερ Μαρκ Γουαλπορτ διευθυντής του Wellcome Trust, υπενθυμίζει ότι «κατά την πρόσφατη πανδημία της γρίπης των χοίρων, πολλοί άνθρωποι ξαφνιάστηκαν με το γεγονός ότι ο ίδιος ιός μπορούσε να προκαλέσει ήπια συμπτωματολογία στους περισσότερους, ενώ απειλούσε την επιβίωση άλλων. Η ανακάλυψη της γονιδιακής μετάλλαξης αποτελεί μέρος της απάντησης στο φαινόμενο αυτό: οι γενετικές μεταλλάξεις επηρεάζουν τον τρόπου ο κάθε οργανισμός ανταποκρίνεται στις λοιμώξεις. Η μελέτη λοιπόν συνηγορεί υπέρ της θεωρίας ότι γενετικοί παράγοντες επηρεάζουν την πορεία των ασθενειών με πολλαπλούς τρόπους. Οι γενετικές μεταλλάξεις σε έναν ιό μπορούν να αυξήσουν την μολυσματικότητά του, αλλά μεταλλάξεις στον ξενιστή του ιού (τον άνθρωπο δηλαδή), παίζουν επίσης καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της νόσου.»